سیب

دستیاره‌ای کهربا
سوغاتی از دلدادگی های قدغن

دست می سایم بر آن
مرز میکشم
ولایت چشمانت را

بوسه بر آن میزنم
قرین گونه های بی گناهت

طاقتم میدهد
وقتی فاصله از اکراه فریاد میزند،

آدم و هوا
در عصر نو
من تو هستیم

‌که چیدیم از درخت سنت ها
یک سیب

دویدیم مساحت فردوس را
و عاشق مقصر نیست..

علیرضا یوسفی

دستیاره: دستبند