مجازی ست

مجازی ست

این عالم و هر آنچه دراوهست مجازی ست
البته بشر را بحق ارزنده جهازی ست

بی شک همۀ خوردن و نوشیدن و مستی
گنجیده درآن واژه که سر منشاء ؛ رازی ست

ما بی خبریم از کرم و فضل خداوند
در اصل همه‌ حادثه ها بنده نوازی ست

گردونه پی گردش خود در تب وتاب است
چون شاعر شیدا که پی قافیه سازی ست

هرلحظه نفس را عسلی ناب به پندار
توپی که بیفتد زمین آمادۀ بازی ست

خود را برهان از غم واندوه ؛ سبک باش
سنگینی حرص و طمع ات سینه گدازی ست
...
گفتند (سلیم) الحذر از رقص زنخدان
بگشودن اسرار نهان روده درازی ست ؟

ای دل چه کنم با تو که در دام فریبی
بیدار شو از خوابی که در دسیسه سازی ست

فریاد بزن لال مشو یار بگوش است
اکرام تو از درگه او ز بی نیازی ست

قاسم پیرنظر (سلیم)
بهار : 403