زندگی درموصل(زمان ۳ساله داعش)وبعدازآزادی موصل-داعش باحمایت مردم موصل مرکزخلافت”پایتخت”داعش شد
میدل ایست آی نوشت: قلیان، تزئینات موبایل و حتی تسبیح؛ کالاهایی هستند که داعش خرید و فروششان را ممنوع کرده بود. مغازههای موصل اما از این به بعد آزاد اند هرچه میخواهند به مشتریانشان بفروشند.
عبدل حالک شانزده ساله در بوتیکش در گوشهای از خیابان موصل غربی گرد و غبار قفسههایش را میگیرد تا آنها را با کالاهایی پر کند که از این به بعد میتواند بی ترس از مجازات داعش به فروش برساند.
تزئینات موبایل و تسبیح، از جمله اشیایی هستند که داعش آنها را ممنوع کرده بود و حالا دوباره در قفسههای مغازه عبدل خودنمایی میکنند.
دود ناشی از حملات هوایی روزانه از حومه الجدیده ناپدید شده است: صحنه هولناک جنگی که در تنها یک حمله هوایی ائتلاف، باعث مرگ بیش از صد شهروند غیرنظامی شد. گرد و غبار ساختمانسازی البته دارد جای دود حملات هوایی را میگیرد، چرا که ساکنان جرأت و شجاعت خود را بازیافتهاند: با تمام تلاش آوارها را پاک میکنند و بر روی خرابههای زندگی ویرانشدهشان از نو خانه و مغازه میسازند.
دوران داعش دیگر به سر آمده است. از حالا دوباره در جمعهای مردان قل قل شیشههای قلیان به راه است. این یکی از آزادیهای پیش از این سلبشدهای است که ساکنان موصل با آزادی شهر خود دوباره مزهاش را میچشند.
عبدل با خوشحالی تعریف میکند که این لذتها که در حکومت داعش با سختگیری شدید ممنوع بود، از حالا دیگر ممکن شدهاند. و گوشه مغازهاش را نشان میدهد که گل سرسبدش کالاهایش، قلیان، این روزها روی دست به فروش میرود.
قلیانها روی قفسهای که تمام عرض دیوار را تا انتهای مغازه پر میکند، ویترینهای مغازه را اشغال کردهاند و در پایین آنها لوازم تزئینی و جعبههای توتون و تنباکوی قلیان قرار گرفتهاند.
کمی دورتر در یکی از مغازهها یک راننده تاکسی میگوید که به جرم استعمال دخانیات دو بار در ملأعام تازیانه خورده است، اما نمیتواند اعتیادش را ترک کند.
یک نوجوان پانزده ساله تعریف میکند که چطور به جرم فروش سیگار او و پدرش را به یکی از زندانهای داعش بردهاند و در سلولی انداختهاند که از آنجا جیغ و فریاد زیر شکنجه زندانیان دیگر را میشنیدند. جلوی چشمان او و پدرش، مردی را چنان سوزاندند که جان داد.
علیرغم همه اینها، آنها دوباره به «خلاف» کوچکشان روی آوردهاند، چون خردهفروشی در خیابان تنها راه امرار معاش خانواده آنهاست.
زمان حکومت داعش بر موصل، افراد سیگاری و قلیانی نه تنها میبایست شلاق خوردن در ملأعام را تحمل میکردند، که همچنین باید دخانیات را با قیمت بسیار بالا در بازار سیاه تهیه میکردند. یک جعبه توتون قلیان به قیمت ۱۶ هزار دینار (یازده یورو) خرید و فروش میشد؛ قیمتی که با توجه به ریسک بالای قاچاق دخانیات و محکومیت به مجازاتهای دردناک موجه بود. حالا عبدل همان جعبهها را به قیمت ۸۵ سنت آمریکا (۸۰ سانتیم یورو) میفروشد.
باقی قفسههای مغازه عبدل هم پر از کالاهای ممنوعه دوران داعش است، مثل تخته چوبیای که تسبیحهای رنگی درخشان از آن آویزاناند. عبدل به یاد میآورد: «یک روز داشتم در حال حرکت اینها را میفروختم و یکی از آدمهای داعش مرا نگه داشت تا بهم بگوید که تسبیح حرام است. تهدیدم کرد که اگر باز هم مرا با تسبیح ببیند با چوب به سرم ضربه خواهد زد. بعد از آن دیگر هرگز با تسبیح از خانه خارج نشدم.» ممنوع کردن کالایی که برای ذکرگویی ساخته شده چنان برای عبدل باورنکردنی است که سرش را حین تعریف کردن تکان میدهد.
«چون داعش همه چیز را ممنوع کرده بود، زندگی چیزی جز یک کسالت مرگبار نبود.» عبدل چشمهایش را به آسمان میدوزد و میگوید: «با خطر دستگیری و مجازات هیچ کاری نمیتوانستیم بکنیم. میخواستیم از اینجا برویم اما خیلی میترسیدیم.»
عبدل مثل خیلی از دوستانش بیشتر این سه سال را در خانه مانده، در را به روی خود قفل کرده و سعی کرده بود تا از دید و دسترس داعش دور بماند و شناسایی نشود: میبایست از دردسر پرهیز میکرد و البته مواظب میبود تا او را به عضویت داعش در نیاورند.
«یک روز یکی از اعضای مراکشی داعش مرا صدا کرد و گفت تو که سن خوبی هستی، چرا به ما نمیپیوندی؟ بیاعضوبشو-بهش گفتم که پدرم نمیگذارد و دو پا داشتم و دو پای دیگر هم قرض کردم تا از دستشان فرار کنم.»
چند هفته بعدتر دوباره همان پیکارجوی داعش پیدایش کرد. از اینکه نمیتوانست از ساکنان این شهربراحتی عضوگیری کند، شکایت داشت و از عبدل پرسید: «چرا هیچ کس نمیخواهد جهاد کند؟ چرا همه در خانههایتان قایم شدهاید؟» عبدل تعریف میکند که سکوت کرده بود و حواسش بود نگاهش به کف زمین ثابت بماند و به نگاه او گره نخورد تا اینکه صدای دور شدن قدمهای پیکارجو را شنید که میگفت: «شرمآور است!»
بعد از این اتفاق عبدل جز در موارد واقعا اضطراری دیگر خانهاش را ترک نکرد. در طی تمام این سالها مردم ازبست نشینی در خانه خسته بودند، تا جایی که از سرملال تعدادی انگشتشمار از دوستان عبدل به داعش پیوستند.
«یکی از دوستانم رفت عضو آنها شد چون دوست داشت اسلحه به دست بگیرد. فکر میکرد میتواند با ادای رمبو را درآوردن بقیه را تحت تأثیر قرار دهد.» عبدل با تأسف میگوید که حقوق ماهانه ۵۰ دلاری دوستش جز غرامت ناچیزی برای یک زندگی پر از کشتار و خشونت نیست.
زندگیای کوتاهمدت؛ این جوان هم مانند دیگر پیکارجویان داعش در حال خوردن صبحانه در حملهای هوایی در حومه موصل غربی کشته شد.
تمام خاطراتی که عبدل از زندگی در دوران داعش دارد شوم و وحشتناکاند. «داعش هزاران نفر را به معنای واقعی کلمه در موصل کشت، هر وسیلهای هم مجاز بود: یا مردم را خنجر میزدند یا با تانک به جمعیت شلیک میکردند، هر چیزی. این نوع تفریحها حسابی سرشان را گرم میکرد. مردم هم به این چیزها عادت کردهاند و به شکلی رایج و معمول از سرگرمی بدل شده است.»
«خیلی از ساکنان شهر به تماشای مراسم اعدام میرفتند. من نمیخواستم بروم، اما گاهی اوقات آدم نمیتواند جلوی خودش را بگیرد که نگاه نکند، چون داعش تلویزیونهای عظیم در خیابان نصب کرده بود که پشت سر هم فیلم اعدامهای محلی را پخش میکردند.»
خانواده عبدل یک ماه پیش از الجدیده فرار کردند، درست همزمان با بدترین لحظات نبرد آزادسازی شهر که صدها شهروند در طی آن کشته شدند. «حملات هوایی و تکتیراندازهای داعش هم جان قربانیان زیادی را گرفتند و هم ساختمانهای پرشماری را ویران کردند.»
در ماه می ایالات متحده اعلام کرد که حمله هوایی تاریخ ۱۷ مارس علیه دو پیکارجوی داعش، باعث کشته شدن حداقل ۱۰۵ شهروند شد که در پناه خانهای پنهان شده بودند. ساکنان موصل میگویند حملات هوایی باعث مرگ بسیاری دیگر از شهروندان نیز شد.
عبدل جلوی مغازهاش، غرفهای از تزئینات تلفن موبایل با رنگهای شاد و متنوع چیده است. زمان داعش تلفن موبایل ممنوع بود و اگر کسی را حتی با یک سیم کارت دستگیر میکردند، اعدام او به جرم جاسوسی بسیار محتمل بود.
عبدل در حالی که به یکی از مشتریانش رسیدگی میکند به ما از برنامههای آیندهاش میگوید: «میخواهم دکتر شوم، اما احتمال هم دارد که به ارتش بروم. میخواهم درسم را ادامه بدهم، اما فقط چند مدرسه دوباره باز شدهاند و آنها هم بیشتر از گنجایششان (۶۵ دانشآموز در هر کلاس) ثبت نام کردهاند. با خودم فکر کردم کمی صبر کنم و این مدت بیشتر به مغازهام برسم.»
ساکنان موصل تلاش میکنند دوباره زندگیشان را از سر گیرند، اما بزرگترین ترسشان این چشمانداز است که داعش دوباره شهر را در دست بگیرد.
عبدل اعتراف میکند که برای هر یک از اعضای خانوادهاش چمدان کوچکی آماده کرده، و همهشان آمادهاند با شنیدن کوچکترین شایعه بازگشت داعش دوباره پا به فرار بگذارند./۲۷ شهریور ۱۳۹۶
***
زندگی درحکومت داعش
از چند ماه پیش تا حالا، موصل و برخی دیگر شهرهای عراق دارند زندگی متفاوتی را تجربه می کنند، چراکه حالا در دست داعش افتاده و بخشی از خلافت داعشی شده اند. پرچم های سیاه داعش در هر گوشه ی شهر دیده می شود. حتی دیوار خانه ها و هتل ها و مؤسسات و مراکز نظامی و ماشین ها هم به رنگ پرچم داعش سیاه شده اند. خبرنگار روزنامه ی الحیات، حدودا ۳ ماه پیش سفری داشته به موصل و گزارشی دست اول از این شهر ماتم زده نقل کرده و در آن نوشته است:
سالم، یکی از ساکنین موصل، برایم تعریف می کند که چطور هزاران نفر از نیروهای داعش در ژوئن سال گذشته وارد شهر شدند؛ با چهره های پوشیده و سلاح به دست در همه ی خیابان ها مستقر شدند. داعش از هر کسی که ارتباطی با نظام عراق داشت (حال چه نظامی بود و چه در یکی از بخش های دولتی کار می کرد) خواست به مسجد یا یکی از مراکز داعش برود و «توبه» خود را علنا اعلام کند. افراد جمع شدند، و متن توبه ای که یکی از افراد داعشی می خواند را یکصدا و با هم تکرار نمودند: «من از آن عمل کفر آمیزی که در آن بودم، اعلام برائت می کنم و شهادت می دهم که خدایی جز الله نیست و محمد، پیام آور اوست.»
یکی از جوانان موصلی تعریف می کند که نیروهای داعش یک افسر اطلاعاتی عراقی که توبه نکرده بود را دستگیر کردند و او را مجبور کردند که قبرش را خودش حفر کند و بعد با شلیک گلوله او را به قتل رساندند.
گشتی های داعش در همه ی شهر می چرخند و از مردم می خواهند که هر پرچمی جز پرچم داعش را پایین بیاورند.
چند نفری از نیروهای داعش در مقابل مردم می ایستند، یکی شان برای اطمینان دادن به مردم می گوید: «ما برادران شماییم، از چندین کشور مختلف به اینجا آمده ایم برای یاری شما، و زدودن کفر، و در هم شکستن شرک، و ارساء دین در جامعه.»
داعش اعلام کرده کسی حق ندارد سیگار بکشد. قلیانها را ضبط کرده و قهوه خانه هایی که محل کشیدن قلیان بود را بسته و به هر کس که مرتکب این گناه شود هشدار داده است.
داعش از پزشکان مرد متخصص زنان خواسته کارشان را تعطیل کنند و همین موجب شده که ازدحام شدیدی جلوی مطب های پزشکان زن ایجاد شود چراکه تعداد پزشکان زن به اندازه کافی نیست.
سالم می گوید داعش برگه ای به فروشندگان لباس های زنانه داده و در آن ذکر کرده: «مردان حق ندارند چیزی که به زنان مربوط است بفروشند (چه لباس چه لوازم آرایش).
تبلیغاتی که ربطی به زنان داشته باشد و استفاده از مانکن هایی که به شکل بدن زنان تولید شده اند هم ممنوع است. داعش همه ی آرایشگاه های زنانه را هم تعطیل کرده؛ تراشیدن ریش را هم برای مردان ممنوع اعلام نموده است.
داعش برای نشر تفکراتش از پخش رایگان کتابچه بین مردم استفاده می کند. در این کتابچه ها تفکرات و عقاید «دولت اسلامی» درج شده است. گذشته از این روش، داعش از دروس و سخنرانی هایی که در مدارس و خانه ها و مراکز «ارشادی» انجام می گیرد هم سود می برد.
ابواحمد یکی از اهالی داعش است که از سالیان دراز بر اقامه نماز به جماعت در مسجد مواظبت داشته است. می گوید: تا به حال با چنین صحنه ایی مواجه نبوده ایم. مساجد [در هر نماز] پر از جمعیت می شود، انگار که نماز جمعه است. دلیل این مسئله آن است که داعش به فروشندگان دستور داده است در ساعات نماز محل کسبشان را تعطیل کنند و برای خواندن نماز به مسجد بروند. هر کس هم بدون عذر، برای نماز به مسجد نرود مجازات می شود، حالا یا شلاق می خورد، یا جریمه ی مالی می شود و یا مغازه اش را می بندند.
اما چیزی که برای مردم موصل غافلگیر کننده بوده، انفجار مرقد یونس پیامبر و شیث پیامبر (علیهما السلام) و مراقد برخی از اولیای الهی است. این اماکن از ابنیه ی تاریخی و همچنین از نمادهای دینی منطقه محسوب می شدند و مردم موصل در روزهای عید برای زیارت به این اماکن مشرف می شدند. یکی از مصاحبه شوندگان صدایش را می آورد پایین و با احتیاط کنار گوش ما با صدای خیلی آرام می گوید: «اینها چطور جرئت کردند حرمت انبیا و اولیا را بشکنند؟ چطور مقابر آن ها را منفجر می کنند و توهین می کنند؟»
هنگام انفجار، یکی از نیروهای داعش فریاد می زده: «این ها نمادهای کفر بود و فقط مرتدانی به آنجا می رفتند که به خدا مشرک بودند و به مخلوقات متوسل می شدند.»
پیرمردی از اهالی موصل دستش را بالا می آورد و می گوید: «لا حول و لا قوه الا بالله. آیا ما این همه سال کافر بوده ایم؟ نکند این ها آمده اند و برای ما دین جدیدی آورده اند. آیا همه ی فقهای ما تا الان چیزی از دین نمی فهمیدند؟ آیا قدم اول برپا کردن دین تخریب مقابر و زیارتگاه های صالحان است یا آنکه قدم اول آن است که باید مردم را از جهل و ظلم و فقر نجات داد؟»
مردم عراق دچار نوعی شوک فرهنگی شده اند: داعش دارد به هویت فکری شان تعدی می کند و بخشی از میراث تاریخی آنان را از بین می برد.
در ماه رمضان امسال، داعش برپایی «دولت خلافت» را اعلام کرد. برخی از نیروهایش که از کشورهای حاشیه خلیج فارس و آسیای میانه به داعش پیوسته بودند، پس از این ماجرا به میدان های شهر آمده و گذرنامه ها و اوراق هویتی خود را پاره کرده و آتش زدند.
این نیروها با اعلام برائت از کشورهای «طواغیت» اعلام کردند که مرزهای «سایکس پیکو» [که پس از جنگ جهانی اول، مرزهای کشورهای عربی ایجاد شده از فروپاشی عثمانی را تعیین کرد] را به رسمیت نمی شناسند و بر بیعت خود با «خلیفه» ابراهیم عواد البدری معروف به ابوبکر البغدادی تأکید می کنند.
عید فطر امسال هم به سراغ مردم موصل آمد، اما این بار چهره ها تغییر کرده و حال و هوای مردم دگرگون شده بود. ابوثائر (از اهالی موصل) خیلی به یاد همسایه ی سابق و مسیحی اش ابووسیم می افتد و غصه می خورد: «از بیست سال پیش تا به حال، هر عید فطر خودش و همسرش به منزل ما می آمدند. بچه هایش با بچه های ما بازی می کردند و طوری بود که عید ما عید آنها هم بود. ما هم در اعیاد آنها برای تبریک به منزل آنها می رفتیم. با آنها گوشت می خوردیم و شب آغاز سال نو را با هم به شب نشینی بیدار می ماندیم. صریحا بگویم امسال اصلا مزه عید را حس نمی کنم. بچه ها هم سراغ دوستان مسیحی شان را می گیرند که با هم بازی کنند.»
ابوثائر ادامه می دهد: «داعش، سیستم زندگی ما را به هم زد. ما از وقتی به دنیا آمده بودیم عادت داشتیم روزهای عید به زیارت اهل قبور برویم. ولی امسال عید ناگهان دیدیم که چند نفری از نیروهای سازمان جلوی مقبره ها ایستاده اند و مردم را مجبور می کنند به خانه هایشان بازگردند و مدعی اند این رفتن به زیارت اهل قبور در روزهای عید یک «سنت سیئه» است و باید از شر آن خلاص شد.»
از یک استاد دانشگاه اهل موصل درباره ی نحوه ی تعامل داعش با عشایر پرسیدم و گفتم آیا داعش از تجربه های سابقش درس گرفته است؟ این استاد موصلی، جوابهایی داد که تا حدی با جواب مردم عادی متفاوت بود:
«به نظر می رسد نیروهای سازمان به نسبتِ قبل بیشتر آگاه شده اند چون سازمان تلاش دارد در کشتن اعضای گروه های مخالف نظام که با او از نظر فکری مخالفند خیلی اسراف به خرج ندهد. مثلا برخی میانجی ها توانستند درگیری های مسلحانه ای که بین داعش و ارتش نقشبندیه [بازمانده های نظام بعث و همکار داعش در تصرف موصل] به وجود آمده بود را جمع و جور کنند. ضمنا داعش دیگر در وحشی گری و قتل و اجرای حدود و عمل به شریعت، مثل سال های ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۸ افراط به خرج نمی دهد. گذشته از این، داعش حتی با برخی از عشایری که طرفدار نظام بودند هم وارد گفتگو و هماهنگی شده (مثلا عشیره ی البومحل و عشیره ی الجغایفه). میزان هماهنگی اش با گروه های مسلح مخالف حکومت عراق هم به طرز واضحی افزایش پیدا کرده است، مثلا رهبران داعش از پیشروی در مناطقی که «منطقه نفوذ» و پایگاه عشایر معروف عراقی به شمار می رود اجتناب می کنند.
داعش در مدیریت زندگی مردم هم با «شورای غیرنظامی» [که پس از تصرف موصل تشکیل شد] همکاری می کند و دیگر گروه های مسلح موصل را به زور مجبور به بیعت نمی کند. مردم را هم مجبور نمی کند که پرچم دولت اسلامی را نصب کنند. داعش به خوبی از ماهیت و جوهره ی عشایری جمعه ی عراق (که با ماهیت و جوهر جامعه ی سوریه متفاوت است) آگاهی دارد.»
روایت های اهالی موصل تأکید دارند که داعش از اینکه مردم از اطرافش پراکنده شوند می ترسد، خصوصا که تعداد نیروهای داعش در موصل به نسبت نیروهای «بعث» و رزمندگان «عشایر» بسیار کمتر است. داعش از این هم می ترسد که عشایر عراقی «صحوات» [گروه های عشایری سنی ضد تکفیری ها] جدیدی ضدش به راه بیندازند. به راه افتادن این صحوات خواسته ی حکام سابق موصل از قبیل اثیل النجیفی است. به همین دلیل به نظر می رسد که عشایر عراقی [فعلا] برای داعش خط قرمز باشند.
روایتی جدید تر از موصلی تحت تصرف داعش
آنچه خواندیم روایتی دست اول بود از موصل تحت تصرف داعش در سه چهار ماه گذشته. اما ظاهرا داعش با تسلط بیشتر بر شهر، رویه اش را از آنچه در آن روزها عملی می کرد تندتر کرده است. خبرنگار روزنامه ی لبنانی النهار چند هفته پیش موفق شد با برقراری ارتباط با یک جوان موصلی با نام مستعار «ذنون» گزارشی جدید تر تهیه نماید. در گزارش او آمده است:
وی که در بخش فقیر نشین شهر زندگی می کند. پیش از این معلم بود ولی چون مدرسه اش در استان نینوی به دست نیروهای پیشمرگه افتاده و تبدیل به میدان نبرد شد، خود به خود کارش را از دست داد و الان به عنوان محافظ شبکه اینترنت در یک شرکت کار می کند. ذنون می گوید نیروهای پیشمرگه به اعراب اجازه ندادند به شهرهایی در نینوی که توسط پیشمرگه های آزاد شده بازگردند.
روزت را چطور می گذرانی؟
می گوید: «ساعت ده صبح بیدار می شوم. به سمت محل کارم می روم و در مسیر، از بازار شهر می گذرم. بعد از کار با رفقا، بیرون یا در منزل قرار می گذاریم. بعد برمی گردم منزل. این تقریبا هر روز تکرار می شود. گاهی هم با رفقا بازی کامپیوتری می کنیم.
چرا نمی روید به کافه و رستوران؟
توضیح می دهد: «نشستن در کافه و رستوران مسئله ی پیچیده ای شده. کسی حق ندارد سیگار بکشد چون ممنوع است. البته اگر ببینند سیگار می کشی سرت را نمی برند. پاکت سیگارت را می گیرند و می گویند برای خدا سیگار را ترک کن. این رفتار نیروهای معمولی شان است. اما اگر از نیروهای دیگری از داعش باشند، جریمه ات می کنند. البته جریمه به نسبت اینکه خودت سیگار بکشی یا اینکه فروشنده باشی فرق می کند.»آیا فرقی بین نیروهای عادی و آنها وجود دارد؟
می گوید: «در موصل، داعش ارتش دارد و پلیس و پلیس راهنمایی و رانندگی اسلامی. نیروهای شبه رسمی هم هستند ولی نمی دانم اسمشان چیست. پلیس اقتصادی هم هست. اما آنها، مردان مسلح به سلاح کمری اند که در خیابان ها و بازارها می گردند. اکثر نیروهای این دیوان تازه جذب داعش شده اند و اهالی روستاها و مناطق حاشیه شهر موصل اند. اینها اساسا افراد گستاخ و متکبری هستند که مثل ارتش عراق با خشونت برخورد می کنند. در بینشان کرد و ترکمان و عرب و خارجی و حتی برخی ایزدی هایی که اعلام اسلام کرده اند، هم وجود دارد. لباس نظامی می پوشند و برخی هاشیان هم لباس افغانی به تن می کنند.»ذنون می گوید: «یک بار هم به سمتمان تیراندازی شد. برای مان کمین گذاشتند و با فریاد شروع به تیراندازی کردند. اما وقتی فهمیدند چند نفر آدم عادی هستیم ولمان کردند. از ما عذرخواهی کردند. مدام عذرخواهی شان را تکرار می کردند. آدم باید حواسش را خیلی جمع کند.. اگر [به عنوان یک فرد سنی] مرتکب خطا شوی، می گویند می بخشیمت. اما به «روافض» (اصطلاحی که داعش برای شیعه به کار می برد) سرسوزنی رحم نمی کنند.»از ذنون خواستم از برداشت عمومی مردم موصل برایم بگوید. گفت: «مردم قطعا راضی نیستند، چون زندگیشان در معرض انقراض است.» سپس یک ضرب المثل محلی به کار میبرد به این معنی که هر لحظه شایعهی تازه ای به جان اهالی میافتد. ذنون ادامه میدهد: «همهی کارهای ساخت و ساز تقریبا متوقف است.
قیمت یک لیترِ سوری هم حدود ۱۰۰۰ دینار است. یک کپسول گاز ۳۸ هزار دینار شده است (در حالیکه در بغداد ۸ هزار دینار قیمت دارد). از حدود یک ماه پیش [از زمان مصاحبه] دیگر برق تولید داخل نداریم و مردم از موتور برق برای تولید برق استفاده میکنند. یک موتور برق را به مدت ۹ ساعت و به قیمت ۷ هزار [دینار]برای هر آمپر استفاده میکنند. اگر کسی هم برای شب برق بخواهد، قیمت هر آمپر در شب میشود ۱۷ هزار دینار. آب هم فقط هر دو روز یک بار وصل میشود. اما قیمت غذا پایین است و قیمت گوشت پایین آمده. در شهر غذافروشیهای متعدد هست، همینطور سبزی و میوه فروشی. دلیلش هم بالا رفتن تعداد مهاجرین و پایین آمدن فرصتهای شغلی است.
فروشندهی دست فروش بنزین هم زیاد شده. یک دستگاه پمپ بنزین میخرند، آن را پشت اتاقک کوچکی که به ماشینشان متصل شود نصب میکنند و راه میافتند و بنزین میفروشند.»
ذنون اضافه میکند: «لطفا حتما این را بنویس که من نمیتوانم همهی جوانب زندگی را برایتان شرح دهم. چون در هر وقتی چیزی اضافه میشود و چیزی کم میشود.»
آیا پایین آمدن قیمت گوشت به دلیل «غنایم»ی است که به دست دولت اسلامی”داعش” افتاده؟
میگوید: «در ابتدا دولت اسلامی غنائم را سر برید و گوشتشان را فروخت. بعد یک کشتارگاه راه انداخت و کشتار دام منحصر شد به همانجا. گوشتفروشها هم فقط می توانند از آنجا گوشت بخرند و به مردم بفروشند. یکی از دلایل پایین آمدن قیمت گوشت، گلههایی است که از سوریه به عراق آوردهاند و اینکه صادرات چهارپایان از مناطق تحت نفوذ دولت اسلامی به خارج ممنوع شده است.»
اما دولت اسلامی غیر از سیگار، دیگر چه «ممنوعات»ی در فهرستش دارد؟
بستن مغازهها، موقع نماز هم اجباری است. تماس هم ممنوع است. سفر هم همینطور. فهرست ممنوعاتشان هم به صورت مستمر در حال به روزرسانی است!
اوضاع جشنهای عروسی در موصل چطور است؟ میخندد و میگوید: «در موصلی چیزی بیشتر از جشن عروسی پیدا نمیشود!»
اما چطور ممکن است؟ باز میخندد و میگوید که هزینههای ازدواج به پایینترین حدش در سالیان گذشته رسیده چراکه نمیشود جشن عروسی [آنچنانی] و قبلش حنابندان گرفت. به عروس و داماد هم اجازه ی گرفتن عکس در آتلیه داده نمیشود. هزینهها منحصر شده به یک ماشین عروس و یک وعده شام در رستوران. غذا هم که گفتم به صورت کلی قیمتش کاهش پیدا کرده و هزینهاش اساسا مربوط است به قیمت کپسول گاز.
پس چرا زن می گیرید؟
میخندد و میگوید: «الان به ازدواج فکر نمیکنم. برای آینده آرزوها و طرحهایی دارم که فعلا عقب افتادهاند.»
زنان چگونه زندگی می کنند؟
پاسخ داد که زنان روبنده میزنند، ولی پیرزنان در روبنده زدن فریبکاری میکنند و کسی هم کاری ندارد. یک مدت داعش به صورت مستقیم با زنان برخورد میکردند ولی این باعث به وجود آمدن مشکلاتی با اهالی شد به همین دلیل الان داعش فقط با مردان صحبت میکنند و آنها خودشان مسئله را با زنانشان مطرح میکنند.
اکثر نیروهای داعش از جوانانی هستند که سنشان بیشتر از بیست سال نیست. البته برخیهایشان هم سنشان بالاست و از اهالی موصلاند.»
آیا هنوز خانوادهها برای گذراندن اوقات فراغت به پیک نیک میروند؟
جواب میدهد که بیش از شصت درصد افراد، دیگر چنین کاری نمیکنند چون از شایعات در هراسند: «شایعات، ما را زیر آتش گرفته است. میگویند داعش میخواهد جوانان را برای عضویت در ارتشش جذب کند. میگویند حملهی ارتش [حکومت عراق] به شهر به زودی شروع میشود. تا الان که جذب اجباری نیرو به ارتش داعش وجود نداشته است، ولی نگرانیم که این شایعه تبدیل به حقیقت شود. این درحالی است که داعش پیوستن افراد داوطلب به خود را هم نمیپذیرد مگر با ضمانت دو نفر دیگر.»
یکی از دلایلی که باعث شده مردم برای پیکنیک بیرون نیایند، شایعهای است که میگوید نیروهای دولت اسلامی، کارتهای شناسایی افراد را پاره میکنند و درخواست میکنند که آن را تبدیل کنند به کارتهای شناسایی اسلامی. مردم وحشتزده شدهاند و جلوی دفترهای اسناد رسمی تجمع کردهاند که چند نسخه اضافی از اوراق شناساییشان تهیه کنند.
اوضاع آموزشی مدارس ودانشگاه ها شهر موصل چگونه است؟
گفت: «کار مدارس داخل شهر و نواحی تابعه آن تا مقطع پیشدانشگاهی ادامه دارد. ولی دانشگاهها تعطیلاند. داعش مدام روشهای تدریس را تغییر میدهد و اوضاع هنوز ثبات ندارد.» خدمات شهرداری هم در حد ضعیفی ادامه دارد و شبها شروع میشود.
مقر گروههای مسلح کجاست؟
ذنون میگوید: «مستمرا مقرشان تغییر میکند ولی برخی پاسگاههای ثابت در خیابانها وجود دارد. دائما از طریق مساجد مردم را به جهاد تشویق میکنند. معتقدند ما کوتاهی کردهایم. اگر هم شکست نظامی بخورند ما را مقصرش میشمرند.»
به اهالی اجازه داده میشود از شهر بیرون بروند؟
«کجا میتوانیم برویم؟ جوانها حق ندارند شهر را ترک کنند. دو ماه پیش به افراد مسن اجازه دادند به بغداد بروند و کارهای بازنشستگیشان را تکمیل کنند. ولی گفته میشود رفتن به سوریه این روزها مجاز است.»
«مردم شهر معتقدند که به گروگان گرفته شدهاند. برخی از مردم میگویند اگر ارتش عراق به شهر حمله کند، داعش همهی گروگانها را با خودش به رقهی سوریه میبرد. همهی عالم ایستادهاند و فقط ما را تماشا میکنند. میتوانم بگویم که مردم موصل خواستار بازگشت سیطرهی حکومتند. ولی بسیاری از اهالی روستاها این را نمیخواهند. البته میتوانم بگویم ۷۰ درصد ساکنین مطمئنند که سیطرهی حکومت بازخواهد گشت چون چیزی که در موصل در جریان است پذیرفتنی نیست و همه آن را رد میکنند. البته همه از این هم مطمئناند چیزی که در آینده رخ خواهد داد، حتما جنگ خواهد بود.»
چه چیزی بیش از همه اعصابت را خرد میکند؟
جواب میدهد: «خطبههای نماز جمعه و تصمیمهای نو به نوی دولت اسلامی. در هر خطبه، در هر ثانیه بیست تا شایعه درمیآید!
موصلیها چه نظری دربارهی «خلیفه» ابوبکر البغدادی دارند؟
“حیدر العبادی” در صحفه شخصی خود در شبکه اجتماعی توئیتر از پایان گروه تروریستی داعش در عراق خبر داد.
وی در پیامی نوشت: اقدام داعش در منفجر کردن مسجد النوری و مناره الحدباء و بازگشت آنها به دامان وطن توسط نیروهای عراقی طی ساعات گذشته، پایان دولت باطل داعش را اعلام کرده است.
حیدر العبادی نخست وزیر عراق گفت پس از آزادسازی مسجد جامع النوری داعش سقوط کرد.
نخست وزیر عراق در ادامه پیام خود نوشت:همچنان به تعقیب داعشیها خواهیم پرداخت تا آخرین نفر آنها یا آنها را از بین میبریم یا اسیر میکنیم.
ساعاتی پیش عبدالامیر رشیدیارالله فرماندهی عملیات آزادسازی نینوا گفت که نیروهای مبارزه با تروریسم این کشور، مسجد النوری، گلدسته الحدباء و السرجخانه در موصل قدیم را آزاد کردند.
مسجد النوری محلی است که ابوبکر البغدادی در سال ۲۰۱۴ خلافت خود خوانده خود را در آن اعلام کرد.
عملیات آزادسازی موصل، پایتخت خودخوانده گروه تروریستی داعش در عراق، از ۲۶ مهر ۱۳۹۵ و با مشارکت دهها هزار تن از نیروهای ارتش و پلیس عراق و با همراهی نیروهای داوطلب مردمی و پیشمرگه کُرد آغاز شد و نیروهای عراقی بعد از حدود ۱۰۰ روز شرق موصل را بهطور کامل آزاد کردند.
نیروهای عراقی عملیات آزادسازی بخش غربی موصل را از یکم اسفند ۱۳۹۵ شروع کردند و این عملیات همچنان ادامه دارد.
گروه تروریستی داعش سحرگاه روز بیستم خرداد (۱۰ ژوئن) سال ۱۳۹۳ به موصل مرکز استان نینوا و دومین شهر بزرگ عراق واقع در ۴۰۰ کیلومتری بغداد پایتخت این کشور حمله کرد و این شهر را به تصرف خود درآورد./۸ تیر ۱۳۹۶تسنیم
***
موصل آزادشد
وزارت دفاع عراق با صدور بیانیه ای ضمن اعلام اینکه دیگر هیچ منطقه ای در موصل تحت اشغال داعش نیست، تأکید کرد: وجود داعش در عراق برای همیشه پایان یافت.
دیگر هیچ منطقه ای در موصل تحت اشغال داعش نیست.
دراین بیانیه آمده : وجود داعش در عراق برای همیشه پایان یافت.
در همین حال، تلویزیون عراق نیز از پایان رسمی خلافت خودخوانده داعش در موصل خبر داد.
تلویزیون عراق همچنین اعلام کرد: این مسأله به معنای پایان درگیری ها در موصل نیست.
تلویزیون عراق پس از آن، این خبر را اعلام کرد که نیروهای عراقی بر مسجد جامع نوری مسلط شدند.
تلویزیون عراق همچنین اعلام کرد که پرچم این کشور بر فراز ساختمان های بخش قدیمی موصل به اهتزاز درآمده است.
فرماندهی پلیس فدرال عراق اعلام کرد: ۳۷ زن و کودک که در اسارت عناصر تکفیری در منطقه “باب جدید” موصل قدیم بودند، آزاد شدند.
از سوی دیگر، فرماندهی عملیات مشترک عراق اعلام کرد: جنگندههای ارتش عراق، به بمباران فشرده مواضع باقیمانده داعش در موصل قدیم پرداختند.
فرماندهی عملیات مشترک تأکید کرد: ارتش عراق اکنون و پس از آزادسازی موصل، بهسمت تلعفر و الحویجه حرکت میکند.
نیروهای پیشمرگه نیز به اعلام خبر آزادسازی موصل از تصرف داعش توسط وزارت دفاع عراق واکنش نشان داد.
نیروهای پیشمرگه اعلام کردند که داعش هنوز در بخشهایی از خاک عراق حضور دارد و همچنان تهدیدی برای شهر کرکوک است.
سازمان مبارزه با تروریسم عراق نیز در بیانیه ای اعلام کرد: حدود ۲۰۰ تروریست داعش همچنان در محله موصل القدیمه حضور دارند.
المیادین نیز اعلام کرد که نیروهای عراقی عناصر باقیمانده داعش را در «موصل قدیم» محاصره کردهاند،درگیریها ادامه دارد./پنجشنبه ۸ تیر ۱۳۹۶خبرگزاری مهر
بدینسان، شهر تاریخی موصل بار دیگر به قلمرو حاکمیت دولت عراق بازگشت. موصل، سومین شهر بزرگ عراق (پس از بغداد و بصره)، در سهشنبه ۱۰ ژوئن ۲۰۱۴/ ۲۰ خرداد ۱۳۹۳ به تصرف داعش و متحدانش درآمد.
در همین حال خبرگزاری تسنیم گزارش داده است: عبدالامیر رشیدیارالله فرماندهی عملیات آزادسازی نینوا گفت که نیروهای مبارزه با تروریسم این کشور، مسجد النوری، گلدسته الحدباء و السرجخانه در موصل قدیم را آزاد کردند.
مسجد النوری محلی است که ابوبکر البغدادی در سال ۲۰۱۴ خلافت خود خوانده خود را در آن اعلام کرد.
به گزارش العالم، در پی کنترل نیروهای عراقی بر مسجد جامع النوری در موصل، تلویزیون رسمی این کشور از سقوط گروه تروریستی داعش در این شهر خبر داد.
وزارت دفاع عراق نیز اعلام کرد: هیچ منطقهای در موصل برای داعش باقی نمانده است.
“عبدالامیر عبدالرشید یار الله” فرمانده عملیات “قادمون یا نینوی” روز پنج شنبه اعلام کرد که نیروهای سازمان مبارزه با تروریسم عراق مسجد جامع النوری، مناطق الحدباء و السرجخانه را از دست تروریست ها آزاد کرده اند، و پیشروی همچنان ادامه دارد.
این در حالی است که شبکه خبری روسیاالیوم نیز گزارش داد که همچنان ۵ منطقه در داخل موصل قدیم تحت اشغال داعش است که این مناطق عبارتند از: محله الفاروق الثانیه، بخشهای از منطقه المیدان، راس الکور، باب جدید و باب الطوب.
حیدر العبادی نخست وزیر و فرمانده کل نیروهای مسلح عراق نیمه شب پنجشنبه در نشست خود با فرماندهان نظامی و امنیتی عملیات “نینوا ما می آییم” در مقر فرماندهی عملیات مشترک، از آنها خواست تا کار نبرد علیه داعش در موصل را یکسره کنند.
سرلشکر رائد شاکر جودت فرمانده پلیس فدرال عراق پیش از این گفته بود که نیروهای پلیس فدرال عناصر داعش را در مربع باقی مانده در محور جنوبی ناحیه قدیمی شهر موصل محاصره کرده اند.
به گزارش المیادین، فاصله بین تروریستهای داعشی و نیروهای عراقی در موصل قدیم کمتر از یک کیلومتر است.
ارتش عراق بعد از آزادسازی موصل، به سمت تلعفر و الحویجه حرکت خواهد کرد.
عملیات آزادسازی موصل، پایتخت خودخوانده گروه تروریستی داعش در عراق، از ۲۶ مهر ۱۳۹۵ و با مشارکت دهها هزار تن از نیروهای ارتش و پلیس عراق و با همراهی نیروهای داوطلب مردمی و پیشمرگه کُرد آغاز شد و نیروهای عراقی بعد از حدود ۱۰۰ روز شرق موصل را بهطور کامل آزاد کردند.
نیروهای عراقی عملیات آزادسازی بخش غربی موصل را از یکم اسفند ۱۳۹۵ شروع کردند و این عملیات همچنان ادامه دارد.
گروه تروریستی داعش سحرگاه روز بیستم خرداد (۱۰ ژوئن) سال ۱۳۹۳ به موصل مرکز استان نینوا و دومین شهر بزرگ عراق واقع در ۴۰۰ کیلومتری بغداد پایتخت این کشور حمله کرد و این شهر را به تصرف خود درآورد./تسنیم
***
صدها تن از عناصر تروریست داعش، با تراشیدن ریش و عوض کردن لباس، بین مردم موصل زندگی می کنند و مردم از ترس انتقام، آن ها را لو نمی دهند.
مجلۀ «دیلی بست-امریکا» نوشت «سنان الجبوری» از مغازه داران منطقۀ «حی الاندلس» است، این منطقه که در موصل شرقی واقع شده، از ماه ژانویۀ از دست داعش آزاد شده است.
سنان الجبوری که به سبب تحولات منطقه، بیکار شده است، می گوید: دستکم ۳۰ تن از جنگ جویانِ داعش، در حی الاندلس به سر می برند.
«زهیر الجبوری» عضو انتصابی دولت عراق در شورای شهر موصل نیز گفت: صدها تن از جنگ جویان داعش، هنوز در موصل زندگی می کنند و تنها تغییری که کرده اند، آن است که ریش خود را تراشیده و لباس خود را عوض کرده اند.
زهیر الجبوری، سخنگوی «بسیج نینوا» است. بسیج نینوا از سنی هایی تشکیل شده است که در موصل، با داعش جنگیدند.
وی تاکید کرد که عناصر داعش، همچنان در موصل «فعال» هستند و استفاده از عبارت «هسته های خاموش» برای نامیدن آن ها درست نیست، زیرا آن ها فعالند و هر از گاهی مرتکب عملیات تروریستی می شوند.
زهیر الجبوری توضیح داد: همۀ اعضای تشکیلات داعش، جنگ جو نیستند، شماری از آنان فقط اندیشه های داعش را تایید می کنند و با کمک های مالی از آن پشتیبانی می کنند. بنابراین داعش، به عنوان یک سازمان شکست خورد اما به عنوان یک گروه تروریستی هنوز شکست نخورده است.
سنان الجبوری نیز در این خصوص گفت: عناصر داعش، هفتۀ گذشته به یک بازار محلی در موصل شرقی حمله کردند و کمربندهای انفجاری خود را در میان مردم و خریداران منفجر کردند. در همان هفته، ۴۵ تن از این عناصر، به منطقۀ «حی التنک» در بخش غربی موصل حمله کردند و مردم غیرنظامی را کشتند. پیش از آن نیز دو تن از افراد سرشناس موصل شرقی را کشتند و من تهدیدِ عناصر داعش را هر روز در موصل احساس می کنم.
وی افزود: مردم موصل، عناصر داعش را به مسئولان معرفی نمی کنند، زیرا از انتقامجویی این گروه تروریستی بیمناکند. علاوه بر آن، فساد در موصل بیداد می کند و هر یک از جنگ جویان داعش می تواند با پرداخت ۲۰۰ دلار به یکی از مسئولان، مدارکی به دست بیاورد که ثابت می کند هیچ ارتباطی به داعش ندارد و با داشتن این مدارک می تواند آزادانه در هر کجای عراق بخواهد تردد کند.
زهیر الجبوری نیز در این زمینه گفت: یکی از معضلاتی که در این زمینه وجود دارد آن است که بسیاری از افراد خانواده هایی که یکی از فرزندانشان عضو داعش بوده و کشته شده اند، همچنان به تفکرات داعشی باور دارند و ممکن است این تفکرات را به فرزندان خود نیز منتقل کنند.
زهیر الجبوری پیشنهاد کرد که برای پاکسازی موصل از عناصر داعش، نیروهای باید به جست وجوی منطقه به منطقۀ موصل و گفت وگو با تمام افراد منطقه بپردازند، آن گاه بازداشتگاهی موقت برای نگهداری از افراد مظنون ایجاد کنند و در مدتی محدود اقدام به انتقال این افراد به بازداشتگاه های بغداد کنند تا در آن جا از آن ها بازجویی شود./ سه شنبه ۱۳ تیر ۱۳۹۶العالم – عراق
***
زندگی در پایتخت داعش
شهر سنی نشین موصل مرکز استان نینوی از سال گذشته و پس از حمله داعش به آن ، مرکز خلافت این گروه در کشور عراق بوده است.
استقبال عناصر گروه ترویستی داعش رفته و کلید شهر خود را دو دستی تقدیم ابوبکر البغدادی امیر داعش کردند./۱ خرداد ۱۳۹۴ مشرق
عناصر تکفیری داعش را این روزها بیشتر میتوان در خودروهای گران قیمت و مدل روز در سطح شهر موصل مشاهده کرد، از طرفی ولخرجی و عیاشیهای آنها نیز در رستورانهای گران قیمت این شهر همزمان باعث برانگیخته شدن حیرت و خشم مردم شده است.
منابع عراقی با انتشار تصاویری از حال و هوای این روزهای اعضای گروه تروریستی داعش در شهر موصل از زندگی آنها در ناز و نعمت فراوان خبر میدهند که موجبات برانگیخته شدن خشم مردم این شهر شده است.
بر این اساس، داعشیها را این روزها بیشتر میتوانید در خودروهای گران قیمت و مدل روز مشاهده کنید. همچنین آنها را میتوان در رستورانهای گران قیمت سطح شهر که فقط افراد ثروتمند توانایی حضور در آنها را دارند، پیدا کنید.
ولخرجیها و عیاشیهای فراوان تروریستهای داعش و حضور آنها در منازل گران قیمت و ویلایی شهر در حالی رخ میدهد که آنها هدف خود را تشکیل خلافت اسلامی اعلام کردهاند و این مسئله باعث حیرت همه ساکنان موصل شده است.
«سلیم احمد» یکی از ساکنان موصل در این باره به الغدپرس میگوید: من معتقدم عناصر داعش بهترین دوران خود را از زمان تاسیس این گروه تروریستی میگذرانند، آنها پس از ورود به موصل در وضعیت بسیار مرفهی زندگی میکنند که فقط ثروتمندان میتوانند هم رده آنها قرار گیرند.
وی تاکید میکند: منزل هیچ مقام سیاسی، قاضی دادگاه و یا شیخ عشیرهای در موصل باقی نمانده که اعضای داعش بر آن سیطره پیدا نکرده باشند و از اسباب و اثاثیه گرانبهای آنها برای خود استفاده نکرده باشند.
از طرفی مردم موصل از حضور اعضای این گروه تروریستی در سطح شهر در حالی که ادعا میکنند عراقی هستند اما در عین حال هیچ شباهتی از لحاظ رفتاری و جسمی به عراقیها ندارند، متعجب هستند.
«یاسر محسن» از دیگر ساکنان موصل در این باره افزود: قیافه اعضای داعش به هیچ وجه به افرادی که در شهرها زندگی کردهاند شبیه نیست و رفتارهای آنها نشان دهنده میزان وحشیگری و عدم آشنایی آنها با تمدن شهری است. آنها طوری در شهر رفتار میکنند که گویی برای اولین بار است شهر دیدهاند و قبل از آنها در بیابان و صحرا زندگی میکردهاند.
همچنین فروشندگان شهر موصل از خریدهای هنگفت و بسیار زیاد اعضای داعش در بازارهای این شهر خبر میدهند که از منابع مالی بالایی که در اختیار آنهاست خبر میدهد. به گفته آنان اعضای داعش در خریدهای خود از سطح شهر بسیار دست و دل باز بوده و بسیار زیاد نیز اجناس مختلف خریداری میکنند.
قرارداد شرکت نفت آرامکو عربستان با داعش
نویسنده و تحلیلگر سیاسی در امان تصریح کرد شرکت نفت آرامکو عربستان سعودی قراردادهایی با گروه تروریستی داعش برای واردات نفت عراق و سوریه به قیمت ناچیز امضا کرده است.
«ناهض حتر» گفت داعش با القاعده و دیگر گروههای تروریستی سلفی تفاوت دارد. داعش از حمایت منطقهای به ویژه نظامهای خلیج فارس و به طور مشخص عربستان سعودی و به طور کلی سازمانهای اطلاعاتی آمریکا و غرب برخوردار است. این گروه همچنین از حمایت شرکتهای نفتی برخوردار است چرا که داعش کنترل برخی میدانهای نفتی را در اختیار دارد.
وی درباره سخنان عربستان علیه این گروه، اظهار داشت گفتار و کردار عربستان تفاوت دارد. شرکتهای نفت به ویژه شرکت نفت آرامکو عربستان نیز از داعش حمایت میکنند. این شرکت قراردادهایی با داعش برای واردات نفت عراق و سوریه به قیمت ناچیز امضا کرده است تا نفتهای خریداری شده از داعش را بفروشد و صادر کند. از سوی دیگر ترکیه نقش لجستیکی، امنیتی و تسلیحاتی مستقیم به ویژه در عراق برای داعش ایفا میکند.
بیشترین منابع مالی داعش از طریق کمک کشورهای عربی همسایه عراق، فروش و قاچاق نفت از مناطق تحت سیطره داعش در سوریه و عراق، قاچاق کالاهای مختلف در نقاط مرزی و عملیات گروگان گیری و طلب فدیه برای آزادی گروگانها تامین میشود./شنبه ۱۸ مرداد ۱۳۹۳مجله دوستان
توضیحات مدیریت سایت-پیراسته فر:مردمی که به استقبال داعش رفتنددرزمان تصرف(۲۰خرداد۱۳۹۳)وعضویت موصلی ها دردولت داعش وهمه جورهمکاری(پنهان وآشکار) با داعش کردند تا حدی شهربرای داعش امن شد که آن را”پایتخت”حکومت اسلامی عراق وشام اعلام کردند وتحصیلات وفرهنگ براساس آموزه های داعش بوددراین۳سال،آیامیتوان باورکرد که “موصل”آزادشده وامن است!؟پس آن مردمی که بازوی داعش بودند،چی شدند،همه که نه کشته شدند ونه فرارکردند،بلکه آنهاباتغییرپوشش درهمان موصل زندگی می کنند وبا همان افکاروعقاید،بقول آن شهروندموصلی(عبدل) که برای همه اعضای خانواده اش چمدان های مخصوص فرار-خریداری کرده بود،بایدهرلحظه درانتظاربرگشت”هجوم”دوبارداعش بود.
متأسفانه خاطرات تلخ خیانت جنگ نهروان وجنایت ماجرای کربلا! ودر۸سال جنگ باایران ازهیچ خباثتی فروگذارنکردند(این بعثی ها)چه دربمباران وچه درمیدان جنگ ونامردترین خباثتهادرشکنجه اسیران ایرانی بوده که نفرین امام حسین وحضرت زینب وآه اسیران ..آرامش وامنیت را ازاین قوم خواهدگرفت،په بسا الان هم می بینیم که عراق رنگ آسایش رابخودندیده هنوز شهرهای عراق آثارسنگرهاوسیطره های جنگی دارد وبمب گذاریها ،انتحاریها تمام ناشدنی اند،البته باعرض معذرت ازبرادران خوب عراقی که همیشه نگاهشان به حریم اهل البیت عصمت وطهارت و به ایران مثبت است وبارها ازنگارنده بخوبی پذیرایی کرده اند.