رسوا

شده احساس کنی در بغلش گم باشی ؟

در تب عشق بسوزی ُ گناهکار باشی؟

غرقِ رویای کسی هستیُ او هرگز نیست

تو در طلبش شهره و رسوا باشی...؟

دم به دم حالتِ مبهم با من...
که نسیمی
بادی
خبر آمدنت را اورد...
بویِ آغوشِ تورا با یارت...
این چه دردیست مرا همراه هست؟

سپیده امامی پور