خطـر  بیخ گوش بچه‌های منطقه18 

همشهری آنلاین_ مریم قاسمی: این‌طور که اهالی برای ما تعریف می‌کنند، این مکان ورزشی تا چندماه پیش در اختیار پیمانکار بود و به نظر می‌رسد پس از شیوع ویروس کرونا و تعطیلی آن به حال و روز کنونی در آمده است. در گذشته مدیریت پیست اسکیت در کنار نگهداشت آن، در تمام ساعات شبانه‌روز بر ورود و خروج افراد به این محوطه نظارت داشت، اما به محض انتقال اتاقک نگهبانی و آموزش اسکیت از این محل، برخی از شهروندان با انواع وسایل تفریحی وارد آن می‌شوند و خسارت‌های زیادی به آن می‌زنند.

محوطه داخل پیست اسکیت شلوغ و پرتردد است. کودکان و نوجوانان بیش از دیگر گروه‌های سنی در داخل پیست دیده می‌شوند. عده‌ای با دوچرخه و تعدادی هم با اسکیت و اسکوتر و... پا به زمین بازی گذاشته‌اند. گوشه‌ای از پیست اسکیت می‌ایستیم تا از نزدیک حال و هوای داخل آن را رصد کنیم. چند دوچرخه‌سوار نسبتاً ماهر با انجام حرکات نمایشی روی سکوهای پرش معرکه به راه انداخته‌اند. دوچرخه‌سواران با سرعت زیاد حرکت می‌کنند و با پرش‌های بلند از روی سکو روی زمین، سقوط آزاد می‌کنند. دیدن این صحنه‌ها حتی برای افراد بزرگسال و سالمند هم جالب و هیجانی به نظر می‌رسد. عده‌ای کودکان و نوجوانان هم تلاش می‌کنند از این دوچرخه‌سوارها تقلید کنند و مثل آنها از روی سکوها بپرند، اما قادر به کنترل دوچرخه نیستند و روی زمین می‌افتند. «اعظم فروغی» که همراه فرزند نوجوانش به محل آمده عنوان می‌کند که اینجا هیچ نظم و انضباطی وجود ندارد و هر کسی کار خودش را می‌کند و مربی و مسئولی نیست که این مجموعه ورزشی را ساماندهی کند. فرزند فروغی که ۹ ساله است، چند بار از روی سکوی پرش روی زمین افتاده و زانو و ساق پایش آسیب دیده است. فروغی به بچه‌های همسن فرزندش اشاره می‌کند و می‌گوید: «از زمانی که اتاقک مدیریت پیست اسکیت منتقل شده، اوضاع به هم ریخته شده و هر روز چند نفر از بچه‌ها با دست و پای زخمی و خون‌آلود به خانه‌های‌شان می‌روند. »

وقتی نفس در سینه حبس می‌شود

درددل اهالی بسیار است و اگر دقایقی کنار آنها بنشینید، متوجه نگرانی‌هایشان می‌شوید. از یک سو نمی‌توانند مانع بازی کودکان‌شان شوند و از سوی دیگر می‌بینند که جان بچه‌ها در خطر است و امکان دارد حادثه تلخی برایشان اتفاق بیفتد. با یکی از والدین در این‌باره مشغول صحبت هستیم که ناگهان متوجه جمع شدن کودکان و نوجوانان در گوشه‌ای از زمین می‌شویم. به سمت آنها می‌رویم. بیش از ۲۰ کودک و نوجوان اینجا ایستاده‌اند تا شاهد حرکات نمایشی چند جوان باشند که لحظاتی بعد اجرا می‌شود.
باورش سخت است، اما دوچرخه‌سوارها ۱۰ کودک را راضی کرده‌اند ردیف به ردیف کنار هم دراز بکشند تا با دوچرخه از روی آنها بپرند. یکی از بچه‌ها تعریف می‌کند که این دوچرخه‌سوارها هر روز اینجا می‌آیند و پرش از روی بچه‌ها یکی از تفریحات مورد علاقه و همیشگی‌شان است. بچه‌هایی که روی زمین دراز کشیده‌اند بین ۹ تا ۱۱ سال سن دارند و البته رنگی به رخسارشان باقی نمانده و می‌ترسند دوچرخه‌سوارها روی سر و بدنشان بیفتند. هیجان تماشاچی‌ها بیشتر و بیشتر می‌شود تا ببینند آیا دوچرخه‌سوارها موفق می‌شوند از روی بچه‌ها بپرند یا خیر. دوچرخه‌سوارها ۳ نفر هستند که می‌خواهند به نوبت از روی بچه‌ها بپرند. به آنها نزدیک می‌شویم. مشغول شرط‌بندی و در حال کری‌خوانی برای هم هستند و مهارت‌شان را به رخ همدیگر می‌کشند. یکی از دوچرخه‌سوارها آماده پرش می‌شود. پاهایش را روی رکاب محکم می‌کند و به سرعت به سمت بچه‌ها رکاب می‌زند. همه نگاه‌ها به حرکت دوچرخه‌سوارها خیره مانده است. او با پرش بلند از روی بچه‌ها رد می‌شود و به سلامت روی زمین فرود می‌آید و نوبت را به دیگری می‌دهد. گویا دوچرخه‌سواری برنده است که بتواند از روی تعداد زیادتری از کودکان پرش بی‌نقص داشته باشد.
«علی‌اصغر سلطانی» هم که مثل ما نفسش را در سینه حبس کرده، می‌گوید: «این دوچرخه‌سوارها با جان بچه‌ها بازی می‌کنند. اگر خدای ناکرده به یکی از آنها آسیب یا صدمه‌ای برسد چه کسی پاسخگو خواهد بود؟ ‌» به گفته این شهروند اگر اینجا را زودتر ساماندهی نکنند، باید هر روز منتظر شنیدن حوادث تلخ باشیم.

تا دیر نشده‌کاری کنیم

پیست اسکیت بوستان قائم(عج) که روزی محل آموزش و تمرین ورزش اسکیت بود، چند ماهی است که کارکرد اصلی‌اش را از دست داده است.
«مهدی ذوالفقاری» ازدیگر جوانان هم‌محله‌ای است که از این بابت بسیار ناراحت است. می‌گوید: «هر روز که اینجا می‌آیم متوجه جدا شدن بخشی از نرده‌ها و تجهیزات آهنی آن می‌شوم. اگر این‌طور پیش برود، تا چند ماه دیگر اثری از پیست باقی نمی‌ماند و معتادان و سارقان اینجا را غارت می‌کنند. »
او عنوان می‌کند که رها کردن این مجموعه ورزشی که با هزینه زیادی ساخته شده کار درستی نیست. والدین از اینکه بچه‌هایشان به این پیست اسکیت بیایند و بازی کنند احساس خوبی ندارند، ضمن اینکه شب‌ها هم معتادان و کارتن‌خواب‌ها شب‌ها را در پیست به صبح می‌رسانند. به نظر من مسئولان مربوطه باید هرچه زودتر تکلیف این پیست اسکیت را روشن کنند تا بیش از این مشکلاتی برای اهالی به وجود نیاید.

تنها چاره کار انتخاب پیمانکار جدید یا تغییر کاربری است

کارشناسان واحد رفاه و پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی شهرداری منطقه ۱۸ از محل مورد نظر بازدید کردند. پس از تأیید این مشکل نیروهای خود را در این محل مستقر کردند تا در صورت مشاهده کارتن‌خواب‌ها و معتادان آنها را جمع‌آوری و به مراکز خدمات‌رسان معرفی کنند. مدت قرارداد این با پیمانکاران پیست اسکیت سواری به پایان رسیده و برای فعالیت دوباره آن ۳ مرتبه به مزایده گذاشته شده، اما بی‌نتیجه مانده است. تنها اقدامی که می‌توان در این زمینه انجام داد این است که مسئولان خدمات شهری این فضا را تبدیل به فضای سبز یا شهربازی کنند تا در این محل نظارت وجود داشته باشد.

فرهنگسازی باید کرد

پیست اسکیت سواری بوستان قائم(عج) ‌ فضای ورزشی مناسب برای ساکنان منطقه است که با اقبال شهروندان همراه بوده، اما مدتی است که قرارداد پیمانکار این پیست به پایان رسیده و حالا این مجموعه به حال خود رها شده است. موضوع قابل توجه این است که این پیست با هزینه‌ای بالغ بر یک میلیارد تومان ساخته شده است و نباید به دلیل استفاده نادرست برخی از شهروندان جمع‌آوری یا تبدیل به فضای دیگری شود. به عقیده من در این زمینه باید فکر اساسی کرد. به‌عنوان مثال می‌توان آموزش‌های لازم را از طریق نصب بنرهای اطلاع‌رسانی به مراجعان داد و فرهنگسازی کرد.
سعید بختیاری، رئیس اداره فضای سبز شهرداری منطقه ۱۸