نذر نگاه

این منصفانه نیست که تنها بمانم و
حتا نشان آخری ات را ندانم و

باران ببارد و تو نباشی کنار من
بی تو در این مسیر ترانه بخوانم و

این درد مزمنی است، بگویی به من، شما
اسمت نیفتاده هنوز از دهانم و

چشمت برای دیدن من اعتنا نداشت
نذر نگاه توست من و دودمانم و

در گوش دیگری نفست گرم شد، ولی
لطفا به او نگو که دردت به جانم و

محمدحسین ناطقی