هبه کن

نیمه شب سِحر نگاهت به به رعایاخوش تر
تازه تر میشود از عشق زوایا خوش تر

نیمه شبها که زشوق لب تو مست شوم
بوی گیسوی تو در ذائقه ما خوش تر

همه مردم این ملک دلی خون دارند
سینه ها تشتنه ی عشق است بلایا خوش تر

پیش پایت دوسه قربانی دل خون دارم
هبه کن درد زقربانی جان ها خوش تر

در بدر خانه به خانه پی یک لحظه نگاه
چشم در چشم که باشیم خدا را خوشتر

سینه چا کیمُ ازل را به ابد بافته ایم
مثل گبسو بلندت که دلارا خوش تر

خانه زادیم سر رکن یمانی ماندیم
چار گوشه این خانه ی زیبا خوش تر

هفت پرگار زده تا برسم. بر سر شوق
دور آخر به تما شا ی تو رعنا خوش تر

اشگ نگذاشت تو را خوب ببینم انجا
وعده ی دیگر ما شهر معلا خوش تر

گر کند اشک سرا پای وجودم در یا
کشتی نوح همینجاست و دریا خوشتر

م ح توکلی

27 10 92 یزد