چگونگی برخورد با ریزپرخاشگری
میکرو پرخاش ها، اظهارنظرها یا اقداماتی نامحسوس و اغلب غیرعمدی هستند که پیامهای منفی یا تحقیرآمیز درباره نژاد، جنسیت، گرایش جنسی یا سایر هویتهای به حاشیه رانده شده یک فرد را منتقل میکنند. بنا بر همین...
بنا بر همین گزارش از میگنا رسانه سلامت روان ایران میکرو پرخاشگری ها می توانند کلامی، غیرکلامی یا محیطی باشند و در حالی که ممکن است بی ضرر به نظر برسند، می توانند در طول زمان تأثیر قابل توجهی بر گیرنده داشته باشند.
همه ما در محیط کار در معرض این آسیب قرار گرفته ایم که کسی آگاهانه یا ناآگاهانه چیزی می گوید یا کاری می کند که نسبت به جنبه ای از هویت یا شخصیت ما خصمانه یا توهین آمیز است.
این نوع اقدامات که در قالب کلام، سوال، فرضیه یا رفتار مطرح می شود «ریزپرخاشگری» (Microaggression) نام دارد و می تواند بسیاری از جنبه های وجودی ما را هدف قرار دهد. به عنوان مثال، می تواند به قومیت، جنسیت، والدین، پیشینه، سلامت روان یا هر جنبه دیگری از هویت ما مربوط باشد.
با توجه به تاثیر این ریزپرخاشگری ها بر افراد و محیط، نمی توان از آنها چشم پوشی کرد و باید آنها را جدی گرفت، زیرا در پس آن نشانه هایی از بی احترامی و نابرابری دیده می شود.
این پرخاشگری های به ظاهر کوچک، ظریف و اغلب ناخواسته می توانند باعث کاهش عملکرد، رضایت شغلی، امنیت روانی، اختلالات ارتباطی و در بلندمدت افزایش ترک خدمت شوند.
طبق گزارش مجله فورچون، 68 درصد از کارکنان ایالات متحده، ریزپرخاشگری را یک موضوع مهم در محیط کار قلمداد می کنند و توجه به آن را ضروری می دانند.
فوربس نیز طی گزارشی اعلام کرد که 36 درصد از زنان و 27 درصد از مردان ریزپرخاشگری را در محل کار خود تجربه کرده اند. بنابراین برای ایجاد محیط های کاری فراگیر، دلپذیر و سالم، باید به طور فعال با ریزپرخاشگری مقابله کرد. انجام این کار مستلزم شناخت انواع ریزپرخاشگری و آگاهی از نحوه مقابله با آنهاست.
ریزپرخاشگری را می توان به سه دسته کلامی، رفتاری و محیطی تقسیم کرد.
ریزپرخاشگری کلامی: بیان چیزهایی است که ممکن است در ابتدا آشکار به نظر نرسد اما برای یک فرد یا گروه خاص بی احترامی یا توهین قلمداد می شود و درواقع نظرات ظریف یا کوچک نمایی های روزمره هستند که پیامدهای پنهانی دارند و کلیشه ها را تقویت می کنند.
اظهاراتی مانند «با توجه به قومیتتان، خیلی خوش اخلاق هستید» یا «باوجود اینکه آسیایی هستید، حساب و کتابتان خوب است»،
«برخلاف ظاهرتان خیلی مودب هستید» یا «به نظر می رسد اهل اینجا نیستید راستش را بگویید اهل کجایید؟» نمونه هایی از این نوع ریزپرخاشگری هستند.
ریزپرخاشگری رفتاری: بیانگر این است که گاهی اوقات، صدای اعمال ما بلندتر از کلمات شنیده می شود.
ریزپرخاشگری رفتاری شامل ژست ها، حالات چهره یا زبان بدن است که پیامی ظریف از سوگیری یا طرد را منتقل می کند. به عنوان مثال می توان به «قطع کردن مداوم حرف های یک همکار یا چرخاندن چشمان در هنگام صحبت کردن او» یا «نسبت دادن یک رنگین پوست در محل کار به مشاغل درجه پایین» یا دادن بازخورد شخصیتی مانند «بیشتر لبخند بزنید» یا «تلفظ اشتباه اسم یک همکار پس از چند بار تصحیح» یا «دادن نام مستعار به کسی» اشاره کرد.
ریزپرخاشگری محیطی: در محیط کار و فرآیندهای آن تعبیه شده اند. این نوع ریزپرخاشگری می تواند از طریق فقدان تنوع در موقعیت های رهبری سازمانی، فقدان خط مشی های فراگیر، یا حذف نامحسوس یک فرد از یک تیم ظاهر شود. «عدم استخدام افراد مربوط به یک قومیت خاص در سطوح مدیریتی» یا «عدم حمایت از رنگین پوستان برای پیشرفت در نقش های رهبری سازمانی» یا «عدم ارتقای برخی از کارکنان به دلیل معلولیت» یا «مقاومت در برابر ایجاد شرایط مناسب برای کسانی که کم شنوایی دارند» یا «پرداخت حقوق بیشتر به مردان نسبت به زنان برای یک شغل مشابه» را می توان نمونه هایی از این گونه پرخاشگری ها در نظر گرفت.
این نوع اقدامات که در قالب کلام، سوال، فرضیه یا رفتار مطرح می شود «ریزپرخاشگری» (Microaggression) نام دارد و می تواند بسیاری از جنبه های وجودی ما را هدف قرار دهد. به عنوان مثال، می تواند به قومیت، جنسیت، والدین، پیشینه، سلامت روان یا هر جنبه دیگری از هویت ما مربوط باشد.
با توجه به تاثیر این ریزپرخاشگری ها بر افراد و محیط، نمی توان از آنها چشم پوشی کرد و باید آنها را جدی گرفت، زیرا در پس آن نشانه هایی از بی احترامی و نابرابری دیده می شود.
این پرخاشگری های به ظاهر کوچک، ظریف و اغلب ناخواسته می توانند باعث کاهش عملکرد، رضایت شغلی، امنیت روانی، اختلالات ارتباطی و در بلندمدت افزایش ترک خدمت شوند.
طبق گزارش مجله فورچون، 68 درصد از کارکنان ایالات متحده، ریزپرخاشگری را یک موضوع مهم در محیط کار قلمداد می کنند و توجه به آن را ضروری می دانند.
یافته های گالوپ نیز نشان می دهد که 24 درصد از زنان
آفریقایی- آمریکایی و 24 درصد از کارکنان اسپانیایی تبار در ایالات متحده، در یک سال گذشته ریزپرخاشگری را در محل کار خود تجربه کرده اند. تحقیقات هاروارد هم حاکی از آن است که 57 درصد از سیاه پوستان آمریکایی با ریزپرخاشگری در دریافتی و ارتقای شغلی و 31 درصد از زنان با ریزپرخاشگری جنسیتی مواجه بوده اند.فوربس نیز طی گزارشی اعلام کرد که 36 درصد از زنان و 27 درصد از مردان ریزپرخاشگری را در محل کار خود تجربه کرده اند. بنابراین برای ایجاد محیط های کاری فراگیر، دلپذیر و سالم، باید به طور فعال با ریزپرخاشگری مقابله کرد. انجام این کار مستلزم شناخت انواع ریزپرخاشگری و آگاهی از نحوه مقابله با آنهاست.
ریزپرخاشگری را می توان به سه دسته کلامی، رفتاری و محیطی تقسیم کرد.
ریزپرخاشگری کلامی: بیان چیزهایی است که ممکن است در ابتدا آشکار به نظر نرسد اما برای یک فرد یا گروه خاص بی احترامی یا توهین قلمداد می شود و درواقع نظرات ظریف یا کوچک نمایی های روزمره هستند که پیامدهای پنهانی دارند و کلیشه ها را تقویت می کنند.
اظهاراتی مانند «با توجه به قومیتتان، خیلی خوش اخلاق هستید» یا «باوجود اینکه آسیایی هستید، حساب و کتابتان خوب است»،
«برخلاف ظاهرتان خیلی مودب هستید» یا «به نظر می رسد اهل اینجا نیستید راستش را بگویید اهل کجایید؟» نمونه هایی از این نوع ریزپرخاشگری هستند.
ریزپرخاشگری رفتاری: بیانگر این است که گاهی اوقات، صدای اعمال ما بلندتر از کلمات شنیده می شود.
ریزپرخاشگری رفتاری شامل ژست ها، حالات چهره یا زبان بدن است که پیامی ظریف از سوگیری یا طرد را منتقل می کند. به عنوان مثال می توان به «قطع کردن مداوم حرف های یک همکار یا چرخاندن چشمان در هنگام صحبت کردن او» یا «نسبت دادن یک رنگین پوست در محل کار به مشاغل درجه پایین» یا دادن بازخورد شخصیتی مانند «بیشتر لبخند بزنید» یا «تلفظ اشتباه اسم یک همکار پس از چند بار تصحیح» یا «دادن نام مستعار به کسی» اشاره کرد.
ریزپرخاشگری محیطی: در محیط کار و فرآیندهای آن تعبیه شده اند. این نوع ریزپرخاشگری می تواند از طریق فقدان تنوع در موقعیت های رهبری سازمانی، فقدان خط مشی های فراگیر، یا حذف نامحسوس یک فرد از یک تیم ظاهر شود. «عدم استخدام افراد مربوط به یک قومیت خاص در سطوح مدیریتی» یا «عدم حمایت از رنگین پوستان برای پیشرفت در نقش های رهبری سازمانی» یا «عدم ارتقای برخی از کارکنان به دلیل معلولیت» یا «مقاومت در برابر ایجاد شرایط مناسب برای کسانی که کم شنوایی دارند» یا «پرداخت حقوق بیشتر به مردان نسبت به زنان برای یک شغل مشابه» را می توان نمونه هایی از این گونه پرخاشگری ها در نظر گرفت.
با توجه به توضیحات ذکرشده چند توصیه به مدیران برای برخورد بهتر با این پرخاشگری ها ارائه می شود:
- 1-ابتدا خود آموزش ببینید. قبل از اینکه بتوانید تیم خود را به سمت تغییر هدایت کنید، باید بدانید که ریزپرخاشگری چیست. اینها رفتارهای ظریف، اغلب ناخواسته و تبعیض آمیز هستند که می توانند باعث شوند کارکنان شما در محیط کار احساس بدی داشته باشند.
2- یک فضای امن ایجاد کنید. اطمینان حاصل کنید که کارکنان شما می دانند در دسترس هستید و به نگرانی های آنها اهمیت می دهید. گفت وگوهای باز را تشویق کنید و آشکارا تاکید کنید که در برابر ریزپرخاشگری ها از افراد حمایت می کنید.
3- الگو باشید. الگوی اجتناب از ریزپرخاشگری باشید. از بیان اظهارات غیرحساس یا شرکت در ریزپرخاشگری خودداری کنید. اقدامات شما به عنوان مدیر، رفتار دیگران را تنظیم می کند.
4- کارگاه های آموزشی برگزار کنید. آموزش و کارگاه های آموزشی منظم در مورد تنوع، برابری، و شمول برگزار کنید. این جلسات می توانند به تیم شما کمک کنند تاثیر ریزپرخاشگری را بهتر درک کنند.
5- گزارش دهی شفاف داشته باشید. یک روش روشن برای گزارش ریزپرخاشگری ها ایجاد کنید. اطمینان حاصل کنید که کارکنان می دانند چگونه پرخاشگری ها را گزارش کنند. گزارش ها را جدی بگیرید و به صورت محرمانه به آن رسیدگی کنید.
6- مسائل را به سرعت حل کنید. هنگامی که یک ریزپرخاشگری گزارش می شود، آن را پنهان نکنید. سریعا به آن رسیدگی کنید و اقدامات لازم را انجام دهید. این پیام قدرتمندی را ارسال می کند که شما متعهد به ایجاد محیطی عاری از ریزپرخاشگری هستید.
7- پیشرفت را اندازه گیری کنید. به طور منظم اثربخشی تلاش های خود را ارزیابی کنید. آیا پرخاشگری در حال کاهش است؟ آیا فرهنگ محیط کار در حال بهبود است؟ از نظرسنجی ها و بازخوردها برای سنجش پیشرفت استفاده کنید.
8-پرورش شایستگی فرهنگی. عبارت است از فراهم کردن منابع و آموزش برای کمک به مدیران و کارکنان برای توسعه شایستگی فرهنگی، ازجمله درک هنجارهای فرهنگی مختلف، سبک های ارتباطی، و دیدگاه ها. این می تواند به جلوگیری از سوءتفاهم ها و کاهش احتمال ریزپرخاشگری های ناخواسته کمک کند.
9- به مسائل سیستمی رسیدگی کنید. توجه داشته باشید که ریزپرخاشگری ها اغلب از مسائل سیستمی عمیق تر درون سازمان سرچشمه می گیرند. اقدامات پیشگیرانه برای رسیدگی به این مسائل اساسی، مانند سوگیری در فرآیندهای استخدام و ارتقا، دسترسی نابرابر به فرصت ها، یا نابرابری در رفتار، انجام دهید.
10- مداخله تماشاگران را تشویق کنید. کارکنان خود را توانمند سازید هر وقت شاهد وقوع ریزپرخاشگری در محل کار بودند، بدون ترس مداخله کنند و در عین حال آنها را در مورد نحوه برخورد موثر و به چالش کشیدن رفتار نامناسب با حفظ حرفه ای بودن و احترام، راهنمایی کنید.