عجب

عجب ،حالِ دلم دریایِ خون شد
عجب،سوزِ غمم سازِ جنون شد
عجب،دنیا پُر از رنگ و کمون شد
عجب،خوابی که بیداری گرون شد
عجب،مردی که نامردیش عَیون شد
عجب،عمری که تنهایی نشون شد
عجب،عشقی،تن و روحم خزون شد
عجب،قلبی،همه مِهرش برون شد