هیأت‌هایی که به مسأله اجتماع توجه نکنند آرام آرام ارتباط‌شان با مردم قطع می‌شود

به گزارش ایران اکونومیست، وحید ملتجی -دبیر مهرواره هوای نو- در همایش سرشبکه‌های هیأت و تشکل‌های دینی با عنوان «میان‌داران جهاد ۳» که امروز پنجشنبه (۲۷ اردیبهشت‌ماه) در مجتمع فرهنگی آموزشی آدینه تهران برگزار شد، گفت: آینده انقلاب اسلامی در سال ۱۴۴۰ در چه وضعیتی است؟ فعالیت های فرهنگی و دینی در آن سال به چه شکلی خواهد بود؟ چه گروه‌ها و نهادهایی در سال ۱۴۴۰ مخاطب ما هستند و چه ذائقه ای دارند؟

وی ادامه داد: وضعیتی که اکنون شاهد آن هستیم نشان می دهد که آرام آرام جامعه متدین و مذهبی و هیأتی تبدیل به یک خرده فرهنگ می شود. به این معنا که در خود می خزیم. مدرسه خود، پارک خود، محله‌های خود را داریم و در نهایت هیات خود را داریم. این خط سیر اگر ادامه پیدا کند تا سال ۱۴۴۰ چه وضعیتی خوهیم داشت؟ درباره این سوالات باید فکر کرد و پاسخ داد.

ملتجی گفت: مهرواره هوای نو یک رویداد آینده محور است و قرارش بر این بوده که به این سمت برود تا بخشی از این سوالات را پاسخ دهد و فضای این چنینی ایجاد کند. باید با همفکری یکدیگر به این مسیر برسیم. هوای نو دستی در سنت و دستی هم در امروز و آینده دارد. چگونه باید این سوال ها را تا ۱۴۴۰ پیش ببریم؟ بنابراین یک آرایش جدیدی را در عرصه هیات باید طراحی کنیم. به گونه‌ای که توجه به کودکان پررنگ تر باشد و به آینده بیشتر نگاه کنیم.

دبیر مهرواره هوای نو با اشاره به اینکه زمانی که گفته می شود هیات یک نهاد اجتماعی است، نمی تواند صرفا در برگزاری آیین خلاصه شود، گفت: برگزاری مراسم هم مهم است اما دیگر نمی تواند صرفا به این اکتفا کند زیرا بنا دارد در سال ۱۴۴۰ در جامعه حرفی برای گفتن داشته باشد. هیأت هایی که این مدل باشند آرام آرام در همین مدل ختم می شوند. این یک تحلیل است که هیأت‌هایی که به مسأله اجتماع توجه نکنند آرام آرام به یک خرده فرهنگ تبدیل می شوند و ارتباط آنها با عموم جامعه و مردم قطع خواهد شد.

وی با اشاره به اینکه تغییر نگرش و نگاه را در بستر یک مهرواره پیش می بریم، تصریح‌ کرد: مهرواره یک مدلی از جشنواره است که بهترین ها را معرفی کند و به آرامی این جهت دهی را پیش می برد. هوای نو شبکه سازی نمی کند، آموزش نمی دهد، همایش و جلسات و دستور کار ندارد. هوای نو بخشی از ماجراست که برگزیده‌هایی را که می توانند این مسیر را ادامه دهند، معرفی و تشویق می کند و آرام آرام به این واسطه فضای هیات ها را تغییر می دهد. این کاری است که برای هوای نو تعریف شده است و کار زمانبری است که در کوتاه مدت به آن نمی رسیم.