آیا تظاهرات متفاوتی برای اگزما وجود دارد؟

بسته به محل اولیه تماس، اشکال متفاوتی دیده شده است. شکل معمول آن می تواند به علت حساسیت به نیکل موجود در جواهرات، بند ساعت، دکمه شلوار جین باشد. اگزما نوک انگشت ناشی از حساسیت به سیر است و در صورت و گردن به علت حساسیت به عطر اتفاق می افتد. اگر شکل اگزما غیر معمول است (برای مثال پلک ها، اطراف زخم های ساق، دست ها و پاها)، ممکن است با بعضی از مواد معمول حساسیت زا تماس شناخته شده وجود داشته است یا احتمالا نوع شغل فرد مبتلا پرخطر است (مثل آرایشگری، پرستاری، باغبانی یا گل کاری) که در این صورت باید به علل آلرژیک شک کرد.

آستئاتوتیک

این نوع اگزما در دوران سالخوردگی اتفاق می افتد. بیماران ممکن است همواره مستعد رنج بردن از پوست خشک باشند که با رطوبت پایین در اتاق هایی با سیستم حرارتی مرکزی و از بین بردن چربی طبیعی پوست به وسیله شستشو با صابون، تشدید می شود. داروهای مدر به واسطه کم آب کردن بدن می تواند باعث افزایش مشکل شود و کم کاری تیروئید نیز باید رد شود. اگزمای آستئاتوتیک بر روی ساق پاها به صورت خارش و ایجاد یک زمینه پوست خشک با شبکه سطحی از خطوط قرمز ظریف که نمای سنگفرشی ناهموار ایجاد می کند، ظاهر می شود.

وریدی

این اگزما با عنوان استاز نیز شناخته شده است که تقریبا همیشه با نارسایی وریدی مشخصی همراه است. قسمت تحتانی ساق پاها به علت رسوب هموسیدرین دچار تغییرات اگزمایی مزمن همراه با تغییر رنگ می شود.

وریدهای واریسی و تورم نیز ممکن است وجود داشته باشد. در بیشتر موارد یک اگزمای آلرژیک تماسی نیز اضافه می شود که به علت حساس شدن بیمار به کرم های موضعی مورد استفاده، به خصوص آنتی بیوتیک های موضعی یا مواد نگهدارنده باندهای طبی است. پس از خراشیدگی ناشی از خارش ممکن است به راحتی زخم ایجاد شود.

پمفولیکس

علت آن معمولا ناشناخته است ولی با حرارت و استرس هیجانی ارتباط دارد. بیمارانی که به نیکل حساسیت دارند ممکن است در پاسخ به سطوح پایین نیکل در غذا دچار پمفولیکس شوند. مبتلایان به این بیماری خارش بسیاری دارند و حملات متعدد با به وجود آمدن وزیکول های سفت با دیواره ضخیم یا تاول های بزرگ تر در کف دست ها، در طول انگشتان و گاهی اوقات در کف پاها وجود دارد. هر حمله می تواند چند هفته به طول بینجامد و بروز مجدد آن در فواصل نامنظم است.