تاریخ سیاسی و شکنجه مبارزان در زمان شاه به نسل جوان بازگو شود

به گزارش خبرنگار مهر، یوسف باروتی در مراسم «یادباد آن روزگاران» که یکشنبه شب در سینما بهمن قزوین برگزار شد اظهارداشت: در سال ۵۰ که رژیم شاه تعداد زیادی از مجاهدان را دستگیر کرد، محمد حنیف نژاد هم که کارمند سازمان عمران قزوین بود با بدیع زادگان طرحی را ریختند تا با گروگان گیری یکی از بستگان و نزدیکان سلطنتی زمینه اژادی زندانیان سیاسی را فراهم کنند.

وی اضافه کرد: فرد تنومندی معروف به محمد جودو را که رزمی کار بود انتخاب کردند تا پسر اشرف را بدزدند و به الجزایر منتقل شود که فرد بسیار تنومند و قوی بود و هنگام اجرای نقشه این فرد مقاومت کرد و گروه مجبور به فرار شدند.

این مبارز دوران ستم شاهی بیان کرد: ساواک بعدها توانست از طریق یکی از افراد نفوذی هم حنیف نژاد و هم محمد مهر آیین را دستگیر کند که در زندان در یک لحظه حنیف نژاد را می بیند و این شهید به وی می گوید نگو که می خواستی پسر اشرف را گروگان بگیری و بقیه کارها را من درست می کنم.

وی اضافه کرد: بعدها که حنیف نژاد اعدام شد ماموران ساواک گفته بودند که می دانستیم تو پسر اشرف را می خواستی گروگان بگیری اما ما چون به شاه گفته بودیم حنیف نژاد طراح و عامل اصلی بوده و او را اعدام کرده ایم اگر معلوم شود مقصر کس دیگر بوده برای ما بد می شود لذا پس از تحمل دوران حبس وی را آزاد می کنند.

باروتی اضافه کرد: منوچهری که از شکنجه گران شاه در زندانهای مخوف بود در دوران حبس با شکنجه کمر مهر آیین را شکسته بود و این مبارز تا آخر عمر معلول شد و امروز پدر دو شهید است.

این زندانی رژیم ستم شاهی گفت: حنیف نژاد زندان و شکنجه و اعدام را به جان خرید تایک انقلابی نجات پیداکند و این جسارت ناشی از ایمان و شجاعتی مثال زدنی است که باید نسل جوان با آن آشنا شود.

هنوز تاریخ سیاسی کشور به جوانان بازگو نشده است

حسین خانعلی از دیگر مبارزان دوران ستم شاهی با بیان خاطراتی از زندانهای سفاکان پهلوی اظهارداشت: از سال ۵۱ تا ۵۶ در زندان بودم و پس از انقلاب بلافاصله به کشورمان جنگی نابرابر تحمیل شد که فرصتی ایجاد نشد تا خاطرات زندانها برای نسل جوان بازگو شود.

وی بیان کرد: باید بپذیریم که هنوز بخشی از تاریخ سیاسی کشور برای نسل جوان تبیین و روشن نشده و اگر نسل امروز با واقعیتهای رژیم گذشته اشنا می شد شاید امروز انتقادات کمتری داشت و یا قدردان دستاوردهای انقلاب می شد.

خانعلی تصریح کرد: باید جوانان ما بدانند در رزیم ستم شاهی برای یک رساله و یا یک کتاب دهها نفر دستیگر و شکنجه می شدند و حکومت خط قرمزهای زیادی داشت.

وی اظهارداشت: خانواده سلطنتی، آمریکا و اسرائیل سه خط قرمز نظام بود که توسط ساواک اعمال می شد و مبارزان زیادی به خاطر نادیده گرفتن این خطوط دستگیر و شکنجه می شدند و خانواده های افراد دستگیر شده نیز در شرایط بسیار بدی قرار داشتند.

این زندانی سیاسی گفت: حتی برای کسانی که دوران حبس خود را سپری کرده بودند گاهی شاهد اضافه شدن دوران حبیس داشتیم که اسمش را گذاشته بودند «ملی کشی» و خود من بیش از ۱۸ ماه حبس اضافه داشتم.

وی اظهارداشت: گاهی اسامی برخی از زندانیان سیاسی را به نام کشته منتشر می کردند و آنقدر این افراد راشکنجه می کردند و هیچ نگرانی نداشتند که زیر شکنجه کشته شوند و این روش برای خیلی ها استفاده می شد که یکی از هم بندی های من با این روش زیر شکنجه جان باخت تا اعتراف کند.

وداع با زندانی شجاع

خانعلی با ذکر خاطراتی دیگر از دوران حبس خود یادآورشد: یکی از زندانیان سیاسی قبل از اجرای حکم اعدام برای خداحافطی آمد و من ایشان را در آغوش گرفتم و شدیدا گریه می کردم اما دیدم این مبارز نه تنها نگران نیست بلکه می خندد و با همین روحیه به من گفت: می دانی چرا گریه می کنی؟ برای این که نگران خودت هستی و کسی که با خدا معامله کرده و در مسیر حق می رود نباید نگران باشد بلکه حوشحالی دلیل راه درست ایشان است که برای من بسیار آموزنده بود.

وی اظهارداشت: بهترین فرزندان این کشور در عرصه های علمی، مذهبی و ملی در زندانهای رژیم ستم شاهی در زندان بودند و با تحمل شکنجه های طاقت فرسا هرگز تسلیم رژیم نشدند تا انقلاب به پیروزی رسید.

در ادامه از ۴ پیش کسوت مبارز زندانی رژیم ستم شاهی حاج کاظم شکوهی، غلامحسین درافشانی، محمد جواد ربانی و رضا شالی تجلیل شد.