به گزارش خبرنگار مهر، کتاب «تاریخ و هرمنوتیک» نوشته پل ریکور به تازگی با ترجمه مهدی فیضی توسط نشر مرکز منتشر و راهی بازار نشر شده است.
این کتاب دربردارنده ۴ مقاله پل ریکور درباره شر، تاریخ و هرمنوتیک است که از انگلیسی به فارسی ترجمه شدهاند. عناوین این مقالات به ترتیب عبارت است از: تاریخ و هرمنوتیک، بهسوی هرمنوتیکِ ایده آشکارگی، مسیحیت و معنای تاریخ، شر چالشی برای فلسفه و الاهیات.
آنچه این مقالات را به هم متصل میکند، ایدههای متن و معنا هستند. ایده متن چنانکه از مقالههای «تاریخ و هرمنوتیک» و «بهسوی هرمنوتیک ایده آشکارگی» برمیآید، و ایده معنا هم چنانکه از مقالههای «مسیحیت و معنای تاریخ» و «شر، چالشی برای فلسفه و الاهیات».
شرححال مقالات کتاب به این ترتیب است: «شر، چالشی برای فلسفه و الاهیات» برای اولینبار در سال ۱۹۸۴ به زبان فرانسوی ایراد شده است. «تاریخ و هرمنوتیک» برای ارائه در همایشی درباره هرمنوتیک که سال ۱۹۷۶ برگزار شد تهیه شده و مقاله سوم، «بهسوی هرمنوتیک ایده آشکارهگی» گفتاری است که ریکور برای اولینبار در فوریه سال ۱۹۷۶ در بروکسل ارائه کرد. چهارمین مقاله هم «مسیحیت و معنای تاریخ» در یکی از نشریات فلسفی چاپ شده بوده است.
ریکور میگوید شاید تاریخ بزرگترین متنی باشد که میتواند میل هرمنوتیک به من را برآورده کند. با این حال، نسبت تاریخ و هرمنوتیک از آن رو است که تاریخ تنها جایی است که در آن نشانههای امر مطلق حفظ میشوند؛ امر مطلق از خود نشانههایی به دست میدهد و هرمنوتیک از تاریخی که این نشانهها را حفظ میکند، استقبال میکند. به این ترتیب به میانجی «متن» تاریخ، هرمنوتیک امر مطلق را درمییابد. در مقالههای این کتاب او برخی تجربههای هرمنوتیکی امر مطلق را متمایز کرده است؛ مثل به خود گرفتن، تحمل کردن، شهادت دادن و ... . با این تجربههاست که امر مطلق ابژه هرمنوتیک میشود.
در قسمتی از این کتاب میخوانیم:
با اینحال اگر این معنای غیردینی آشکارگی چنین ارزش اصلاحگرانهای دارد، بهخاطر تمام چیزهایی که معنای دینی آشکارگی را شامل میشوند نیست. میان آنها همانندیای وجود دارد، اما هیچ چیز به ما اجازه نمیدهد سیمای خاص زبان دینی - یعنی اینکه مصداقش در میان رسالت، روایت، تجویز، حکمت، و مزامیرْ در حرکت است، و این شکلهای متنوع و ناتمام سخن را با اعطای یک نقطه تلاقی و یک نمایه ناتمامی به آنها هماهنگ میکند - من میگویم، هیچ چیز به ما اجازه نمیدهد که این سیمای خاص را از ویژگیهای عام کارکرد شاعرانه استنتاج کنیم. هرمنوتیکِ کتابی به سهم خود یک هرمنوتیک منطقهای (موضعی) درون یک هرمنوتیک کلی، و یک هرمنوتیک بیگانه است که به هرمنوتیک فلسفی به مثابه ارغنوناش پیوند داده میشود. هرمنوتیک کتابی یک مورد خاص است تاجایی که کتاب مقدس یکی از شعرهای بزرگِ وجود است. آن هرمنوتیک موردی یگانه است زیرا تمام شکلهای ناتمام سخناش به آن نامی ارجاع داده میشوند که نقطه مشترک و نقطه تلاقی هر سخن ما درباره خداوند است، نامِ امرِ نامناپذیر. همین همانندیِ بغرنج است که مقوله جهان متن در میان آشکارگی در معنای وسیع سخن شاعرانه و در معنای مخصوصا کتابیاش برقرار میکند.
این کتاب با ۱۱۸ صفحه، شمارگان هزار نسخه و قیمت ۱۶ هزار و ۹۰۰ تومان منتشر شده است.
به گزارش خبرنگار مهر، کتاب «تاریخ و هرمنوتیک» نوشته پل ریکور به تازگی با ترجمه مهدی فیضی توسط نشر مرکز منتشر و راهی بازار نشر شده است.
این کتاب دربردارنده ۴ مقاله پل ریکور درباره شر، تاریخ و هرمنوتیک است که از انگلیسی به فارسی ترجمه شدهاند. عناوین این مقالات به ترتیب عبارت است از: تاریخ و هرمنوتیک، بهسوی هرمنوتیکِ ایده آشکارگی، مسیحیت و معنای تاریخ، شر چالشی برای فلسفه و الاهیات.
آنچه این مقالات را به هم متصل میکند، ایدههای متن و معنا هستند. ایده متن چنانکه از مقالههای «تاریخ و هرمنوتیک» و «بهسوی هرمنوتیک ایده آشکارگی» برمیآید، و ایده معنا هم چنانکه از مقالههای «مسیحیت و معنای تاریخ» و «شر، چالشی برای فلسفه و الاهیات».
شرححال مقالات کتاب به این ترتیب است: «شر، چالشی برای فلسفه و الاهیات» برای اولینبار در سال ۱۹۸۴ به زبان فرانسوی ایراد شده است. «تاریخ و هرمنوتیک» برای ارائه در همایشی درباره هرمنوتیک که سال ۱۹۷۶ برگزار شد تهیه شده و مقاله سوم، «بهسوی هرمنوتیک ایده آشکارهگی» گفتاری است که ریکور برای اولینبار در فوریه سال ۱۹۷۶ در بروکسل ارائه کرد. چهارمین مقاله هم «مسیحیت و معنای تاریخ» در یکی از نشریات فلسفی چاپ شده بوده است.
ریکور میگوید شاید تاریخ بزرگترین متنی باشد که میتواند میل هرمنوتیک به من را برآورده کند. با این حال، نسبت تاریخ و هرمنوتیک از آن رو است که تاریخ تنها جایی است که در آن نشانههای امر مطلق حفظ میشوند؛ امر مطلق از خود نشانههایی به دست میدهد و هرمنوتیک از تاریخی که این نشانهها را حفظ میکند، استقبال میکند. به این ترتیب به میانجی «متن» تاریخ، هرمنوتیک امر مطلق را درمییابد. در مقالههای این کتاب او برخی تجربههای هرمنوتیکی امر مطلق را متمایز کرده است؛ مثل به خود گرفتن، تحمل کردن، شهادت دادن و ... . با این تجربههاست که امر مطلق ابژه هرمنوتیک میشود.
در قسمتی از این کتاب میخوانیم:
با اینحال اگر این معنای غیردینی آشکارگی چنین ارزش اصلاحگرانهای دارد، بهخاطر تمام چیزهایی که معنای دینی آشکارگی را شامل میشوند نیست. میان آنها همانندیای وجود دارد، اما هیچ چیز به ما اجازه نمیدهد سیمای خاص زبان دینی - یعنی اینکه مصداقش در میان رسالت، روایت، تجویز، حکمت، و مزامیرْ در حرکت است، و این شکلهای متنوع و ناتمام سخن را با اعطای یک نقطه تلاقی و یک نمایه ناتمامی به آنها هماهنگ میکند - من میگویم، هیچ چیز به ما اجازه نمیدهد که این سیمای خاص را از ویژگیهای عام کارکرد شاعرانه استنتاج کنیم. هرمنوتیکِ کتابی به سهم خود یک هرمنوتیک منطقهای (موضعی) درون یک هرمنوتیک کلی، و یک هرمنوتیک بیگانه است که به هرمنوتیک فلسفی به مثابه ارغنوناش پیوند داده میشود. هرمنوتیک کتابی یک مورد خاص است تاجایی که کتاب مقدس یکی از شعرهای بزرگِ وجود است. آن هرمنوتیک موردی یگانه است زیرا تمام شکلهای ناتمام سخناش به آن نامی ارجاع داده میشوند که نقطه مشترک و نقطه تلاقی هر سخن ما درباره خداوند است، نامِ امرِ نامناپذیر. همین همانندیِ بغرنج است که مقوله جهان متن در میان آشکارگی در معنای وسیع سخن شاعرانه و در معنای مخصوصا کتابیاش برقرار میکند.
این کتاب با ۱۱۸ صفحه، شمارگان هزار نسخه و قیمت ۱۶ هزار و ۹۰۰ تومان منتشر شده است.