چگونه درون گرایی به ثروتمند شدن شما کمک می کند؟
ماهنامۀ معیشت درونگرایی و برونگرایی دو گروه از ویژگیهای شخصیتی هستند که در کنار هم برای توصیف افراد بهکار میروند. بهطور معمول، درونگرایان را افرادی آرام، اندکی خجالتی و گوشهگیر میدانند که چندان در فعالیتهای جمعی مشارکت ندارند و از برخورد مستقیم با مردم کناره میگیرند. اما این باور عمومی تا حدود زیادی نادرست است و...
درونگرایی و برونگرایی دو گروه از ویژگیهای شخصیتی هستند که در کنار هم برای توصیف افراد بهکار میروند. بهطور معمول، درونگرایان را افرادی آرام، اندکی خجالتی و گوشهگیر میدانند که چندان در فعالیتهای جمعی مشارکت ندارند و از برخورد مستقیم با مردم کناره میگیرند. اما این باور عمومی تا حدود زیادی نادرست است و تعداد اندکی از افراد درونگرا را با تمام آنها یکسان در نظر گرفته است. در حالیکه واقعیت تفاوت بسیاری با این تلقی عمومی دارد.
از اینرو، با آنکه به نظر میرسد اغلب افراد مشهور جهان برونگرا هستند و شخصیتی بیانگر و گرم دارند، اما به باور بسیاری از روانشناسان، شخصیتهای درونگرا نیز به همان میزان و حتی بیشتر، در دستیابی به ثروت موفق هستند. از دید برخی از این متخصصان، درونگرایان امکانات بیشتری برای دستیابی به ثروت افسانهای دارند و از میان آنها، میتوان به کسانی چون بیل گیتس، میلیارد آمریکایی و مؤسس شرکت مایکروسافت، اشاره کرد. وقتی چنین رهبران نیرومند و الهامبخشی در گروه درونگرایان جای میگیرند، بدون شک باید تعریف درونگرایی را تغییر داد و خجالتی بودن و گوشهگیری را از آن حذف کرد.
تفاوت درونگرایان و برونگرایان در چیست؟
بر اساس آزمونهای استاندارد روانشناسی، شخصیت درونگرا انرژی خود را از منابع درونی دریافت میکند. به این معنا که برای احساس رضایت به تأیید دیگران، داشتن کالا و دارایی خاص و بهطور خلاصه، عوامل بیرونی نیازی ندارد. او رضایت و اعتماد به نفس خود را از درونش بهدست میآورد و همین امر باعث نامگذاری این گروه از افراد شده است. از همین رو است که درونگرایان خجالتی به نظر میرسند، در حالیکه تنها تعداد کمی از آنها واقعاً خجالتی هستند! بسیاری از درونگرایان به سادگی در برابر جمع سخن میگویند، مدیران برجستهای هستند و در مقام یک رهبر به خوبی نیروهایشان را هدایت میکنند. بنابراین یکسان دانستن درونگرایی و خجالتی بودن، تحلیل چندان درستی نیست. چنانکه شمار زیادی از افراد درونگرا بهعنوان بازیگر و یا استاد دانشگاه به کار مشغول هستند و بهطور طبیعی، خجالتی بودن نمیتواند ویژگی آنها باشد.
البته ویژگیهایی چون منبع رضایت درونی و یا میزان تمایل به برقراری ارتباط جمعی تنها عواملی نیستند که میان درونگرایی و برونگرایی تفاوت ایجاد میکنند. به باور روانشناسان، تفاوتهای بسیار عمیقتری میان این دو دسته وجود دارد و این تفاوت روانشناختی را به هیچ عنوان نمیتوان سادهسازی کرد.
موارد زیر از جمله مهمترین ویژگیهای درونگرایی است که البته ارتباط زیادی با مسائل مالی و موفقیت شغلی دارد:
۱- درونگــرایان کمـتر در معـرض تصمیمگیری شتابزده قرار دارند
بسیاری از افراد درونگرا مدت زیادی را صرف تأمل بر موقعیت میکنند و زمانی تصمیم میگیرند که تصویر کاملی از آنچه باید انجام شود، داشته باشند. به همین دلیل این گروه از افراد، تصمیمگیرندگانی دقیق و منظم هستند که مسیر دستیابی به ثروت را در بلندمدت به سرعت میپیمایند. رابرت کیوساکی در کتابی نوشته است که «مهم نیست چقدر پول درآوردهاید، مهم این است که چقدر آن را حفظ کردهاید». حال اگر تصمیمگیری دقیق و هوشمندانه را در افراد درونگرا به این توصیه کیوساکی بیفزاییم، نتیجه این خواهد بود که آنها با احتمال بیشتری ثروت خود را به خوبی مدیریت کرده و حفظ خواهند کرد.
این دقت عمل زیاد و تفکر عمیقتر باعث میشود درونگرایان کمتر تحت تأثیر احساسات قرار بگیرند و رفتارهای آنی و حسابنشده نزد آنها کمتر اتفاق بیافتد. این گروه از افراد بیشتر در فکر نتایج مناسب و نه احساس رضایت لحظهای هستند و از اینرو، رفتارهای دروگرایان بسیار منطقیتر است. در مقابل، شخصیتهای برونگرا تمایل به کسب لذت آنی دارند و به همین دلیل، در مواقع حساس شتابزده عمل میکنند. این گروه نمیتوانند به نیاز خود برای کسب رضایت آنی غلبه کنند و فرصتهای زیادی را در اثر همین نقطه ضعف از دست میدهند.
از سوی دیگر، تمایل به صرف هزینههای بیهوده و ولخرجی نیز در افراد برونگرا به مراتب بیشتر است. افراط این گروه از افراد در برقراری ارتباط اجتماعی و نیاز به تأیید دائمی توسط محیط، باعث اتلاف مقادیر قابل توجهی پول برای جلب رضایت دیگران میشود. در حالیکه درونگرایان برای هر مورد هزینهای یا خرید، نیازها را مدنظر قرار داده و تمایلات خود را کنترل میکنند. آنها رضایت خود را از درون بهدست میآورند و نیاز شدیدی به تأیید دیگران ندارند.
درونگرایــان ســرمایــهگـذاران موفقتری هستند
نکتهای که در خصوص تمایل به تفکر بیشتر به آن اشاره شد، درباره یکی از مهمترین عرصههای مالی یعنی سرمایهگذاری نیز صادق است. توانایی به تأخیر انداختن تصمیمگیری و عمل، در خصوص انتخاب نوع و حجم سرمایهگذاری نیز به کمک درونگرایان میآید. آنها در مقایسه با برونگرایان بسیار دقیقتر به تحلیل شرایط میپردازند و در زمانهای حیاتی هیجانزده نمیشوند. منبع رضایت درونی در این گروه باعث میشود در برابر سودهای اندک دچار خوشحالی بیش از حد نشده و در مقابل ضررها مقاومتر باشند. ویژگیهایی که درونگرایان را به سرمایهگذارانی محتاط و منطقی تبدیل میسازد. طبیعی است که با چنین ویژگیهایی کسب سود قابل توجه و افزایش دارایی برای این افراد چندان دور از ذهن نیست.
پیشرفت شغـلی درونگرایان بیشتر است
در کنار موارد پیشین، شخصیت خاص درونگرایان در محیط کار نیز به کمک آنها میآید. این افراد به خوبی توانایی کنترل احساسات خود را دارند و به نسبت افراد برونگرا شرایط را بهتر درک میکنند. هرچند گاهی اوقات این ویژگیهای شخصیتی باعث اندکی ناهماهنگی و تطبیق کند با محیط میشود. با این حال پس از گذشت مدت زمانی کوتاه، سرعت پیشرفت آنها بیشتر خواهد شد. بهعلاوه، به سبب وجود منبع رضایت درونی در این گروه، وجدان کاری و تلاش برای بهبود شرایط نیز در درونگرایان به مراتب بیشتر است. آنها به خوبی قادر به درک موقعیتهای دشوار هستند و در مواقع لزوم به کمک همکاران خود میشتابند.
در مجموع، هر دو گروه از این شخصیتهای روانی ویژگیهای مثبت و منفی خاص خود را دارند. لذا نمیتوان یک گروه را بر دیگری برتری داد و امکان موفقیت آن را بهطور مطلق بیشتر دانست. در اینجا صرفاً از آن جهت به نکات اشاره شده که مانع تحلیل درونگرایی بهعنوان شخصیت بازنده شود. بر این اساس، نگاه کلیشهای به افراد درونگرا کاملاً بیاعتبار است؛ درونگرایان نیز از ویژگیهای رهبری و هدایت اجتماعی سطح بالایی برخوردار هستند و حتی گاهی در موقعیتهای مشابه بسیار بهتر از همکاران برونگرای خود عمل میکنند.
ماهنامه معیشت، شماره ۱۹و۲۰، اردیبهشت و خرداد ۱۳۹۵