کیفیت رابطه زناشویی بر سلامت قلب موثر است

نگاهی به ادبیات تحقیق بوِزه در سالهای اخیر نشان میدهد که بررسی رابطه بین میزان تحصیلات و سطح همسران موضوع مورد علاقه زوج درمانگران و پژوهشگران حوزه خانواده بوده است.آنچه که مسلم است میزان آموزش و دانش سلامت هر کدام از طرفین رابطه بر سلامت هر دو نفر و خانواده اثر گذار است .
به گزارش میگنا رسانه سلامت روان ایران بخشی از سلامت ما به میزان آموزش و نوع نگرش همسر ما مربوط میشود( مانرز،2022). تحقیقاتی از این دست شاید تلگنری باشند بر ذهنیت ما از نقش همسر در زندگی ، به نظر میرسد رابطه همسران بمراتب در سطحی وسیعتر از آنچه که تصور میشود موثر واقع میشود.

این یافته که تحصیلات و میزان آموزش همسر می تواند بر سلامت شریک زندگی تأثیر داشته باشد انگیزه ای بود برای طرح این سوال که آیا سلامت روان و بیمارهای قلب و عروق چگونه تحت تاثیر روابط عاطفی ما قرار دارند؟
البته کاملا روشن است که داشتن یک شریک زندگی با تحصیلات عالی می‌تواند مزایای متعددی از جمله تنش کمتر و سلامت روح و روان را بهمراه داشته باشد ولی این در این معنا نیست که سواد کمتر با سلامت روان در تعارض است.
در مطالعه دیگری، وندی بیرمنگام، دانشیار و استاد روانشناسی در دانشگاه بریگم یانگ، ارتباط مهمی بین سلامت جنسی و روابط زناشویی و عوامل خطر قلبی عروقی کشف کرد این مطالعه نشان داده است که زوج‌هایی که رابطه ای متعادل دارند فشار خون شامگاهی مناسب تری را گزارش کرده اند که در واقع نشان دهنده وضعیت بهتری در سلامتی قلب و عروق ایشان است .
این نشان می دهد که روابط عاطفی و کیفیت رابطه زناشویی می تواند بر سلامت قلب تأثیر بگذارد، اگرچه این مطالعه به طور خاص به نقش تحصیلات همسر نمی پردازد.
احمد مختارزاده روانشناس و زوج درمانگر در ادامه این مطلب اضافه میکند : همسران حامی قلب بهتری دارند زیرا تحقیقات نشان می دهد که کیفیت روابط زناشویی به طور قابل توجهی بر سلامت قلب و عروق تأثیر می گذارد.
مطالعات نشان می دهد که داشتن یک ازدواج حمایتی می تواند منجر به کاهش فشار خون، کاهش استرس، بهبود عملکرد سیستم ایمنی و به طور کلی سلامت قلب شود(چن ، 2018).
روابط حمایتی، که با حمایت منظم و عمدی، تعاملات مثبت روزانه، و به اشتراک گذاشتن لحظات شاد مشخص می شود، به نمایه قلبی عروقی سالم تر کمک می کند.
علاوه بر این، همسران و شرکای حمایتی ممکن است سبک زندگی سالمتری را انتخاب کنند.
رفتارهای سالم مانند ورزش و مراقبت های پزشکی از جانب دیگر خطر بیماری قلبی را کاهش دهند.

اگر چه پیش از اینها مطالعات متعددی نشان داده بودند که افراد متاهل و همچنین آنان که روابط عاطفی بهتری را تجربه میکنند از سلامتی قلبی بهتری برخوردار هستند اما کماکان میتوان به مطالعات سال 2014 استناد کرد که به وضوح نشان داد افراد متاهل نسبت به افراد مجرد زیر 50 سال 12 درصد کمتر در معرض خطر ابتلا به بیماری های قلبی هستند.
حضور همسر به تنهایی لزوماً محافظت کننده نیست. یک ازدواج مشکل دار می تواند منبع قابل توجهی از استرس باشد و بر سلامتی تأثیر منفی بگذارد (گلاسر و ویلسون ، 2107).
بررسی سال 2018 از بیش از 30 مطالعه شامل بیش از دو میلیون نفر نشان داد که افرادی که ازدواج نکرده بودند در مقایسه با افراد متاهل، 42 درصد بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی و 16 درصد بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری عروق کرونر قرار داشتند. .

مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۹ نشان داد که مردانی که با زنان تحصیل‌کرده‌تر ازدواج کرده‌اند، کمتر در معرض خطر ابتلا به بیماری عروق کرونر و عوامل دیگری مانند فشار خون بالا، چاقی، کلسترول بالا، سیگار کشیدن و عدم ورزش هستند.
در مطالعه دیگری نشان داده است که مردان متاهل 46 درصد کمتر از مردان مجرد، حتی با در نظر گرفتن عوامل خطر اصلی قلبی عروقی، مرگ و میر کمتری داشتند(نیومن، 2017).
یک مطالعه در سال 2017 نشان داد که تغییرات در کیفیت یک رابطه زناشویی می تواند بر عوامل خطر قلبی عروقی در مردان تأثیر بگذارد.
مردانی که رابطه خوبی با همسران خود دارند سطوح پایین‌تری از لیپوپروتئین با چگالی کم یا کلسترول «بد» و وزن بدن پایین‌تری داشتند، در حالی که مردانی که در روابط بدتر بودند، فشار خون دیاستولیک به‌طور قابل‌توجهی بدتر بودند ارزش عاطفی دریافت حمایت از شریک جنسی قوی‌ترین عامل تعیین‌کننده بهزیستی روانشناختی نسبت به سایر منابع حمایتی است (تلوچ و همکاران ، 2022).
جمع بندی و خاتمه کلام اینکه بررسی پیشینه مطالعات در این خصوص بر پیچیده بین روابط همسر و شریک عاطفی با سلامت قلبی عروقی تأکید می‌کند بهرحال آنچه مسلم شده است حمایت و صمیمیت در درک تأثیر بر سلامت قلب و تاب آوری همسران تأکید می‌کند .