اینترنت ملی؛ بزرگ‌ترین غلط رایج این روزها

طرح شبکه ملی اطلاعات در کشور از اواخر سال ۱۳۸۴ مطرح و مهم‌ترین دلیل پیاده‌سازی این شبکه در آن سال‌ کاهش وابستگی به شبکه جهانی اینترنت اعلام شد. در سند «ضرورت تبیین الزامات شبکه ملی اطلاعات» آمده که شبکه ملی اطلاعات به عنوان زیرساخت ارتباطی کل فضای مجازی، شبکه همه شبکه‌های کشور است.

در ویکی‌پدیای فارسی در تعریف اینترنت آمده است: اینترنت سامانه‌ای جهانی از شبکه‌های رایانه‌ای به هم پیوسته‌است که از پروتکلِ «مجموعه پروتکل اینترنت» برای ارتباط با یکدیگر استفاده می‌کنند. به عبارت دیگر اینترنت، شبکه شبکه‌هاست که از میلیون‌ها شبکه خصوصی، عمومی، دانشگاهی، تجاری و دولتی در اندازه‌های محلی و کوچک تا جهانی و بسیار بزرگ تشکیل شده‌است که با آرایه وسیعی از فناوری‌های الکترونیکی و نوری به هم متصل شده‌اند.

از طرفی در تعریف اینترانت در ویکی‌پدیا نوشته شده که اینترانت شبکه‌ای رایانه‌ای است که از زبان مشترک ارتباطی شبکه جهانی اینترنت برای تبادل داده‌ها استفاده می‌کند و تمام خدمات اینترنت، از جمله پست الکترونیکی، تار جهان‌گستر، انتقال فایل (FTP)، گروه‌های خبری و تله کنفرانس را در شبکه‌ای اختصاصی برای استفاده‌کنندگان مشخص آن شبکه ارائه می‌دهد و لزومآ به اینترنت متصل نیست. این شبکه یک سازمان رابه هم متصل می‌کند.

یادمان نرفته که حدودا ۹ ماه پیش بسیاری از شرکت‌های ارائه‌دهنده خدمات ابری خدمت‌دهی‌شان به شرکت‌دهی ایرانی را به دلیل تهدیدهای آمریکایی‌ها متوقف کردند؛ ما فراموش نکرده‌ایم که آن‌ها اپلیکیشن‌های ایرانی را از گوشی‌های تلفن همراه حذف کردند و الان نیز خدمات پرداخت را به شرکت‌ها و استارت‌آپ‌های ایرانی نمی‌دهند.