ماجرای عنایت حضرت رقیه(س) به فردی که قبرش را ترمیم کرد

به گزارش خبرنگار قرآن و معارف خبرگزاری شبستان، یکی از فرزندان امام حسین (ع) به نام حضرت رقیه( س) بود. نام مادر حضرت طبق نوشته‏ های برخی کتب تاریخی، «امّ اسحاق» بود که قبلا همسر امام حسن مجتبی( علیه‏ السلام) بوده و پیش از اینکه به شهادت برسد به برادرش امام حسین علیه السلام وصیت کرد که با همسرش ام اسحاق ازدواج کند. امام حسین (ع) به وصیت برادر خود عمل کرد و نتیجه ی ازدواج امام حسین( ع) و ام اسحاق، دختر دردانه ای به نام رقیه شد.

کسانی که در واقعه عاشورا به شهادت رسیدند با خون خود راه امام را ادامه داده و تثبیت کردند و در مقابل افرادی که در این واقعه عظیم زنده ماندند حول یک محور و آن به نتیجه رسیدن هدف امام حسین علیه السلام گام برداشتند. حضرت رقیه سلام الله علیها با آنکه ۳ ساله بودند اما با حماسه آفرینی خود احیاگر حادثه عاشورا شدند. حضرت رقیه سلام الله علیها و اهل بیت در خرابه شام به تعبیری در اولین روز ماه صفر سکنا گزیدند و ایشان در ۵ ماه صفر به شهادت رسید در واقع یزید در نظر داشت تا تمام اهل بیت را در شام به شهادت برساند تاکسی برای زنده ماندن و رفتن به مدینه و رسوایی تاج و تختش اقدامی نکند. نزدیک قبر حضرت زینب علیها السلام در سوریه، مرقد مطهر حضرت رقیه( س) قرار گرفته است. لذا به مناسبت شهادت حضرت رقیه (س) با حجت الاسلام «محمد نمازی»، استاد حوزه و دانشگاه و کارشناس دینی گفت و گویی انجام داده ایم که در ادامه مشروح آن تقدیم حضورتان می شود.

در خصوص جایگاه معرفتی حضرت رقیه (ع) توضیح دهید؟

قیام امام حسین (ع) یک برنامه الهی برای هدایت بشر بود و خداوند متعال هم خواست که حضرت با این شهادت ماندگار بماند و بر دل ها حکومت نماید. خداوند فرمودند: «فَإِنَّ اللّهَ قَدْ شاءَ اَنْ یَراکَ قَتیلا»؛ (خداوند مى خواهد تو را کشته ببیند) در مورد خانواده حضرت سیدالشهدا (ع) نیز آل الله فرمودند: «إِنَّ اللّهَ قَدْ شاءَ أَنْ یَریهُنَّ سَبایا»؛ (خداوند مى خواهد که آنان را اسیر ببیند) لذا این اسارت موجب ماندگاری واقعه عاشورا شد.

برنامه های مربوط به واقعه عاشورا نیز هر سال بهتر از سال های گذشته برگزار می شود. طبق روایات یک حرارتی نسبت به این واقعه عظیم در قلوب مومنین ایجاد می شود که هیچ زمانی هم فروکش نمی کند. بر همین اساس خداوند متعال اراده فرمود: که این حماسه ای را که پر از معرفت و شعور بود با شور و احساس هم همراه شود لذا خانواده حضرت با امام همراه شدند؛ شاید یکی از دلایلش این باشد که ماهیت دشمن آشکار شود. یعنی کسی که با امام نیست و خداشناسی خود را از امام نیاموخته، چگونه دست به اعمال زشت و ظالمانه ای می زند، حتی نسبت به کودکان و بانوان؛ بنابراین تیم اسارت نشان داد کسانی که در برابر اهل بیت و دین می ایستند، فاقد ارزش های انسانی هستند.

نظر شما در خصوص شبهاتی که در مورد وجود یا عدم وجود حضرت رقیه (ع) در واقعه کربلا وجود دارد چیست؟

از جمله افرادی که در ادامه مکتب حسینی نقش مهم و بزرگی را ایفا کرد، حضرت رقیه (س) یا به تعبیری دختر سه ساله امام حسین (ع) بود که در این زمینه نیز اختلاف نظرهای زیادی وجود دارد، ضمن اینکه بررسی آن نمی تواند اهمیت زیادی هم داشته باشد. بالاخره عضوی از اعضای امام حسین (ع) بودند و در وجودش همین بس که امروزه بسیاری از مسلمانان به قبر مطهر حضرت رقیه (س) متوسل شدند و حاجت گرفتند. این اختلاف هم فقط بین علما وجود دارد و زیاد هم نباید مورد توجه قرار گیرد اما مجموعه این شهادت و اسارت برای ما درس عبرتی محسوب می شود که هیچ زمانی در راه خداوند احساس ذلت نکنیم و با سرافرازی، مقام لقاءالله را برویم. یاران امام حسین (ع) در هر سنی بودند، معرفت ویژه ای به خداوند داشتند.

فردی که با ترمیم قبر حضرت رقیه (ع) در سن پیری خداوند فرزند پسری به او عطا کرد

روایت است سید ابراهیم دمشقی تا سن 90 سالگی اولاد پسر نداشت و تنها سه دختر داشت. شبی دختر بزرگ سید ابراهیم حضرت رقیه را در خواب دید که به او فرمود: به پدرت بگو به والی بگوید که میان لحد و جسد من آب افتاده و بدن من در اذیت است. بیاید قبر و لحد مرا تعمیر کند. دختر سید ابراهیم خواب خود را برای پدرش بازگو کرد، ولی او به خواب اعتنا نکرد. شب دوم دختر دوم سید ابراهیم و شب سوم دختر کوچک سید ابراهیم همان خواب را دیدند ولی پدرشان به خواب آنان اعتنا نکرد. شب چهارم خود سید ابراهیم حضرت رقیه را در خواب دید که با عتاب به او گفت: چرا والی را خبر نکردی؟!

سید نزد والی رفت و خوابش را بازگو کرد. والی به عالمان و نیکان شام از شیعه و سنی امر کرد که غسل کنند و لباس‌های پاکیزه بپوشند، به دست هر کس قفل در حرم باز شد، همان کس قبر را نبش کند و جسد را بیرون آورد تا قبر را تعمیر کند. همه آمدند ولی قفل به دست سید ابراهیم باز شد. پس از شکافتن لحد، دیدند بدن آن مخدره صحیح و سالم است. لیکن آب بسیاری میان لحن جمع است. سید بدن را از لحد بیرون آورد و بر زانوی خود نهاد و سه روز بدین گونه نگه داشت و گریه می‌کرد تا قبر را تعمیر کردند. در این سه روز، هنگام نماز، سید بدن را روی چیز پاکیزه‌ای می‌گذاشت و پس از نماز مجددا بر زانو می‌نهاد. از معجزه این مخدره این که سید در این سه روز به غذا و آب و تجدید وضو احتیاج پیدا نکرد. چون خواست بدن را دفن کند دعا کرد که خداوند به او پسری عطا کند. دعای وی مستجاب شد و خداوند در سن پیری پسری به او داد. او را سید مصطفی نام نهاد.

زمانی که حضرت علی اکبر (س) برای آخرین بار می خواستند به میدان بروند، حضرت می فرمایند: «لَا تَسُبُّوا عَلِیّاً فَإِنَّهُ مَمْسُوسٌ فِی ذَاتِ اللَّهِ تَعَالَی» علی را دشنام ندهید؛ (زیرا او مجذوب و شیفته ذات خدای بلند‌مرتبه است.) علما این گونه معنا کردند، مخصوص یعنی شیدا یعنی در راه رسیدن به خداوند بی تاب شدند. زمانی که یکی از فرزندان امام حسن (ع) به خواستگاری حضرت سکینه (س) رفتند، حضرت فرمودند: ایشان در حال حاضر شرایط زندگی مشترک را ندارند، چون دایما «استغراق فی الله» دارند. یعنی غرق در خداوند و معرفت خداوند هستند. در واقع کاروان امام حسین (ع) شامل چنین افرادی بودند. حضرت رقیه نیز با آن مظلومیت و معصومیت کودکانه اش نقشی در ماندگاری مکتب حسینی داشتند.

مهمترین جلوه های تبلیغی و ترویجی حضرت در مکتب حسینی برای جامعه امروز ما چیست؟

امام حسین (ع) در مسیر بازگشت یک نامه نیم خطی به «محمد بن حنفیه» نوشتند و فرمودند: دنیا گویی اصلا نبوده است و آخرت گویی برای همیشه بوده است. شمایی که می خواهید مردم را از آخرت باز بدارید تا در این دنیا زندگی کنند. دنیا به هیچ عنوان قابل قیاس با آخرت نیست و بهترین اتفاق می تواند شهادت در راه خداوند باشد لذا رضایت و تسلیم نسبت به اراده الهی از بزرگترین درس های عاشورا است.

درسی که ما از حضرت رقیه (س) برای جامعه امروز می توانیم بگیریم، چیست؟

با توجه به سن و سال حضرت رقیه (س) و با توجه به اینکه ایشان به دلیل کودک بودن سخنرانی از خود نداشتند، همین که در آن کاروان راهی شدند و با این سن و سال کم شان این نقش را ایفا کردند، این درس را به ما می دهد که خداوند اگر بخواهد به یک کودک سه ساله هم نظر می کند و این گونه او را بر قلب ها حاکم می کند در صورتی که ایشان بزرگ می شدند، قطعا به حضرت زینب (س) اقتدا می کردند و معارف شان هم به ما می رسید اما خداوند مقدر نمودند که خبر شهادت مظلومانه ایشان به ما برسد و در تاریخ ماندگار شود.

انتهای پیام/

پایان پیام/35