مینی هاچبک 4‌در و مینی کوپر S؛ قیمت، مشخصات فنی و آنچه لازم است بدانید

خودروهای میلیارد تومانی تا یک سال پیش، منحصر به چند مدل محدود از بی‌ام‌و، مرسدس بنز، پورشه و مازراتی بود؛ اما امروز با کاهش ارزش پول ملی ایران و افزایش نرخ دلار، نسخه‌های صفرکیلومتر از هیوندای سانتافه هم در گروه خودروهای با قیمت یک میلیاردتومان قرار گرفته‌اند. در سمت دیگر ماجرا، هنوز سطح درآمدی جامعه با افزایش چندانی مواجه نشده است و حتی برای طبقه‌ی متمول، پرداخت مبالغ ۱۰ رقمی برای یک خودرو، سنگین به نظر می‌رسد. خصوصا زمانی‌که این هزینه برای یک محصول کوچک و نسبتا غیرتجملی باشد.

با توجه به اینکه گروه خودروسازی بی‌ام‌و آلمان، سهام‌‌دار اصلی و مالک برند مینی محسوب می‌شود؛ شرکت پرشیا خودرو به‌عنوان نماینده رسمی بی‌ام‌و در ایران، از سال گذشته اقدام به ثبت‌نام و پیش‌فروش چند مدل از محصولات مینی کرد. در تاریخ ۱۲ اسفندماه ۱۳۹۷، چهار نسخه از مدل‌های مختلف مینی کوپر، شامل مدل‌های استاندارد ۴‌در ، کوپر S، کلاب‌من و کانتریمن معرفی شدند. با گذشت ۱۷ ماه از آن زمان و منع قانونی برای واردات خودروهای خارجی، مینی کوپر از معدود خودروهای این برند محسوب می‌شود که به دست مصرف‌کننده‌ی ایرانی رسید. این محصول، به‌تازگی از گمرک ترخیص‌ شده و توسط پرشیاخودرو، با موعد تحویل ۳۰ روزه، قابل خرید است.

در کشور ما مشابه دیگر نقاط جهان، برند مینی با خودرویی کوچک به نام مینی ماینر شناخته می‌شود که اولین‌بار توسط شرکت موریس در سال ۱۹۵۹ تولید شد. این خودرو، یکی از موفق‌ترین طرح‌های الک آیسیگونیس (Alec Issigonis) بود که بعدها به دلیل خدمات مهندسی به بریتانیا، چند نشان لیاقت و لقب سر (Sir) از ملکه انگلستان دریافت کرد. نسل اول مینی ماینر (Mark I Mini) بعد از فولکس واگن بیتل، عنوان تاثیرگزارترین خودروهای تاریخ را در اختیار دارند. این خودرو با حفظ ابعاد اولیه و بدون تغییر چهره‌ی بنیادین تا سال ۲۰۰۰ با ۷ نسل و مجموع تیراژ ۵,۳۸۷,۸۶۲ دستگاه در خط تولید باقی ماند. از ابتدای قرن بیستم و شروع مالکیت بی‌ام‌و، برند مینی و محصولات آن، دگرگون شدند تا نسل جدید با ظاهری متفاوت، آماده‌ی تولید شود.

اولین خودروی مدرن مینی، با نام مینی وان (Mini one) در سال ۲۰۰۱ رونمایی شد. نسخه‌ی کوپر که از گذشته برای مدل‌های مسابقه‌ای و اسپرت مینی استفاده شده بود هم، به‌عنوان نمونه‌ی آپشنال به سبد مینی اضافه شد. تا سال ۲۰۰۷، تک‌محصول مینی با ۴ مدل شامل نسخه‌ی پایه، کوپر، کوپر S و جان کوپر ورکز (JCW) در خط تولید حضور داشت؛ اما بعد از آن، بدنه‌های متفاوت با نام‌های کلاب‌من، کانتری‌من و پیس‌من هم به سبد مینی اضافه شدند. امروزه مجموع فروش مینی در سراسر جهان به ۳۶۰ هزار دستگاه در سال می‌رسد.

باتوجه به افزایش قیمت‌ها، مینی کوپر خودکار به دلیل بهره‌مندی از امکانات بیشتر و پیشرانه‌ی قوی‌تر نسبت به مدل پایه، در اولویت فروش برای بازار ایران قرار گرفت؛ چراکه جذابیت بیشتری برای مخاطب متمول دارد. نسخه‌ی پایه از مینی کوپر با پیشرانه‌ی ۱.۵ لیتری ۱۳۶ اسب‌بخار در ایران عرضه شود؛ درحالی‌که کوپر S مجهز به موتور ۲ لیتری با قدرت ۱۹۲ اسب‌بخار است. علاوه‌بر این، کیفیت مواد کابین و تجهیزات رفاهی هم در کوپر S، بهتر از مدل استاندارد است و اختلاف قیمت ۳ هزار دلاری را توجیه می‌کند.

نقد طراحی

مینی کوپر جدید، شبیه‌ترین محصول مینی به مدل‌های کلاسیک این برند است. البته نسل جدید کوپر نسبت به گذشته، کاملا بزرگ‌تر و جادارتر به نظر می‌رسد تا فضای کافی برای سرنشینان بالغ را فراهم کند. مدل ۴‌در ۲۰۱۸ با طول ۳,۹۸۲ میلی‌متر و عرض ۱,۷۲۷ میلی‌متر، همراه ارتفاع سقف ۱,۴۲۵ میلی‌متر با فاصله محورهای۲,۵۶۷ میلی‌متر تولید می‌شود که ۱۶۰ میلی‌متر، طول بیشتر نسبت به نسخه‌ی ۲‌در دارد.

در نمای رو‌به‌رو، چراغ‌های اصلی با فرم بیضی‌شکل نزدیک به دایره، مهم‌ترین مشخصه در طراحی مینی هستند. با هدف تزریق مولفه‌های لوکس به مینی کوپر، قاب فلزی براق از جنس کروم در فضای پیرامون چراغ‌های اصلی و جلوپنجره به کار رفته است. از ترفندهای خلاقانه در این بخش، می‌توان به نوار LED روشنایی روز اشاره کرد که با حفظ حالت دایره‌ای در حاشیه‌ی کاسه‌ چراغ، به‌عنوان چراغ چشمک‌زن راهنما (با تغییر رنگ از آبی روشن به زرد) عمل می‌کند. روی سپر، فضاسازی‌های متنوعی وجود دارد تا یک‌نواختی در طراحی خودرو را کاهش دهد. در طرفین هم، مه‌شکن‌های سنتی با طرح دایره‌ای وجود دارند که همراه‌با خطوط حجم‌دهنده‌ی کم‌رمق، اندکی برجستگی و تنوع ایجاد می‌کنند.

روی کاپوت جلو، اثری از حجم‌دهی و پیچیدگی دیده نمی‌شود. صرفا یک شکاف برای القای حس اسپرت و ایجاد تفاوت بین مدل کوپر S با نسخه‌ی پایه وجود دارد که علاوه‌بر بهبود هدایت هوا به سمت پیشرانه، کمی از یک‌نواختی نمای رو‌به‌رو را جبران می‌کند. مثل گذشته، لوگوی شرکت سازنده با اندازه‌ای نسبتا بزرگ و رنگ زمینه‌ی سیاه‌رنگ، در مرکز کاپوت دیده می‌شود. مینی کوپر در جلوپنجره، جایگاه ویژه‌ای برای پلاک دارد که روی نیمه‌ی پایینی با پوششی از پلاستیک سیاه‌رنگ نصب شده است. نیمه‌ی بالایی جلوپنجره، از طرح سنتی با خطوط افقی براق و نمای مشبک (لانه زنبوری) در زیر استفاده می‌کند که از گذشته در بسیاری خودروهای اصیل انگلیسی، رواج داشته است. طرح مشبک در پوشش حفره‌های داخل سپر نیز وجود دارد. در مجموع، مینی کوپر جدید با اندک تغییرات ظاهری در ۱۰ سال گذشته، هم‌چنان حالتی سنت‌گرا تداعی می‌کند که اصیل و باوقار، اما کم‌هیجان و قدیمی به نظر می‌رسد.

از نمای جانبی، حالت جعبه‌ای و کلاسیک مینی کوپر، نمود بیشتری پیدا می‌کند. رنگ سقف تقریبا در تمامی مدل‌های جدید، کاملا سیاه یا ترکیبی از سیاه و سفید است که در نتیجه، بدنه را کشیده‌تر نشان می‌دهد. رنگ آینه بغل هم می‌تواند به سفارش خریدار، سیاه یا هم‌‌رنگ بدنه و حتی منقش به پرچم انگلستان باشد. بسیاری از مینی کوپرهای وارداتی، دارای آینه بغل و دستگیره‌هایی با پوشش کروم براق هستند. مشابه نمای رو‌به‌رو، بخش جانبی بدنه هم فاقد خطوط حجم‌دهنده است و صرفا با کمی برآمدگی، پهنای ظاهری مینی کوپر را افزایش می‌دهد. این خودرو با رینگ‌های متنوع از اندازه‌های ۱۵ تا ۱۸ اینچ عرضه می‌شود که در نمونه‌های وارداتی، عموما مجهز به چرخ‌های ۱۶ اینچی است. پوشش پلاستیک سیاه‌رنگ در نمای جانبی که سرتاسر لبه‌ی گلگیرها و زیر رکاب را پوشش می‌دهد؛ از معدود نکات منفی در طراحی مینی کوپر است که ارزش لوکس خودرو را کاهش می‌دهد.

نمای پشت مینی کوپر، بیشترین تأثیر را از نمونه‌ی کلاسیک این خودرو از چند دهه‌ی پیش، نشان می‌دهد. سپر عقب در مدل استاندارد (تصویر بالا) پیچیدگی خاصی ندارد؛ اما حفره‌های متعدد در نسخه‌ی S، سعی در نوسازی طراحی و ایجاد جایگاهی ویژه برای اگزوزهای دوگانه در وسط دارند. دیگر حجم‌دهی موجود در این بخش، منحصر به سپر و خطی عمیق تا حاشیه‌ی چراغ‌های عقب می‌شود. نمای پشت مینی کوپر هم، دارای قاب کروم برای حاشیه‌ی چراغ‌ها و ادوات پلاستیک سیاه‌رنگ است. یک بالچه‌ی کوتاه نیز در انتهای سقف وجود دارد که صرفا جلوه‌ی اسپرت خودرو را افزایش می‌دهد.

در مجموع، نمی‌توان با قاطعیت از زیبایی مینی کوپر صحبت کرد. این محصول، مسلما علاقه‌مندان به خودروهای کلاسیک و طرف‌داران مدل‌های اصیل انگلیسی را جذب خود می‌کند؛ اما برای عامه‌ی مردم و خصوصا عاشقان خودروهای مدرن با طراحی اسپرت یا لوکس، ارزان‌قیمت و معمولی به نظر می‌رسد. مینی کوپر با توجه به برچسب قیمت بیش از یک میلیارد تومان، توجه عامه‌ی مردم را به سمت خود جلب نمی‌کند و خودروی مناسبی برای افراد تجمل‌گرا نخواهد بود.

طراحی داخلی

برخلاف نمای بیرونی، چیدمان و امکانات ادوات مختلف در کابین مینی کوپر طی ۱۵ سال گذشته، بارها تغییر کرده است. پیش‌تر، سرعت‌سنج بزرگ عقربه‌ای در مرکز داشبورد قرار داشت. حتی در نسخه‌ی پایه از مدل ۲۰۰۴، نشان‌دهنده‌ی سوخت باقی‌مانده در باک و حرارت سیستم خنک‌کننده در این بخش روبروی تمام سرنشینان دیده می‌شود که ظاهری ناخوشایند به وجود می‌آورد. خوشبختانه این طرح قدیمی در مدل‌های جدیدتر با حضور نمایشگر لمسی در دایره‌ی میانی داشبورد، جای‌گزین شده است تا ضمن هماهنگی با فناوری‌های مدرن، بی‌توجه به سنت‌ها و کابین کلاسیک نباشد. مواد به کاررفته در قسمت بالای داشبورد و تودری‌های نیز، نرم و مرغوب هستند تا مینی کوپر فراتر از خودروهای کره‌ای و ژاپنی هم‌کلاس خود باشد.

در بخش میانی داشبورد، ادوات پلاستیک شفاف با رنگ تیره وجود دارند که حالتی شبیه به فیبرکربن تداعی می‌کنند. نمایشگر اصلی، با اندازه‌ی ۶.۵ اینچ دارای رابطی بسیار زیبا و کاربرپسند است که امکانات متنوعی از جمله مدیریت ناوبری ماهواره‌ای و سیستم سرگرمی را ارایه می‌کند. حالت سه‌بعدی با درخشندگی عالی در نمایشگر مینی، یکی از بهترین نمونه‌ها در دنیا توصیف شده است. پیرامون این بخش که نمایی مدور و نسبتا بزرگ دارد، رشته‌ای از LED وجود دارد که می‌تواند به سلیقه‌ی کاربر، تغییر رنگ دهد. در طرفین نمایشگر هم، هواکش‌های مستقل برای تهویه مطبوع، حالتی هماهنگ با قاب مدور این قسمت ارایه می‌کنند.

فرمان روبروی راننده، حالت کاملا اسپرت و استخوانی دارد. پوشش این بخش از چرم است و ادعا می‌شود که با خط دوخت دست‌دوز ارایه می‌شود. در طرفین، کلیدهای کروزکنترل، مدیریت سیستم سرگرمی، تماس تلفنی و دیگر امکانات مینی کوپر وجود دارند که همگی از پلاستیک سیاه‌رنگ هستند. پنل پشت فرمان، با تأکید زیاد بر سرعت‌سنج طراحی شده است و نشان‌گرهای مربوط به دور موتور و سوخت موجود در باک بنزین را، در طرفین خود نشان می‌دهد.

چیدمان کلیدها در کابین مینی کوپر جدید، ساده و کاربر پسند است. مواد به کاررفته در این بخش، پلاستیک مرغوب با پوشش فلزی کروم برای کلیدهای گردان است. از نکات جالب و خلاقانه در داشبورد، می‌توان به میله‌های باریک بین دکمه‌های ۲وضعیتی و همچنین سوئیچ استارت و استاپ پیشرانه با رنگ قرمز و طرح شبیه به مثلث در نقطه‌ای نسبتا دور از فرمان، اشاره کرد که شخصیتی متمایز برای مینی کوپر ایجاد می‌کنند.

هرچند که رنگ کلی داشبورد و ادوات آن، خاکستری تیره است؛ قسمت‌های از کابین می‌تواند با رنگ‌های شاد و سفارشی، مثل قرمز و زرد و آبی، متفاوت از دیگر نقاط باشد. این موضوع در رنگ مربوط به خط دوخت صندلی‌ها و فرمان نیز وجود دارد. پیچیدگی در چیدمان کلیدها و ادوات مختلف، در تودری‌ها نیز دیده می‌شود تا ترکیبی از خلاقیت و حس یک خودروی لوکس به سرنشینان القا شود.

صندلی‌های مینی کوپر از چرم طبیعی هستند و طراحی بسیار خوبی دارند. فضای جلو برای ۲ انسان بلندقد، کفایت می‌کند. برای سرنشینان عقب، کمی ناراحتی در جلوی پا احساس می‌شود که البته برای خودرویی با ابعاد مینی کوپر، طبیعی خواهد بود؛ درعوض فضای نسبتا مناسبی در بالای سر وجود دارد که برای افرادی با قد ۱۸۰ سانتی‌متر، مناسب خواهد بود. مینی کوپر ۴‌در از نظر فضای مفید در صندوق عقب، چندان جادار نیست و حدود ۲۱۰ لیتر در اختیار سرنشینان می‌گذرد. این بخش با خواباندن صندلی‌های ردیف دوم به ۷۳۰ لیتر از کف تا سقف، افزایش پیدا می‌کند.

پیشرانه و قوای فنی

مینی کوپر با ۲ نوع پیشرانه بنزینی در بازار جهانی فروخته می‌شود که شامل نمونه‌های ۳ سیلندر ۱.۵ لیتری (کوپر استاندارد) و ۴ سیلندر ۲ لیتری (کوپر S) است. البته نسخه‌های دیگر، از جمله مدل دیزلی هم برای مینی کوپر وجود دارند که احتمال حضور آن‌ها در ایران، بسیار ضعیف خواهد بود. تمامی مدل‌های مینی کوپر با سیستم انتقال نیرو به چرخ‌های جلو تولید می‌شوند.

مشهورترین هاچبک انگلیسی دنیا با پیشرانه‌ی توئین توربوشارژ ۱.۵ لیتری، قدرت ۱۳۴ اسب‌بخار و گشتاور ۲۲۲ نیوتن‌متر فراهم می‌کند. این نسخه با جعبه‌دنده‌ی ۶ سرعته‌ی دستی یا استپ‌ترونیک خودکار همراه‌با قابلیت تعویض دستی در بازار جهانی قابل خرید است. نمونه‌ی خودکار در زمانی حدود ۸ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتربرساعت می‌رسد و نهایت سرعت ۲۱۰ کیلومتربرساعت خواهد داشت. میانگین مصرف سوخت مینی کوپر با پیشرانه‌ی ۱.۵ لیتری، ۴.۵ تا ۵ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر اعلام شده است.

مینی کوپر S مدل ۲۰۱۸ که به‌تازگی از گمرک ترخیص شده؛ مجهز به پیشرانه‌ی ۲ لیتری توربوشارژ همراه‌با اینترکولر و جعبه‌دنده خودکار ۶ سرعته است که قدرت ۱۹۰ اسب‌بخار و گشتاور ۲۸۰ نیوتن‌متر از ۱۹۵۰ دوربردقیقه تولید می‌کند. با این مشخصات، کوپر S در زمان ۶.۵ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتربرساعت می‌رسد و نهایت سرعت ۲۳۵ کیلومتربرساعت خواهد داشت. میانگین مصرف سوخت این خودرو، ۵ تا ۵.۵ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر خواهد بود.

امکانات اضافی و تجهیزات رفاهی

درفضای داخلی، مهم‌ترین آپشن مینی کوپر به سیستم سرگرمی و نمایشگر ۶.۵ اینچ مربوط است که ناوبری ماهواره‌ای و دوربین پارک را تأمین می‌کند. نمونه‌های وارداتی، مجهز به سیستم صوتی از برند هارمن کاردن (Harman/Kardon) با ۶ بلندگو، همراه درگاه‌های USB و AUX هستند. کروزکنترل با قابلیت کاهش سرعت در هنگام نزدیک شدن به اجسام، نمایش اطلاعات روی شیشه (HUD)، رابط اپل‌کارپلی و اندروید اتو، حسگر باران، تهویه مطبوع دوگانه خودکار، ورود بدون کلید، استارت دکمه‌ای، چرخش نور هنگام گردش فرمان، گرم‌کن داخل صندلی جلو و سانروف برقی، دیگر امکانات مینی کوپر S در ایران هستند.

در نمای بیرونی، رنگ‌های سیاه، نارنجی، قرمز و آبی تیره (سرمه‌ای) برای تمامی مدل‌های مینی به‌صورت استاندارد، ارایه می‌شوند. علاوه‌بر این رنگ‌ها، نسخه‌های کوپر S با ترکیب سفید نقره‌ای، سفید کرم، نقره‌ای، خاکستری و آبی هم وجود دارند. رنگ‌های سبز تیره و خاکستری تیره (نوک مدادی) مخصوص مدل‌های گران‌تر، مثل کوپر JCW خواهد بود. آینه بغل و سقف هم می‌توانند با رنگ‌های سیاه، سفید، قرمز، آبی ونقره‌ای خریداری شوند. در تمامی مدل‌ها، ستون‌های جلو، میانی و عقب، تمام مشکی خواهند بود.

بعضی آپشن‌ها، مثل نورپردازی خوشامدگویی روی سطح زمین، فرمان صوتی به کامپیوتر خودرو و پارک دوبل خودکار، در نمونه‌ی وارداتی دیده نمی‌شوند. در عوض می‌توان از اپلیکیشن مخصوص مینی و فناوری ارتباط بین خودرو و راننده (Mini Connect) بهره برد که مدیریت بسیاری از تنظیمات، مثل تعیین مسیر روی نقشه، پیدا کردن خودرو در پارکینگ و اطلاع از شرایط فنی قطعات مختلف را با استفاده از گوشی تلفن همراه را میسر می‌کند. مینی کوپر همچنین از فناوری تنظیم خودکار روشنایی جلو بهره می‌برد تا علاوه‌بر کاهش شدت نور به هنگام نزدیک شدن دیگر خودروها از رو‌به‌رو، تابش نور را هماهنگ با فرمان به اطراف بگرداند.

تست تصادف و آپشن‌های ایمنی

نسل فعلی مینی کوپر در سال ۲۰۱۴ توسط بنیاد ارزیابی ایمنی خودروهای اروپا (Euro NCAP) آزمایش شد و ۴ ستاره از ۵ ستاره دریافت کرد. این محصول، از نظر مقاومت بدنه در برخورد‌های مختلف، عملکرد بسیار خوبی داشته و صرفا به دلیل کمبود فناوری‌های مدرن در نسخه‌ی پایه و ضعف ایمنی هنگام برخورد با عابران پیاده، امتیاز منفی گرفته است. مینی‌کوپر جدید در مقایسه با گذشته، از استحکامات بیشتری برای ستون‌ها بهره می‌برد.

در مجموع، این خودرو امتیاز ۷۹ از ۱۰۰ را برای حفاظت سرنشینان جلو دریافت کرده که نمره‌ی بسیار خوبی است. برای مسافران صندلی عقب و کودکان، امتیاز ۷۳ از ۱۰۰ و برای ایمنی عابران پیاده در برخورد با هایلوکس جدید، امتیاز ۶۶ از ۱۰۰ دیده می‌شود. مینی کوپر، برای آپشن‌ها و فناوری‌های ایمنی خودرو، امتیاز ۵۶ از ۱۰۰ گرفته است.

مینی کوپر با ۸ کیسه‌ی هوا در نسخه‌ی پایه (شامل ۲ ایربگ مخصوص سرنشینان جلو، ۲ مورد در طرفین درهای جلو و ۴ کیسه هوای پرده‌ای در سراسر فضای جانبی) ارایه می‌شود. تعداد ۶ حسگر برخورد هم در پیرامون خودرو وجود دارند که ضمن اطلاع‌رسانی از احتمال بروز حادثه و تصادف با عابران یا اجسام، به سیستم هشدار نقطه‌ی کور هم کمک می‌کنند. علاوه‌بر ترمز ضد قفل (ABS)، ترمز ایمنی خودکار، فناوری کنترل کشش (Traction control system: TCS) و حسگر فشار باد تایرها در مدل‌های مختلف مینی وجود دارند. هنگام تصادف، قفل درها باز، چراغ‌های هشدار روشن و سیستم سوخت‌رسانی، قطع می‌شود. فناوری ترمز مینی کوپر، هنگام مانورهای تند و گردش در پیچ‌ها، عملکردی هوشمندانه دارد و همراه‌با نوعی قفل دیفرانسیل الکترونیک در نسخه‌های سفارشی (مثل مدل JCW) قابل خرید است.در فهرست امکانات ایمنی مینی کوپر، هشدار خروج از خط دیده نمی‌شود.

ارزش خرید و کیفیت رانندگی

در بازار جهانی، آستانه قیمت ۲۳ هزار دلار برای مینی کوپر استاندارد با پیشرانه‌ی ۱.۵ لیتری ۱۳۴ اسب‌بخار و جعبه‌دنده‌ی دستی وجود دارد. نسخه‌ی S با پیشرانه‌ی ۱۹۰ اسب‌بخار و جعبه‌دنده خودکار، با قیمتی حدود ۲۷ هزار فروخته می‌شود. این محصول، چندان ارزان‌قیمت نیست و تقریبا معادل یک کراس‌اور میان‌رده مثل تویوتا راو۴ است؛ اما همچنان فروش بالایی در اروپا و امریکا دارد.

کلاس هاچبک‌های لوکس، گروه نسبتا جدیدی در بازار جهانی است که بی‌ام‌و سری یک، مرسدس بنز A کلاس و آئودی A1، مهم‌ترین بازیگران آن هستند. از طرف دیگر، علاقه‌مندان خودروهای هاچبک می‌توانند به‌جای خرید از برندهای لوکس، سراغ نمونه‌های قدرتمند و آپشنال از شرکت‌هایی مثل هوندا و فولکس واگن بروند. مثلا گلف GTi با پیشرانه‌ی ۲۲۸ اسب‌بخار و هوندا سیویک اسپرت با پیشرانه‌ی ۱۸۰ اسب‌بخار، قیمتی معادل مینی کوپر S دارند؛ درحالی‌که بزرگ‌تر و جادارتر هستند. با این اوصاف، ضمن آگاهی از هزینه‌ی نگه‌داری بالاتر برای یک خودروی انگلیسی مجهز به قطعات آلمانی، دلیل استقبال از مینی کوپر در بازار جهانی، چیست؟

چنانچه مشابه رانندگان حرفه‌ای، تجربه‌ی شتاب‌گیری با خودروهای مختلف را داشته‌ باشید؛ احتمالا متوجه هیجان بیشتر در مدل‌های کوچک‌تر شده‌اید. این موضوع، در کنار قابلیت‌های فرمان‌پذیری و قدرت مانور، یکی از دلایل محبوبیت محصولات هاچبک، در میان جوانان است. مینی کوپر S با پیشرانه‌ی قدرتمند و وزن خالص در حدود ۱۲۵۰ کیلوگرم، علمکردی بسیار عالی در شتاب‌گیری و مانورپذیری دارد که تقریبا در هیچ خودروی وارداتی به کشورمان، دیده نمی‌شود. صدای خروجی از اگزوز، دل‌نشین است و هرچند گوش‌خراش عمل نمی‌کند؛ حس بسیار خوب سواری با یک خودروی اسپرت را به سرنشینان منتقل خواهد کرد. از دیدگاه حرفه‌ای، تعویض دنده‌ها در مینی کوپر S چندان سریع و فراتر از انتظار نیست؛ اما قدرت قابل‌توجه موتور و شتاب‌گیری از دورهای پایین، جبران کننده‌‌ی تأخیر دهم‌ثانیه‌ای جعبه‌دنده خواهد بود؛ خصوصا زمانی‌که راننده به سراغ تعویض دنده‌ی دستی با پدال‌های پشت فرمان برود.

از نظر فضای مفید و راحتی سرنشینان، امتیاز بالایی به مینی کوپرنمی‌‌رسد. این محصول، البته با صندلی‌های چرم و فاصله مناسب بین سر تا سقف، برای سرنشینان جلو رضایت‌بخش است؛ اما به زحمت می‌تواند مناسب سفرهای بلندمدت با افراد بلندقد در ردیف دوم باشد. دیگر نکته‌ی منفی در فضاسازی مینی کوپر، صندوق عقب ۲۱۰ لیتری است که در مقایسه با دیگر هاچبک‌های دنیا، حرفی برای گفتن ندارد. حتی محفظه‌ی داخل داشبورد، جالیوانی و فضای پاکتی تودری‌ها، بسیار کوچک و ناکارآمد هستند.

نسخه‌های وارداتی، نیاز به آپشن‌های رفاهی سطح متوسط در خودروهای امروزی را، برآورده می‌کنند. گرم‌کن صندلی، سانروف و نمایشگر لمسی، کمترین توقع از یک خودرو با قیمت بیش از یک میلیارد تومان است؛ اما فقدان امکاناتی مثل نرم‌افزار مسیریاب به زبان فارسی، دوربین ۳۶۰ درجه (دید پرنده) و بازکننده‌ی برقی صندوق عقب، مخاطب از طبقه‌ی متمول جامعه را، ناامید خواهد کرد.

قیمت در ایران و مقایسه با رقبا

پرشیاخودرو نماینده فروش و خدمات بی‌ام‌و و مینی در ایران، قیمت و شرایط پیش‌خرید جدید مینی کوپر ۲۰۱۸ را اعلام کرده است. در این طرح که از ابتدای مرداد ماه ۹۸ در سیستم فروش شرکت پرشیا خودرو با تحویل ۳۰ روز کاری اعمال می‌شود، مینی کوپر ۵‌در با قیمت یک میلیارد و ۳۱ میلیون تومان به فروش می‌رسد. نکته‌ی بسیار مهم که توسط نویسنده این مطلب از پرشیا خودرو استعلام شد؛ عرضه‌ی مینی کوپر با پیشرانه‌ی ضعیف‌تر و نسخه‌ی ۱.۵ لیتری ۱۳۴ اسب‌بخار بود. واحد فروش این شرکت، قیمت احتمالی برای مینی کوپر S با پیشرانه‌ی ۲ لیتری ۱۹۰ اسب‌بخار را، حدود یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون تومان اعلام کرد که فعلا پیش‌فروش رسمی در ایران ندارد و تنها چند نمونه‌ی انگشت‌شمار از آن وارد شده است.

با درنظرگرفتن قیمت ۲۵ هزار تا ۲۷ هزار دلار برای مینی کوپر ۴در مجهز به پیشرانه‌ی ۱.۵ لیتری و جعبه‌دنده‌ی خودکار، برچسب قیمت بیش از یک میلیارد تومان برای این خودرو در بازار ایران، بسیار عجیب به نظر می‌رسد. چنین شرایطی، خرید مینی کوپر به‌عنوان خودروی اصلی یک خانواده یا حتی یک جوان مجرد را، غیرمنطقی جلوه می‌دهد. مسلما واردکنندگان مینی هم به اوضاع اقتصادی ایران واقف هستند و چشم به مشتریان جانبی، مثل بانوان از طبقه‌ی متمول جامعه یا کلکسیونرهای ثروتمند دوخته‌اند. بازار ایران، مشابه دیگر نقاط جهان، کراس‌اورهایی مثل لکسوس NX، تویوتا راو4 و حتی محصولات کره‌ای ساخت هیوندای و کیا را به مینی کوپر با پیشرانه‌ی ۱.۵ لیتری، ترجیح خواهد داد.

مشخصات فنی مینی کوپر استاندارد و مینی کوپر S در برابر خودروهای مطرح بازار

گالری