عوارض قرص اسپیرونولاکتون
قرص آلداکتون (اسپیرونولاکتون) یک آنتاگونیست گیرنده آلدوسترون است، که باعث خروج آب و سدیم، بدون کاهش پتاسیم از کلیه ها می شود. آلداکتون برای کاهش ادم یا تورم ناشی از مشکلات قلبی، کبدی یا کلیوی، فشار خون بالا و بیماران خاص مبتلا به...
قرص آلداکتون (اسپیرونولاکتون) یک آنتاگونیست گیرنده آلدوسترون است، که باعث خروج آب و سدیم، بدون کاهش پتاسیم از کلیه ها می شود. آلداکتون برای کاهش ادم یا تورم ناشی از مشکلات قلبی، کبدی یا کلیوی، فشار خون بالا و بیماران خاص مبتلا به هایپرآلدوسترونیسم استفاده می شود. آلداکتون نام تجاری اسپیرونولاکتون مى باشد.
عوارض جانبی قرص آلداکتون چیست؟
عوارض جانبی و شایع قرص آلداکتون عبارتند از:
در صورت بروز عوارض جانبی جدی قرص آلداکتون از جمله ضربان قلب نامنظم، درد یا ضعف عضلانی، ادرار کمتر از حد معمول، تنفس کم عمق، لرزش، گیجی یا واکنش پوستی شدید، هیپرکالمی (مقادیر بالای پتاسیم در خون) و بی حسی فورا با پزشک خود تماس بگیرید.
دوز مصرفی قرص آلداکتون
آلداکتون به صورت قرص های 25، 50 و 100 میلی گرمی موجود است.
آلداکتون در دوران بارداری و شیردهی
به دلیل تشکیل تومور در آزمایشات حیوانی، استفاده از آلداکتون در بارداری ممنوع است مگر اینکه مزایای آن، بیشتر از خطرات احتمالی براى جنین باشد. به زنان شیرده نیز توصیه می شود از آلداکتون استفاده نکنند. علاوه بر این، نباید از این دارو برای کاهش تورم طبیعی بارداری استفاده کرد. یک متابولیت فعال آلداکتون در شیر مادر ظاهر می شود. شیردهی در هنگام استفاده از آلداکتون توصیه نمی شود. اگر استفاده از آلداکتون ضروری باشد، باید از روش دیگری برای تغذیه نوزاد استفاده شود.
در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک زیر سریع به اورژانس مراجعه کنید:
در صورت داشتن علائم زیر، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید:
احساس سبکی سر، مانند غش کردن.کاهش یا قطع ادرار .سطح بالای پتاسیم – حالت تهوع، ضعف، درد قفسه سینه، ضربان قلب نامنظم، عدم توانایی در حرکت علائم عدم تعادل الکترولیت های دیگر – افزایش تشنگی یا دفع ادرار، گیجی، استفراغ، درد عضلانی، اختلال گفتار، ضعف شدید، بی حسی، از دست دادن هماهنگی بدن، احساس بی ثباتی.عوارض جانبی شایع آن ممکن است شامل موارد زیر باشد:
تورم پستان یا حساسیت پستان به تماس خواب آلودگی، سرگیجه، سبکی سر، ناراحتی معده، اسهال، حالت تهوع، استفراغ یا سردرد از عوارض جانبی شایع آلداکتون هستند.برای به حداقل رساندن سبکی سر، هنگام برخاستن از حالت نشسته یا خوابیده، به آرامی بلند شوید. در صورت تداوم یا بدتر شدن هر یک از این علائم، بلافاصله به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
پزشک این دارو را برای شما تجویز کرده است و قضاوت سود بیشتر آن، نسبت به خطر عوارض جانبی، به عهده وی می باشد. بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می کنند، عوارض جانبی جدی را تجربه نمى کنند.
در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، از جمله: افزایش تشنگی، تغییر در میزان ادرار، تغییرات ذهنی یا خلقی، خستگی یا ضعف غیرمعمول، اسپاسم عضلانى، تغییرات قاعدگی، درد پستان و بزرگ شدن پستان (ژنیکوماستی) بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
در مردان مشکلات عملکرد جنسی، علائم عفونت (به عنوان مثال تب، گلودرد مداوم)، درد شدید معده یا شکم، حالت تهوع یا استفراغ مداوم، استفراغ خونى یا قهوه اى، تیره شدن ادرار، زردی چشم یا پوست و کبودی آسان یا خون ریزی خطرناک می باشند.
این دارو به خصوص در بیمارانی که مشکلات کلیوی دارند ممکن است منجر به افزایش سطح پتاسیم شود. در صورت عدم درمان این حالت، سطح بسیار بالای پتاسیم می تواند کشنده باشد.
در صورت مشاهده هر یک از عوارض جانبی جدی زیر، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید: ضربان قلب آهسته یا نامنظم و ضعف عضلانی.
واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله بثورات پوستی، خارش یا تورم (به خصوص صورت، زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکل در تنفس فوراً به اورژانس مراجعه کنید.
این لیست، لیست کاملی از عوارض جانبی احتمالی نمی باشد. در صورت مشاهده سایر عوارضى که ذکر نشده، بهتر است با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.
اطلاعات تجویزى FDA
عوارض جانبی زیر در هر گروه از سیستم هاى بدن و به ترتیب از وخیم به خفیف گزارش شده است .
سیستم گوارشی: خونریزی معده، زخم معده، ورم معده، اسهال و گرفتگی عضلانى شکم، حالت تهوع، استفراغ.
دستگاه تولید مثل: ژنیکوماستی، ناتوانی در دستیابی یا حفظ نعوظ، قاعدگی نامنظم یا آمنوره، خونریزی پس از یائسگی، درد پستان. کارسینومای پستان در بیمارانی که آلداکتون مصرف می کنند گزارش شده است اما رابطه علت و معلولی براى آن مشخص نشده است.
سیستم خونى: لکوپنی (از جمله آگرانولوسیتوز)، ترومبوسیتوپنی.
حساسیت بیش از حد: تب، کهیر، جوش های پوستی ماکولوپاپولار یا اریتماتوز، واکنش های آنافیلاکتیک، واسکولیت.
متابولیسم: هایپرکالمی، اختلالات الکترولیتی.
اسکلتی-عضلانی: گرفتگی عضلات پا.
سیستم عصبی-روانپزشکی: بی حالی، گیجی ذهنی، آتاکسی، سرگیجه، سردرد، خواب آلودگی.