مدیران فرهنگی کشور و مدیریت «میلی»

عصرایران؛ مصطفی داننده- سازمان سینمایی اعلام کرد: «پروانه نمایش فیلم سینمایی "برادران لیلا" به دلیل تخلفات و سرپیچی از مقررات از سوی تهیه‌کننده و کارگردان آن صادر نمی‌شود.»

رئیس ساترا صداوسیما: «در حال پیگیری برای توقیف «شهرک کلیله و دمنه» یا فیلتر فیلم‌نت هستیم.»

نمی‌دانم چرا مسئولان فرهنگی کشور تعارف را با سینماگران و پلفترم‌های پخش فیلم و سریال کنار نمی گذارند. به قول قدیمی‌ها: «شتر سواری دولا دولا نمی شود».

آنگونه که از شواهد پیداست، آنهایی که در راس امور فرهنگی کشور قرار دارند، خیلی با محتوای تولید شده توسط قشر تازه فیلم سازان کشور به اصطلاح امروزی‌ها حال نمی‌کنند. ممیزی‌ها در کشور هم که معمولا بر اساس همین حال و سلیقه است؛ پس بهتر است این آقایان به جای به زحمت انداختن جامعه هنری کشور خیلی ساده، لیستی را منتشر کنند و بگویند که دوست نداریم اینها فیلم بسازند و اگر هم بسازند ما نشان نمی‌‎دهیم.

صداوسیما هم بگوید که ما دوست نداریم دیگران دستی در آتش سریال سازی داشته باشند و همه سریال‌ها را ما باید بسازیم. صنعت خودروسازی در تمام این سال‌ها چه کرد؟ بدون تعارف به همه گفت که ما فقط باید خودرو تولید کنیم. شما هم بگوید ما باید سریال بسازیم ولاغیر!

آنگونه که ما فهمیده‌ایم شما خیلی اهل پذیرش تفکرات و نظرات دیگران نیستید و دوست دارید همه مثل شما فکر و کار کنند. البته این شدنی نیست. فرهنگ مثل رود خروشانی است که نمی‌شود تنها یک مسیر را برای آن متصور شد.

همین الان تلویزیون را ببیند. بدون توجه به نظرات مردم در برنامه سازی، هرکه دوست دارد نگه می‌دارد و هرکه را نه، در خروجی را به آن نشان می‌دهد. فردوسی‌پور و سروش صحت چه سرنوشتی داشتند؟ مدیران تلویزیون از آنها خوششان نمی‌آمد و بیرون‌شان گذاشتند.

آدمی حداقل تکلیفش با مدیری مثل «فروغی» روشن است. مدیر شبکه سه و امثال او دوست دارند، صداوسیما تبدیل به شبکه افق شود. جایی برای آدم‌های منورالفکری مثل سروش صحت در تلویزیون نیست. به خاطر همین است که اجازه بازپخش سریال «ساختمان پزشکان» را هم نمی‌دهند.

الان تکلیف سریال ساز‌ها با تلویزیون روشن است. برای این سازمان سریال نمی‌سازند. خوب الان صداوسیما دوست دارند که این افراد برای شبکه نمایش خانگی هم نسازند. واضح بگوید که «عِرض خود می‌بری و زحمت ما می‌داری»

آن وقت هنرمندان کشور در خلوت فکر می‌کنند که برای آینده خود چه کنند. با تفکرات شما کنار بیایند، فیلم سازی را کنار بگذارند یا راهی فرنگ شوند. آن زمان است که فضای مطلوب فرهنگی شما ولو به اجبار به دست می‎‌آید و ما مردم هم تکلیف خود را می‌دانیم.

البته در پایان بگویم آن زمان دیگر ملی نیستید و میلی تشریف دارید و مردم هم حق دارند به جای شما ماهواره نگاه کنند یا برای همیشه دور تلویزیون را خط بکشند و با شبکه‌های اجتماعی در صورت صیانت نشدن زندگی کنند.