سگ نژاد ژرمن شفرد و هر آنچه که باید راجع به این نژاد بدانید!

مدت کوتاهی پس از معرفی سگ ژرمن شفرد توسط کاپیتان مک استفانیتس به عنوان نژادی جدید و البته دارای غریزه محافظت بیشتر، این سگ در سرتاسر قاره آمریکا به شدت محبوب شد. ویژگی های منحصر به فرد این سگ در شهرت آن بی تاثیر نبود. امروزه و پس از گذشت سال ها از معرفی نژاد ژرمن شفرد، افرادی که قصد خرید این نژاد را کرده اند، نیاز دارند تا با این ویژگی ها به خوبی آشنا شوند. پس، برای آشنایی بیشتر با مشخصات کلی این نژاد پرطرفدار در ادامه با نت نوشت همراه باشید.

اطلاعات کلی

وزن: ۸۵-۶۰ پوند (حدود ۲۲ تا ۵۶ کیاوگرم) ارتفاع بدن: ۲۵-۲۳ اینچ (حدود ۴۳ تا ۵۱ سانتیمتر)

سگ های ژرمن شفرد (که گاهی به نام GSD شناخته می شوند) ظاهر نجیب، متناسب و با شکوهی دارند. فرم بدنی کلی آن ها کشیده، کوتاه قد و محکم اما لاغر است. این سگ ها در دید کلی دارای پیشانی محدب، پوزه بلند، گوش های تیز و چشمان بادامی شکل هستند (برخلاف پیشانی). گردن بر روی شانه و پاهای عضلانی قرار می گیرد. پاهای عقب خشک و سفت بوده و دم، پرپشت می باشد. رنگ آن ها معمولاً سیاه و قهوه ای مایل به زرد است -مخلوط و یا تک رنگ- همچنین رنگ آبی و سفید هم در آن ها وجود دارد. سه مدل از آن ها به صورت: مو کوتاه (برخی اوقات به خشن شناخته شده اند)، مو متوسط و مو بلند دیده شده است.

ویژگی ها

خلق و خوی سگ ژرمن شفرد:

با وقار و خوش اندام باهوش و مشتاق به یادگیری وفادار سخت کوش قدرتمند و شجاع مطیع و محافظ چالاک

چه کسانی می توانند از این سگ استفاده کنند؟

افراد پرانرژی خانواده های فعال اشخاص منظم افرادی با تیپ شخصیت نوع A

این سگ ها زندگی با چه کسانی را بیشتر می پسندند؟

سگ های ژرمن شفرد خشن بوده، اما رفتاری دوستانه دارند. همچنین بسیارآرام هستند. به گونه ای که ممکن است گوشه گیر به نظر برسند. با این حال، زمانی که به کمک این سگ نیاز دارید، او بلافاصله آماده محافظت، بازی کردن یا انجام کاری برای شما می باشد. آن ها در بعضی موارد به عنوان سگ های نگهبان، سگ پلیس و یا سگ گله نگهداری می شوند. این سگ ها هوشی همراه با اشتیاق دارند و بسیار مصمم نیز می باشند و چالش های پیش آمده را به راحتی از سر راه خود کنار می زنند.

سگ های ژرمن شفرد می توانند رفتار بسیار خوبی با انسان ها داشته باشند، به شرطی که به مدت طولانی در خانه تنها گذاشته نشوند. این سگ ها از خانه و خانواده خود محافظت می کنند که گاهی از آن به عنوان “زندگی گله ای” یاد می شود و به خوبی با دیگر انواع حیوانات خانگی ارتباط برقرار می کنند. این سگ ها به طور غریزی نسبت به افراد غریبه و کسانی که عضو خانواده او نیستند، سرد و بی رغبت هستند، و به عنوان سگ هایی بسیار احساسی و نگهبانی خوب شناخته می شوند.

سگ های ژرمن شفرد دارای غریزه ای قوی و ذهنی باهوش هستند. فعالیت ها و ورزش های بسیاری می تواند آن ها را شاد و سرحال کند، اما ردیابی، اطاعت و بازی های مهارتی -و یا هر گونه فعالیت دشوار- حتی می تواند باعث خوشحالی بیشتر آن ها شود. یک سگ ژرمن کلافه و سهل انگار ممکن است به جویدن مبلمان، کندن گل ها و رفتارهای غلط دیگری متوسل شود.

نکاتی راجع به سگ ژرمن شفرد که باید بدانید:

از مزایای این سگ می توان وفاداری، محافظت و اشتیاق به یادگیری را نام برد که برخاسته از آموزش ماهرانه او در دو زمینه فرمان پذیری و تسلط بر آن می باشد. هر یک از اعضای خانواده باید آماده نشان دادن اقتدار خود به سگ باشند تا بتوانند احترام سگ را با رفتاری مصمم اما توام با دوستی به دست آورند. این سگ ها برای رفتار منفی و نادرست یا همراه با خشم، ارزشی قائل نمی شوند. ممکن است نیاز باشد تا بارها این احترام و فرمان پذیری را با تکرار این قبیل رفتارها دوباره به دست آورید.

سگ های ژرمن شفرد نیازی به حمام مداوم ندارند، اما با این حال ترجیح می دهند خود را در آب تمیز و با کیفیت بشورند. هر روز موهای آن ها را شانه کنید، اما در صورت امکان، این کار خارج از منزل انجام دهید. مانند هر سگ بزرگی، ژرمن ها نیز می توانند با زندگی آپارتمانی به راحتی کنار بیایند اما برای سرحال نگهداشتن این سگ، نیاز دارید تا روزانه آن را به پیاده روی ببرید و در صورت امکان مجبورش کنید تا ورزش های سنگین انجام دهد.

برخی از بیماری های رایج این سگ شامل دیسپلازی ران و آرنج، آلرژی پوستی و نقص لوزالمعده است. لازم به ذکر است که ژرمن ها معمولاً ۱۲ سال عمر می کنند.

تاریخچه سگ ژرمن شفرد

سگ ژرمن نژادی نسبتاً جدید است، و تقریباً در حدود قرن بیستم به دنیا معرفی شد. با تلاش زیادی که کاپیتان مکس ون استفانیتس برای تولید سگی ایده آل برای گله داران کشورش می کرد، وی توانست در سال ۱۸۹۹ آن را با آمیزش سگ های شفرد اولیه ای که دارای جثه، اندازه و نوع بافت موی متنوعی بودند، تولید کند. هدف او به وجود آوردن سگی ایده آل، باهوش و قدرتمند برای محافظت از گله بود تا بتواند همانند یک پلیس به چوپان ها و کارگران مزرعه کمک کند. ویژگی های نژادی سگ ژرمن در سال ۱۹۰۱ بهبود یافت و پس از ۶ سال یعنی در سال ۱۹۰۷ وارد آمریکا شد و به کمک انجمن هایی مثل باشگاه سگ های ژرمن شفرد آمریکا توانست شهرت بسیاری کسب کند.

نویسنده: محمد اکبری

منبع: www.dogster.com