گلبوسه و لب نوشی ها

بی گمان واژه ی گلبوسه و لب نوشی ها بــه وجـود آمـده از عطـرِ هماغـوشی ها چه شود زلف تو هــم ره زند از بـاد صبا که شود کوچه ی ما شاهد مدهـوشی ها می زنی شعله که هـر ثانیه روشن بشود آهِشاعر:علی قیصری