باز تعریف ورزش برای کودکان و نوجوانان
ورزش را میتوان فعالیت بدنی عمدی برای تقویت یا حفظ تناسب اندام و سلامت کلی تعریف کرد.ورزش از بهترین ابزارهای توسعه تاب آوری و ارتقای سلامت و رکنی از ارکان تعلیم و تربیت است. تعریف استاندارد ورزش شامل...
ورزش را میتوان فعالیت بدنی عمدی برای تقویت یا حفظ تناسب اندام و سلامت کلی تعریف کرد.ورزش از بهترین ابزارهای توسعه تاب آوری و ارتقای سلامت و رکنی از ارکان تعلیم و تربیت است.
تعریف استاندارد ورزش شامل فعالیت بدنی ساختارمند، برنامه ریزی شده و تکرار شونده ای است و هدف آن آماده سازی بدن برای اهداف مختلف مانند بهبود سلامت، حفظ تناسب اندام و کمک به توانبخشی بدنی است اغلب 2.5 ساعت ورزش با شدت متوسط در هفته برای سلامتی توصیه می شود.
به گزارش میگنا رسانه سلامت روان ایران ورزش به دلیل ماهیت عمدی و ساختارمند آن، تمرکز بر توسعه و حفظ آمادگی جسمانی از طریق یک رژیم برنامه ریزی شده، از فعالیت های بدنی غیر از این متمایز می شود.
ورزش شامل فعالیت هایی مانند تمرینات هوازی، تمرینات قدرتی، تمرینات انعطاف پذیری، و تمرین برای دقت، چابکی، قدرت و سرعت است. فرهنگ لغت Merriam-Webster ورزش را به عنوان عمل وارد کردن به بازی، درک در عمل، یا استفاده از یک قوه یا اندام بدن و همچنین انجام فعالیت ها برای توسعه، بهبود یا نمایش قابلیت ها یا مهارت های خاص تعریف می کند.
شبکه های اجتماعی و رسانه ها از چند جهت بر میزان فعالیت بدنی و ورزشی کودکان و نوجوانان تاثیر منفی داشته است: مقایسه و مشکلات تصویر بدن ناشی از مقایسه خود با بدن های ورزشی ایده آلی که در رسانه های اجتماعی می بینند، ممکن است دلیل اصلی تصمیم برخی از ورزشکاران جوان، به ویژه دختران، برای ترک ورزش باشد بسیاری از پاسخ دهندگان در این مطالعات گفتند که آنها را ترک کردند زیرا نسبت به عملکرد یا ظاهر ورزشکارانی که در رسانه های اجتماعی می بینند احساس حقارت می کردند(نورتون، 2023).
مطالعات همچنین نشان داده است که دختران بسیار بیشتر از پسران احتمال دارد ورزش را ترک کنند، به طوری که بیش از 35 درصد از دختران در مقایسه با 10 درصد از پسران، ورزش را ترک می کنند.
دختران همچنین تمایل بیشتری به نگرانی های مربوط به تصویر بدن دارند و نزدیک به نیمی از آنها می گویند که «بدتر از ایده آل به نظر می رسند» که در رسانه های اجتماعی دیده اند استفاده از رسانه های مبتنی بر صفحه نمایش بیشتر با شانس شادی کمتر جوانان و احتمال بالاتر مشکلات اجتماعی-عاطفی در میان نوجوانان مرتبط است گذراندن 4 ساعت یا بیشتر در روز برای چت کردن در رسانه های اجتماعی یا انجام بازی های ویدئویی حداقل دو برابر احتمال ابتلا به مشکلات اجتماعی-عاطفی را نشان می دهد(بوکر و همکاران، 2015).
در مقابل، مطالعات نشان می دهند که مشارکت ورزشی پیش بینی کننده قابل توجهی برای خودباوری، سرسختی ذهنی و رفاه کلی در نوجوانان است( سیمپون،2023).
همین مطالعه اهمیت تشویق به مشارکت ورزشی در طول سال های تحصیلی کودک، از جمله در دوره های امتحان، برای حمایت از رشد سالم آن ها رامورد تاکید قرار داده است. شواهد نشان می دهد که رسانه های اجتماعی و استفاده افراطی از آن، مسائل مربوط به تصویر بدن و کاهش مشارکت ورزشی، به ویژه در میان دختران نوجوان کمک کرده است،
مشارکت ورزشی مزایای مهمی برای سلامت روانی و نتایج تحصیلی جوانان دارد علاوه بر این، ورزش به دلیل تاثیر مثبت بر سلامتی از جمله حفظ آمادگی جسمانی، وزن سالم، تراکم استخوان، قدرت عضلانی، تحرک مفاصل و رفاه روانی بصورت کلی توصیه می شود، ورزش خطر ابتلا به بیماری های مختلف را کاهش می دهد و طول عمر را افزایش می دهد.
فعالیت بدنی منظم فواید زیادی برای سلامت روان دارد، از جمله:
1. کاهش استرس: ورزش می تواند با رهایی از تنش و تقویت آرامش به کاهش سطح استرس کمک کند.
2. تقویت خلق : فعالیت بدنی می تواند با ترشح اندورفین، که تقویت کننده های طبیعی خلق و خو هستند، خلق و خو را بهبود بخشد.
3. افزایش عزت نفس: ورزش منظم می تواند عزت نفس را با ارتقاء حس موفقیت و اعتماد به نفس افزایش دهد.
4. بهبود خواب: ورزش می تواند به بهبود کیفیت خواب کمک کند، که برای سلامت روان و رفاه کلی ضروری است.
5. افزایش انرژی: فعالیت بدنی می تواند سطح انرژی را افزایش دهد و انجام کارهای روزانه و مدیریت چالش های سلامت روان را آسان تر کند.
6. کاهش علائم شرایط سلامت روان: نشان داده شده است که ورزش منظم علائم افسردگی، اضطراب و سایر شرایط سلامت روان را کاهش می دهد.
7. بهبود عملکرد شناختی: ورزش می تواند حافظه، تمرکز و عملکرد شناختی کلی را بهبود بخشد، که می تواند به مدیریت مسائل سلامت روان کمک کند.
8. توسعه انعطاف پذیری: فعالیت بدنی می تواند به ایجاد تاب آوری کمک کند و افراد را قادر می سازد تا با چالش های سلامت روان و استرس بهتر کنار بیایند.
9. مزایای اجتماعی: ورزش با دیگران یا ورزشهای گروهی می تواند فرصت هایی برای تعامل اجتماعی فراهم کند که برای سلامت روان و رفاه ضروری است.
10. کاهش التهاب: نشان داده شده است که ورزش التهاب را کاهش می دهد، که با شرایط مختلف سلامت روان مرتبط است.
ابرایهم خلیلی در خاتمه مطلب آورده است گنجاندن فعالیت بدنی منظم در برنامه روزانه فرد می تواند تاثیر عمیقی بر سلامت روان داشته باشد و منجر به بهبود خلق و خو، کاهش استرس و افزایش رفاه روانی و ارتقای سلامت شود.
تعریف استاندارد ورزش شامل فعالیت بدنی ساختارمند، برنامه ریزی شده و تکرار شونده ای است و هدف آن آماده سازی بدن برای اهداف مختلف مانند بهبود سلامت، حفظ تناسب اندام و کمک به توانبخشی بدنی است اغلب 2.5 ساعت ورزش با شدت متوسط در هفته برای سلامتی توصیه می شود.
به گزارش میگنا رسانه سلامت روان ایران ورزش به دلیل ماهیت عمدی و ساختارمند آن، تمرکز بر توسعه و حفظ آمادگی جسمانی از طریق یک رژیم برنامه ریزی شده، از فعالیت های بدنی غیر از این متمایز می شود.
ورزش شامل فعالیت هایی مانند تمرینات هوازی، تمرینات قدرتی، تمرینات انعطاف پذیری، و تمرین برای دقت، چابکی، قدرت و سرعت است. فرهنگ لغت Merriam-Webster ورزش را به عنوان عمل وارد کردن به بازی، درک در عمل، یا استفاده از یک قوه یا اندام بدن و همچنین انجام فعالیت ها برای توسعه، بهبود یا نمایش قابلیت ها یا مهارت های خاص تعریف می کند.
شبکه های اجتماعی و رسانه ها از چند جهت بر میزان فعالیت بدنی و ورزشی کودکان و نوجوانان تاثیر منفی داشته است: مقایسه و مشکلات تصویر بدن ناشی از مقایسه خود با بدن های ورزشی ایده آلی که در رسانه های اجتماعی می بینند، ممکن است دلیل اصلی تصمیم برخی از ورزشکاران جوان، به ویژه دختران، برای ترک ورزش باشد بسیاری از پاسخ دهندگان در این مطالعات گفتند که آنها را ترک کردند زیرا نسبت به عملکرد یا ظاهر ورزشکارانی که در رسانه های اجتماعی می بینند احساس حقارت می کردند(نورتون، 2023).
مطالعات همچنین نشان داده است که دختران بسیار بیشتر از پسران احتمال دارد ورزش را ترک کنند، به طوری که بیش از 35 درصد از دختران در مقایسه با 10 درصد از پسران، ورزش را ترک می کنند.
دختران همچنین تمایل بیشتری به نگرانی های مربوط به تصویر بدن دارند و نزدیک به نیمی از آنها می گویند که «بدتر از ایده آل به نظر می رسند» که در رسانه های اجتماعی دیده اند استفاده از رسانه های مبتنی بر صفحه نمایش بیشتر با شانس شادی کمتر جوانان و احتمال بالاتر مشکلات اجتماعی-عاطفی در میان نوجوانان مرتبط است گذراندن 4 ساعت یا بیشتر در روز برای چت کردن در رسانه های اجتماعی یا انجام بازی های ویدئویی حداقل دو برابر احتمال ابتلا به مشکلات اجتماعی-عاطفی را نشان می دهد(بوکر و همکاران، 2015).
در مقابل، مطالعات نشان می دهند که مشارکت ورزشی پیش بینی کننده قابل توجهی برای خودباوری، سرسختی ذهنی و رفاه کلی در نوجوانان است( سیمپون،2023).
همین مطالعه اهمیت تشویق به مشارکت ورزشی در طول سال های تحصیلی کودک، از جمله در دوره های امتحان، برای حمایت از رشد سالم آن ها رامورد تاکید قرار داده است. شواهد نشان می دهد که رسانه های اجتماعی و استفاده افراطی از آن، مسائل مربوط به تصویر بدن و کاهش مشارکت ورزشی، به ویژه در میان دختران نوجوان کمک کرده است،
مشارکت ورزشی مزایای مهمی برای سلامت روانی و نتایج تحصیلی جوانان دارد علاوه بر این، ورزش به دلیل تاثیر مثبت بر سلامتی از جمله حفظ آمادگی جسمانی، وزن سالم، تراکم استخوان، قدرت عضلانی، تحرک مفاصل و رفاه روانی بصورت کلی توصیه می شود، ورزش خطر ابتلا به بیماری های مختلف را کاهش می دهد و طول عمر را افزایش می دهد.
فعالیت بدنی منظم فواید زیادی برای سلامت روان دارد، از جمله:
1. کاهش استرس: ورزش می تواند با رهایی از تنش و تقویت آرامش به کاهش سطح استرس کمک کند.
2. تقویت خلق : فعالیت بدنی می تواند با ترشح اندورفین، که تقویت کننده های طبیعی خلق و خو هستند، خلق و خو را بهبود بخشد.
3. افزایش عزت نفس: ورزش منظم می تواند عزت نفس را با ارتقاء حس موفقیت و اعتماد به نفس افزایش دهد.
4. بهبود خواب: ورزش می تواند به بهبود کیفیت خواب کمک کند، که برای سلامت روان و رفاه کلی ضروری است.
5. افزایش انرژی: فعالیت بدنی می تواند سطح انرژی را افزایش دهد و انجام کارهای روزانه و مدیریت چالش های سلامت روان را آسان تر کند.
6. کاهش علائم شرایط سلامت روان: نشان داده شده است که ورزش منظم علائم افسردگی، اضطراب و سایر شرایط سلامت روان را کاهش می دهد.
7. بهبود عملکرد شناختی: ورزش می تواند حافظه، تمرکز و عملکرد شناختی کلی را بهبود بخشد، که می تواند به مدیریت مسائل سلامت روان کمک کند.
8. توسعه انعطاف پذیری: فعالیت بدنی می تواند به ایجاد تاب آوری کمک کند و افراد را قادر می سازد تا با چالش های سلامت روان و استرس بهتر کنار بیایند.
9. مزایای اجتماعی: ورزش با دیگران یا ورزشهای گروهی می تواند فرصت هایی برای تعامل اجتماعی فراهم کند که برای سلامت روان و رفاه ضروری است.
10. کاهش التهاب: نشان داده شده است که ورزش التهاب را کاهش می دهد، که با شرایط مختلف سلامت روان مرتبط است.
ابرایهم خلیلی در خاتمه مطلب آورده است گنجاندن فعالیت بدنی منظم در برنامه روزانه فرد می تواند تاثیر عمیقی بر سلامت روان داشته باشد و منجر به بهبود خلق و خو، کاهش استرس و افزایش رفاه روانی و ارتقای سلامت شود.