تصمیم گیری از روی ترس چیست؟

تصمیم گیری از روی ترس باعث می شود که حتی بعد از گرفتن تصمیمات نیز دچار استرس و پشیمانی شوید پس چرا یکبار برای همیشه آنرا رها نمیکنید؟

به گزارش آلامتو و به نقل از دکتر کرمانی؛ کدام قسمت از شما تصمیماتتان را می گیرد: نفس آسیب دیده تان که از ترس به عمل آمده یا قسمتی که از ته قلب دوستتان دارد؟

ترس چگونه می تواند عشق را از بین ببرد؟

یکی از مراجعانم به نام کارول رابطه یکساله خود را با مردی که می خواست با او ازدواج کند و به همراهش تشکیل خانواده دهد تمام کرد. کارول نزدیک به چهل سال سن داشت و می ترسید که بچه دار نشود. این ترس بیشتر باعث باقی ماندن او در این رابطه شده بود تا اینکه بخواهد کنار این مرد بماند. در واقع هیچگاه از نظر عاطفی با او احساس نزدیکی نکرده بود. در واقع تمام مدتی که با او سپری می کرد خاموش و ناراحت بود.

تصمیمش برای ماندن در این رابطه به مدت یکسال از روی ترس بود، نه عشق به خود و حالا حتی بیشتر ترسیده بود و استرس داشت چون از آن زمان که رابطه را شروع کرده بود یک سال به سنش اضافه شده بود. از همان ابتدا می دانست رابطه اش با او عمیق نیست و حتی گاهی کنارش احساس خستگی می کرد اما به ترس اجازه می داد برایش تصمیم گیری کند. این نوع تصمیم گیری به هیچ وجه به دردش نخورد.

چگونه ترس می تواند حرفه تان را خراب کند؟

ریچارد فرزند یک پزشک موفق بود و می خواست نویسنده شود. اما از ترس اینکه پدرش مخالفت کند پزشکی خواند و مانند پدرش یک پزشک شد. ریچارد هرگز از پزشک بودن خوشش نمی آمد. او به اقتصاد نیز علاقه داشت اما آن هم نتوانست کمکش کند که پا روی ترسش بگذارد و اجازه تصمیم گیری را از او بگیرد. ریچارد اجازه داد ترسش از رد شدن توسط پدر، حرفه آینده اش را تحت تاثیر بگذارد و نتواند کاملا از زندگی لذت ببرد.

چگونه ترس می تواند جلوی دستیابی به چیزهایی که می خواهید را بگیرد؟

اشلی وقتی 18 ساله بود باردار شد. حتی وقتی کودک بود نیز همیشه دوست داشت بچه داشته باشد اما همیشه از آن می ترسید که نتواند از او مراقبت کند. حتی با اینکه مادرش به او پیشنهاد کرد در نگهداری کودک کمکش کند باز هم ترس باعث شد تصمیم بگیرد سرپرستی کودکش را واگذار کند. وقتی به من مراجعه کرد چندین سال بود که به خاطر واگذاری سرپرستی کودکش، درد عمیقی را تحمل می کرد. در 36 سالگی همچنان کودکی نداشت. تصمیم گیری از روی ترس به جای عشق باعث شد عزیزش را از دست بدهد.

هر چند وقت اجازه می دهید ترس به جای شما تصمیم گیری کند؟ هر چند وقت یکبار آنچه را واقعا دوست دارید انجام بدهید از ترس شکست، ترس مورد قبول واقع نشدن، ترس شرمسار شدن، ترس از آسیب دیدن، ترس از انتخاب اشتباه، انکار می کنید؟ هر چند وقت فقط با مغزتان و بدون مداخله قبلی تصمیم گیری می کنید؟ وقتی به گذشته نگاه می کنید، چند مورد از تصمیم گیری هایی که بر اساس ترس انجام داده اید خوب کار کرده اند؟

چرا تصمیم گیری با قلب، جواب همه چیز است؟

توصیه می کنم وقتی می خواهید تصمیم بزرگی بگیرید ابتدا با قلبتان مشورت کنید. مغز بدون قلب تصمیمات ضعیفی می گیرد. تصمیم گیری از روی ترس نه تنها باعث ناراحتی می شود بلکه نارضایتی حاصل از آن در ادامه زندگی نیز باعث می شود نتوانیم زندگی کامل و رضایت بخشی داشته باشیم.

این نوع تصمیم گیری در تمام نقاط زندگی به کار می آید، بنابراین برای داشتن رضایت از خود و زندگی همیشه به قلبتان توجه کنید و ببینید در عمق وجودتان چه چیزی می خواهید.