از خاطره امین پویا تا سروده سیاح گرجی در وصف قاریان مهاجر الی الله

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، دومین سالگرد عروج ملکوتی شهدای قرآنی حادثه منا با همت شورای عالی قرآن، دیروز دوشنبه 13 شهریورماه در حسینیه الزهرا(س) سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی با حضور جامعه قرآنی کشور (اساتید، قاریان، حافظان) برگزار شد.

دوم مهرماه سال 1394 برابر با دهم ذی‌الحجه 1436 قمری حادثه‌ای در «خیابان 204» منطقهٔ «منا» در شهرمکه، مسلمانان عالم را داغدار کرد. حادثه‌ای که به سبب بی‌کفایتی کارگزاران سعودی به شهادت هزاران مسلمان مظلوم انجامید که از بین این جمعیت 464 زائر ایرانی نیز به فیض شهادت نائل آمدند.

در میان این شهیدان نام تعدادی از قاریان، حافظان و مفسران قرآن نیز به چشم می‌خورد. افرادی که با عمل به قرآن کریم عنوان مهاجر الی الله را به خود اختصاص دادند. شهیدان حاج حسن دانش، حاج محسن حاجی حسنی کارگر، حاج سعید سعیدی زاده، حاج فواد مشعلی، حاج امین باوی و آیت الله مویدی قمی از جمله شهیدان قرآنی این حادثه بودند.

تلاوت محمدرضا پورزرگری قاری بین‌المللی کشورمان آغازگر این مراسم بود. ایشان پیش از آغاز تلاوت، خاطره ای را از حسن دانش و محسن حاجی حسنی کارگر بیان کرد.

تلاوت محمدرضا پورزرگری

حضور پدر شهیدان حاج محسن حاجی حسنی کارگر و حاج سعید سعیدی زاده این مجلس نورانی را مزین کرده بود. به محض ورود افراد به حسینیه الزهرا(س) به استقبال این دو پدر که میزبانی مراسم را بر عهده داشتند، می رفتند و آنها را به آغوش می‌کشیدند.

در ادامه امین پویا قاری بین‌المللی کشورمان در جایگاه حضور یافت و ضمن خاطره‌ای از حاج حسن دانش به ذکر ویژگی‌های اخلاقی ایشان، پرداخت. پویا با حضور حاج حسن دانش اشاره کرد و گفت: وقتی حاج حسن برای اجرای برنامه تواشیح در مسابقات بین‌المللی سه سال گذشته به تهران عزیمت کرده بود با اصرار و تقاضای بنده به منزلمان آمد و از او با اشتیاق پذیرایی کردم.

تلاوت امین پویا

چهره‌های پیشکوست و اساتید نام آشنای قرآنی کشورمان و همچنین مسئولان قرآنی و فرهنگی کشور، نظیر محمد حسین محمدزاده مدیر شبکه قرآن و معارف سیما و سید علی سرابی قائم مقام شورای عالی قرآن، احمد حاجی شریف معاون ارتباطات سازمان دارالقرآن، علی اکبر حنیفی مدرس پیشکوست قرآنی و دیگر اساتید قرآنی در این مراسم به چشم می‌خورد.

مسعود سیاح گرجی قاری بین‌المللی و همسفر شهدای قرآنی کاروان نور که از نزدیک شاهد به شهادت رسیدن مظلومانه آنها بود با حضور در جایگاه ضمن تجدید خاطره این شهیدان، اشعاری که در وصف دوستان سفرکرده خود سروده بود را با اشک قرائت کرد.

اشعار مسعود سیاح گرجی:

مرد و زن، خرد و کلان، را زیر پا،من دیده ام
تشنه لب، آسیمه سر، بر لب دعا، من دیده‌ام
خوف و جوع و نقص در اموال و در انفس بسی
ترجمان امتحان و ابتلا، را در منا، من دیده‌ام
چشم گریان، صوت لرزان، طعم تلخ نیستی
قتل عام حاجیان را با جفا، من دیده‌ام
عید‌الاضحی موسم قربانی و جشن و سرور
ذبح مهمان را، خدایا در منا، من دیده‌ام
طفل تشنه،گمشده،با ناله‌های بی رمق
لحظه های کربلا را،ای خدا من دیده ام
آل شیطان در حرم وحشی گری‌ها کرده اند
خولی و شمر و یزید و اشقیا، من دیده ام
من شنیدم توامان، لبیک و استرجاع را
جامه ی احرامِ خونین،هر کجا،من دیده ام
فارق از هر ملت و هر مذهب و هر مسلکی
بندگان حضرت حق، مبتلا،من دیده ام
فرقت احباب زد برجانِ من،صدها شرر
قطع صوت بلبلان را از قضا، من دیده ام

**************************************

‍ لا فتی الا علی لا سیف الا ذو الفقار
فاتح خیبر بود آن بی مثال روزگار
او مددکار نبی ، با صولت ربّانیش
مُنتخب شد در غدیر خم،شه والا تبار
شد مُبَلِّغ، آیه ی "اَلْیَوْمَ أکْمَلْتُ لَکُم..."
برده بالا دست مولا را ، رسول کردگار
هر که من مولای او هستم، علی مولای اوست
این چنین فرموده احمد، وصف او با اقتدار
یاور ختمِ رُسُلْ "مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الکتابْ"
بر خلایق رهبر و مولا و صاحب اختیار
آدم و نوح و خلیل و موسی و عیسی،همه
مُعْتَرِف بر حقِّ مولا، عاشقانه جان نثار
آیه ی اکمال دین، اتمام نعمت، ذکر ما
روز یأس کافران از دین حق شد،آشکار
کافران و ظالمان و خائنان در حق او
جاودان در آتشند آن دشمنان نابکار
او بود مصداق والای صراطٌ مستقیم
بردن نامش عبادت با ثوابی بی شمار
کُفوِ زهرا،صِهْرِ احمد،باب علم مصطفی
ثانیِ اهل کِسا ،او مومنین را غمگسار
نسل پاک رحمة للعالمین در صلب او
وارث شمشیر او ، قائم بود در کارزار
کلِّ علم و فضل و حُسْن و مرتبت از آن او
هر که آقایش علی شد، عاقبت شدرستگار

**************************************

آنان که نبودند و ندیدند و شنیدند
پرسند از آنان که غمِ یار چشیدند

هر کس که به کف، جامِ بلا داشت و نوشید
دیده ست در آن روز که یاران چه کشیدند

عشاق در آن بزم کریمانه ی معشوق
لب تشنه و مجروح، به مقصود رسیدند

زنجیر تعلق ، همه از پای بریدند
تا قُربِ الی الله، سبکبال پریدند

لبیک به لب روز جزا، روی سپیدند
اَلحقُّ و الانصاف که آن روز سعیدند

خادم که نه! خائن به حریمِ حرمِ امن
اولادِ ابوجهل و ابوشرّ و یزیدند...

با حیله ی آن دیو سرشتان سیه روی
یاران چه غریبانه شهادت طلبیدند

نزدیک تر انگار شد آن روز ظهورش...
او می شکند گردن آنان که پلیدند

جا مانده ام از قافله، ای کاش بگیرند
دست منِ بیچاره همانها که شهیدند

انتهای پیام/