موزه‌های آلمان پاتوق سارقان؛ زنگ‌خطر تشدید تدابیر امنیتی به‌صدا درآمد

موزه استاسی (Stasi) که آثار هنری و تاریخی از جمله جواهرات آن به سرقت رفت در مقر سابق وزارت مخوف امنیت داخلی و پلیس مخفی آلمان شرقی واقع شده است.

این دومین سرقت از موزه های آلمان است که ظرف یک هفته روی می دهد و از اینرو، زنگ خطر برای تشکیل گروه ضربت امنیتی موزه ها در این کشور به صدا درآمده است.

یورگ دریسلمان (Jörg Drieselmann) مدیر موزه استاسی گفت: دستبرد همیشه دردناک است و حس امنیت به میزان قابل توجهی از بین می رود.

وی افزود: اینجا یک موزه تاریخی است و ما انتظار نداریم سارقی وارد محوطه موزه شود.

به گزارش پایگاه خبری آرت‌نت، سارقان نخست خود را به بام موزه رساندند و سپس از طریق پنجره طبقه اول وارد ساختمان شدند. دزدان با شکستن شیشههای محافظ، مدالها و جواهرات را ربودند و بدون آنکه اثری از خود برجا گذارند، از مهلکه گریختند.

این موزه در سال ۲۰۰۸ نیز هدف دستبرد قرار گرفت و این مساله، لزوم افزایش سطح امنیتی این مکان را افزایش می دهد.

به گفته مدیر موزه، ابعاد کامل خسارت وارده به موزه باید ارزیابی شود. وی اقلام مسروقه را شامل متعلقات شخصی دانست که نیروهای امنیتی آلمان شرقی از مخالفان وقت و افرادی که سعی داشتند به آلمان غربی بگریزند، گرفته بودند.

بیشتر این اموال پس از سقوط دولت کمونیستی آلمان شرقی به صاحبان اصلی بازگردانده شد، اما برخی از مالکان هرگز پیدا نشدند، از اینرو این اقلام نزد موزه استاسی به امانت گذاشته شد.

در داخل ساختمان موزه همچنین یک مرکز تحقیقاتی واقع است که اسناد جاسوسی و مدارک دیگر در آن نگهداری می شود.

موزه شهر درسدن در ایالت زاکسن آلمان نیز به تازگی صحنه سرقتی بزرگ بود. پس از اعلام دزدی سه مجموعه با صد قطعه شیء ارزشمند الماس‌نشان از موزه گرین والت (طاق سبز) شهر درسدن، گمانه‌زنی های زیادی در مورد ارزش اشیای ربوده شده انجام شد؛ اما به گفته مسئولان ارزش این اشیا قابل تخمین نیست و فراتر از ارزش مادی ارزش‌های دیگری دارد.

با اینکه موزه درسدن یکی از بزرگ‌ترین گنجینه‌های جواهر اروپا را در خود جا داده و قدمت اشیای آن به قرن هفدهم میلادی می‌ رسد، سارقان سراغ اشیای خیلی گرانقیمت و عتیقه موزه نرفتند و در عوض اشیایی را انتخاب کردند که سنگ های قیمتی آنها قابل جدا شدن و فروش در بازار سیاه الماس و به مال‌خرها باشد. سارقان مستقیم سراغ اشیایی رفتند که قطعات طلای الماس‌نشان متعلق به قرن هجدهم با سنگ‌های بزرگ، شامل شمشیر، نشان شوالیه و سگک‌های کفش در خود دارد و به آسانی قابل تبدیل به پول است.

جواهرات دزدیده شده قدرت نیمه‌جادویی در تاریخ حکمرانی این ایالت داشتند و موزه گرین والت تنها یک موزه نبوده و نشان می دهد این اشیا نباید فروخته بلکه باید از نسلی به نسل دیگر منتقل شوند. نام موزه نیز از نام گنجینه ای قدیمی گرفته شده که به ۳۰۰ سال قبل از تاسیس آن متعلق است. این موزه خصوصی توسط آگوستوس دوم نیرومند/ Augustus the Strong، فرماندار زاکسونی و پادشاه لهستان (۱۶۹۴ تا ۱۷۳۳)، تاسیس شد تا نشان دهد به اندازه پادشاه فرانسه خوب و هنردوست است. اشیای موزه که از بمباران های شدید جنگ جهانی دوم جان سالم به دربرده بودند؛ بعدها به بنایی قدیمی به نام استحکامات زاکسن (Königstein Fortress) منتقل و از آنجا توسط اتحادیه جماهیر شوروی به عنوان غرامت جنگی توقیف شده و در سال ۱۹۵۸ به آغوش وطن بازگشتند.

سرقت اشیای موزه درسدن به ناامیدی شدید مردم زاکسنی و ناراحتی کل مردم آلمان منجر شد و جدا از ارزش مادی اشیای به سرقت رفته، ارزش این قطعات به دلایل تاریخی و جامعه‌شناسی برای مردم این کشور قابل تخمین نیست.