قناعت،گنجی که تمامی ندارد

چیستی قناعت

قناعت در لغت اکتفاء کردن به مقدار ناچیزی از وسایل زندگی و در اخلاق قناعت ضد صفت حرص است. ملکه‌ ای (صفتی که در جان انسان رسوخ کرده و تثبیت شده است) که باعث می‌شود که آدمی به قدر حاجت و ضرورت اکتفا کند و برای کسب مال زیاد، زحمت نکشد. قناعت از جمله صفات نیکوست که بسیاری از فضایل به آن منوط می‌شود بلکه راحت دنیا و آخرت نیز به آن مربوط می‌گردد.

قناعت آرامش می آورد

مقوله آرامش و آسایش یکی از مهم ترین نیاز های هر انسانی است. اگر انسان به آرامش دست پیدا نکند تمام دنیا را هم که در اختیار داشته باشد لذت نمی برد.اما شاید در اطراف خود دیده باشیم کسانی را که آرامش را در جمع کردن مال دنیا و غرق شدن در پول و ثروت و مقام و... جست و جو می کنند. غافل از اینکه آرامش در قناعت است. امیر المومنین درباره این موضوع می فرمایند:« وَ مَنِ اقْتَصَرَ عَلَى بُلْغَةِ الْکَفَافِ فَقَدِ انْتَظَمَ الرَّاحَةَ؛ و هر کس بر آن چه به او روزى شده، بسنده کند، به آسایش رسیده و در میان آرامش فرود آمده است‏.»[1]یعنی شخص قانع از غم دنیا خواهى و جذب شدن به اهل دنیا آسوده شده ، و در آرامش فرود آمده و بستر آرامش را پناه و مرجع خود قرار داده است .

قناعت گنجی پایان ناپذیر

رسول گرامى اسلام (ص) فرمود: «اَلْقناعَةُ کنزٌ لایَفْنى؛ قناعت گنجى است که فانى نمى ‏شود»[2]. همچنین پیامبر(ص) در حدیث دیگری فرمودند: قناعت مالى است که تمام نمى‏ شود. امام على (ع) در این باره مى ‏فرماید: گنجى بى نیاز کننده‏ تر از قناعت نیست.[3]

نتیجه

قناعت فاکتور مهمی در سعادت و عزت هر انسانی است اما نباید قناعت را با تنبلی و کم کاری یکی کرد. یعنی آن کسی که کار نمی کند و تلاش برای بهبود شرایط زندگی خود ندارد قانع نیست بلکه بی عرضه است.پس برای اینکه عزتتان لکه دار نشود و بدون نیاز به انسان های دیگر در آرامش زندگی کنید، قناعت را دریابید.