(:(دل):)

به نام خالق هستی


کجای دلی دلم آشفته بازار شد
مست می و به میخانه وفادار شد

ای عشق تویی آن معشوقه خیالی
به خیالم این خمخانه دل آزار شد

دل پروانه صفت به هوای عشق آمد
آتش زدی به بالش همخانه اغیار شد

سوزاند دل جنس تو از آتش سوزان
همخانه اغیارم خانه گل و گلزار شد

همچون گلی پژمرده افسرده حالم
خون شد دل و دل دشت لاله زار شد

سخن از مست می و میخانه گفتم
گفت دل که دل به میخانه وفادار شد

وفادارم وفادار جان میدهم به اجبار
دلیلش عشق و زان سبب به اجبار شد

(موحدی)
بهار سال
1403