اینک تو
دمیدن آغاز کرده
سربیرون کرده از جنگل
جنگل گم کرده راه
جنگل
حجاب زمین
ازباران
ازنور
واینگونه عریانی را
به باران
به خورشید
به آسمان
بخشیدی میان دریایی
از آبی
که رنگی نداشت برتنت
تنها ازتو عبور می کرد
و تر می شد
چشمان م
اما تمامیت مرا
رنگ میکردی
با آبی آنکه تن داشتی
آنک تو
اینک من
در حجاب تو
بی نیاز نور
بی نیاز باران
بی نیاز آسمان
زیرچتر موهایت پرواز می کنم
از پیله در آمده