عفونت گوش میانی را چگونه میتوان درمان کرد؟

عفونت گوش میانی (Otitis media) التهاب یا عفونت داخل گوش میانی است که در اثر سرماخوردگی، گلو درد یا عفونت مجاری تنفسی ایجاد می‌شود. عفونت گوش زمانی روی می‌دهد که ویروس یا باکتری‌ها فضای پشت پرده گوش را آلوده می‌کنند. در بیشتر موارد، عفونت‌های گوش خود به خود درمان می‌شوند، گاهی هم برای درمان باید آنتی‌بیوتیک، مسکن یا شیاف تجویز گردد. تا انتها همراه این مطلب باشید تا با عفونت گوش میانی، علائم عفونت آن، علت، روش‌های تشخیص و درمان عفونت گوش میانی بیشتر آشنا شوید. شما می‌توانید برای تشخیص و درمان این عفونت از طریق سایت دکترتو با بهترین پزشکان گوش و حلق و بینی در ارتباط باشید. در دکترتو علاوه بر سیستم تعیین وقت حضوری امکان مشاوره آنلاین و تلفنی با پزشکان وجود دارد.

عفونت گوش میانی چیست؟

عفونت گوش میانی از بیماری های گوش است که در آن قسمتی از گوش که بین پرده گوش و گوش داخلی قرار دارد، دچار عفونت می‌شود. این ناحیه به عنوان گوش میانی شناخته می‌شود که ناشی از انتشار عفونت‌های فوقانی مجاری تنفسی مانند سرماخوردگی، آنفلوآنزا یا عفونت‌های حلق به گوش میانی است. از جمله علائم اصلی آن درد گوش، ترشح از گوش، کاهش شنوایی و احساس فشار در گوش هستند. در صورت عدم درمان مناسب، ممکن است به عوارض جدی مانند پارگی پرده گوش، عفونت مغزی و حتی کری منجر شود.

علائم عفونت گوش میانی (عفونت گوش میانی چه علائمی دارد؟)

اولین نشانه‌ها و علائم عفونت گوش میانی معمولا سریع هستند. عفونت گوش میانی در کودکان با این علائم همراه است:

• درد گوش به‌خصوص در حالت درازکش (گوش درد نشانه چیست؟)
• کشیدن یا گرفتن گوش
• مشکلات خواب
• گرفتگی گوش در اثر عفونت
• گریه غیرعادی و بیشتر از حد معمول
• بی‌قراری
• مشکل شنوایی یا واکنش به صداها
• از دست رفتن تعادل
• تب ۳۸ درجه یا بالاتر
• ترشح گوش
• سردرد
• کاهش اشتها

متن انگلیسی:
Common signs and symptoms in adults include: Ear pain. Drainage of fluid from the ear. Trouble hearing
ترجمه متن:
علائم و نشانه‌های رایج در بزرگسالان عبارتند از: گوش درد، تخلیه مایع از گوش و مشکل شنوایی.

mayoclinic

عفونت گوش میانی در بزرگسالان و سرگیجه

عفونت‌ گوش میانی در بزرگسالان نیز شایع است و می‌تواند مشکلاتی مانند درد گوش، کاهش شنوایی و احساس فشار در گوش ایجاد کند. این عفونت‌ها معمولا ناشی از انتشار باکتری‌ یا ویروس‌ها از مجاری تنفسی فوقانی به گوش میانی هستند. عفونت گوش میانی در بزرگسالان در اثر اختلال در تعادل و عملکرد دستگاه بینایی و حرکتی گوش داخلی باعث سرگیجه و حالت تهوع می‌شود. سرگیجه معمولا با درمان عفونت گوش میانی بهبود می‌یابد. در مواردی که سرگیجه مداوم باشد، لازم است بررسی‌های بیشتری برای تشخیص علت انجام شود.

عفونت گوش میانی بدون درد

در موارد مزمن و حاد، ترشحات گوش بسیار چسبناک هستند، اما ممکن است دردی وجود نداشته باشد. برخی افراد هم ممکن است علائم کمی تجربه کنند یا اصلا علائمی نداشته باشند. ممکن است علائم سریع ناپدید شوند. عفونت مزمن گوش میانی معمولا با کاهش شنوایی و ترشح گوش همراه است و معمولا دردی وجود ندارد، مگر اینکه التهاب استخوان پیشانی باشد. پرده صماخ سوراخ شده و ترشحات چرکی از آن خارج می‌شوند.

عفونت گوش میانی و سردرد

التهاب و ورم ناشی از عفونت در گوش باعث مسدود شدن لوله استاش می‌شود که دهانه تنظیم کننده فشار هوا در گوش است و به تخلیه ترشحات گوش کمک می‌کند. التهاب و ورم، و جمع شدن مایع باعث درد گوش و سردرد می‌شود. التهاب و تورم گوش میانی روی اعصاب و ساختارهای اطراف گوش میانی اثر گذاشته و منجر به سردرد می‌شود. عفونت گوش میانی گاهی به استخوان‌های جمجمه، پرده صماخ و ساختارهای نزدیک گوش میانی رسیده و باعث سردرد می‌شود.

به خاطر عفونت گوش سردرد شدیدی داری؟

همین حالا از متخصص نوبت بگیر.

عفونت گوش میانی در کودکان

عفونت گوش میانی عارضه شایعی در کودکان است که می‌تواند باعث ایجاد عوارض جدی در آنها شود. کودکان به دلیل داشتن مجاری تنفسی کوچک‌تر و ضعف سیستم ایمنی در مقایسه با بزرگسالان، بیشتر در معرض ابتلا به عفونت‌های فوقانی مجاری تنفسی و انتشار آن به گوش میانی قرار دارند. درد شدید گوش، ترشح گوش، تب، کاهش شنوایی، گریه مداوم و بی‌قراری کودک از جمله علائم معمول عفونت گوش میانی در کودکان هستند. در صورت عدم درمان مناسب، عفونت گوش میانی در کودکان می‌تواند به پارگی پرده گوش، عفونت مغزی، کری دائمی و حتی مرگ منجر شود.

علت عفونت گوش میانی

باکتری و ویروس‌ها علت عفونت گوش میانی هستند. گاهی عفونت های گوشی بعد از سرماخوردگی یا عفونت مجاری تنفسی فوقانی شروع می‌شوند. میکروب‌ها از طریق لوله استاش وارد گوش میانی می‌شوند. با رسیدن به داخل گوش، ویروس یا باکتری‌ها باعث ورم لوله استاش شده و در نتیجه این ورم، لوله‌ مسدود می‌شود. یعنی کارش را به درستی انجام نداده و مایع عفونی داخل گوش میانی جمع می‌شود.

علت عفونت سینوس و گوش میانی

عفونت سینوس و گوش میانی می‌تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود. برخی از مهم‌ترین علل آن عبارتند از:

• عفونت‌های ویروسی یا باکتریایی مجاری تنفسی فوقانی با ویروس‌ سرماخوردگی، آنفلوآنزا و برونشیت، باکتری‌هایی مانند استرپتوکوک، هموفیلوس آنفلوآنزا و مورکسلا کاتارالیس
• التهاب مخاطی ناشی از آلرژی‌ها
• افراد با نقص ایمنی
• ساختار آناتومیک: مجاری تنفسی کوچک‌تر و افقی‌تر که در کودکان مستعد انسداد و عفونت هستند.
• تغییرات آناتومیک در بزرگسالان مانند انحراف بینی
• قرار گرفتن در معرض دود سیگار و آلودگی هوا

راه های تشخیص عفونت گوش میانی

روش‌های تشخیص عفونت گوش میانی عبارتند از:

• معاینه گوش و پرده صماخ: در عفونت گوش میانی، غشا صماخ قرمز و متورم می‌شود.
• آزمایش تمپانومتری و محاسبه میزان انعطاف‌پذیری پرده صماخ
• تست آستانه شنوایی و تست تشخیص آهنگ
• سونوگرافی یا سی‌تی اسکن گوش
• آسپیراسیون (کشیدن) مایع از گوش میانی جهت تست

راه های درمان عفونت گوش میانی

برای عفونت گوش چی خوبه؟ راه‌های درمان عفونت گوش میانی شامل این موارد می‌شوند:

• درمان دارویی با آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی، قطره گوش، مسکن و تب بر
• تخلیه مایع گوش میانی در صورت تجمع زیاد مایع داخل گوش
• لوله‌گذاری گوش میانی

در موارد نادر، اگر عفونت شدید یا مقاوم به درمان باشد، جراحی ممکن است ضروری باشد.

۱. داروی عفونت گوش میانی

داروهای رایج برای درمان عفونت گوش میانی عبارتند از:

• آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی مانند آموکسی‌سیلین، آمپی‌سیلین، یا آزیترومایسین
• قطره‌های گوشی آنتی‌بیوتیک مانند سیپروفلوکساسین یا اریترومایسین
• قطره گوش ضد التهاب مانند هیدروکورتیزون
• مسکن‌ها و تب‌بر‌ها مانند استامینوفن یا ایبوپروفن

پزشک بر اساس شرایط بیمار، یک یا ترکیبی از این داروها را تجویز می‌کند. دوره درمان معمولا ۱۰ تا ۱۴ روز است.

آنتی بیوتیک برای عفونت گوش میانی

آموکسی سیلین، آمپی سیلین و آزیترومایسین از آنتی‌بیوتیک‌های متداول برای درمان عفونت گوش میانی با دوره ۱۰ تا ۱۴ روزه هستند.

قطره برای عفونت گوش میانی

پزشک برای درمان عفونت گوش میانی، قطره‌های سیپروفلوکساسین، آزیترومایسین و هیدروکورتیزون را تجویز می‌کند که قطره‌های گوشی رایج برای درمان عفونت گوش میانی به شمار می‌آیند.

قرص عفونت گوش میانی

قرص سیپروفلوکساسین ۵۰۰ برای عفونت گوش میانی تجویز می‌شود.

سیپروفلوکساسین برای عفونت گوش میانی

سیپروفلوکساسین نوعی آنتی‌بیوتیک فلورکینولون است که برای درمان عفونت گوش میانی به دو صورت موضعی (قطره گوشی) و سیستمیک (قرص یا محلول تزریقی) تجویز می‌شود. موارد استفاده سیپروفلوکساسین برای عفونت گوش میانی عبارتند از:

• عفونت‌های باکتریایی گوش میانی
• عفونت‌های گوش میانی مقاوم به سایر آنتی‌بیوتیک‌ها
• عفونت‌های گوش میانی همراه با سوراخ شدن پرده گوش

آمپول برای عفونت گوش میانی

برای درمان عفونت گوش میانی، آمپول‌های آنتی‌بیوتیکی نیز گاهی تجویز می‌شوند. برخی از آمپول‌های رایج در این موارد عبارتند از:

• آمپی‌سیلین
• سفتریاکسون
• سفوتاکسیم

بهترین چرک خشک کن برای عفونت گوش میانی

بهترین چرک خشک‌کن‌های موضعی برای درمان عفونت گوش میانی همراه با چرک عبارتند از:

• کلرهگزیدین گلوکونات
• الکل
• اسید استیک

دنبال بهترین دارو برای عفونت گوش میانی هستی؟ از متخصص مشاوره بگیر.

۲. درمان خانگی عفونت گوش میانی

برای درمان خانگی عفونت گوش میانی، از راهکارهای زیر استفاده کنید:

• استفاده از کیسه گرم یا حوله گرم روی گوش
• قطره‌های روغنی مانند روغن بادام شیرین یا روغن زیتون
• عصاره‌های گیاهی مانند چای سبز، کرچک یا پونه کوهی
• استراحت کافی، پرهیز از شنا و پوشاندن گوش در هنگام حمام

۳. درمان عفونت گوش میانی در بزرگسالان

درمان عفونت گوش میانی در بزرگسالان شامل موارد زیر می‌شود:

1. درمان دارویی با داروهای ضدعفونی موضعی مانند قطره‌های آنتی‌بیوتیک یا ضد قارچ برای درمان عفونت
2. مسکن و ضددردها برای کاهش درد و التهاب
3. پاکسازی گوش توسط پزشک برای خارج کردن ترشحات چرکی
4. درمان علل زمینه‌ای مانند آلرژی یا مشکلات سینوس
5. پیشگیری از سرماخوردگی و آنفلوانزا
6. اجتناب از شنا در آب سرد

درمان عفونت گوش میانی در کودکان

در درمان عفونت گوش میانی در کودکان، پزشکان از ترکیبی از داروهای مختلف استفاده می‌کنند. آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی مانند آموکسی‌سیلین و آموکسی‌سیلین-کلاوولانات برای از بین بردن باکتری‌ها تجویز می‌شوند. همچنین داروهای ضددرد و ضدالتهابی مانند استامینوفن و ایبوپروفن برای کاهش علائم به کار می‌روند. در مواردی که التهاب شدید باشد، پزشکان از کورتیکواستروئیدها مانند پردنیزولون استفاده می‌کنند. در صورت وجود آلرژی، داروهای آنتی هیستامین مانند لوراتادین و سیتریزین تجویز می‌شوند.

عمل عفونت گوش میانی در کودکان

عمل جراحی برای درمان عفونت گوش میانی در کودکان، تنها در موارد خاصی انجام می‌شود. این عمل به عنوان آخرین راه حل در نظر گرفته می‌شود، زمانی که درمان‌های دارویی و غیرجراحی موفقیت‌آمیز نباشند. برخی از موارد که ممکن است نیاز به جراحی باشد عبارتند از:

مواردی که عفونت نیاز به جراحی دارد.	توضیحات
عفونت‌های مکرر گوش میانی (سه بار یا بیشتر در یک سال)	در این حالت، جراحی می‌تواند برای جلوگیری از عفونت‌های بعدی انجام شود.
وجود مایع در گوش میانی به مدت طولانی (بیش از سه ماه)	این مایع می‌تواند باعث کاهش شنوایی شود و نیاز به تخلیه دارد.
پارگی پرده صماخ	در صورت پارگی پرده صماخ به دلیل عفونت، ممکن است جراحی برای ترمیم لازم باشد.
عوارض جدی	مانند مننژیت یا آبسه مغزی برای درمان عفونت ضروری است.

علت نیاز به جراحی در عفونت گوش میانی

انواع عفونت گوش میانی

انواع عفونت گوش میانی شامل موارد زیر هستند:

• عفونت حاد گوش میانی ناشی از عفونت ویروسی یا باکتریایی که نیاز به درمان سریع با آنتی‌بیوتیک و مسکن‌ دارد.
• عفونت مزمن گوش میانی
• عفونت چرکی گوش میانی همراه با تولید چرک و التهاب شدید
• عفونت غیرچرکی گوش میانی بدون تولید چرک همراه با التهاب
• عفونت گوش میانی با پارگی پرده صماخ و آبریزش گوش

عوارض عفونت گوش میانی

عفونت گوش میانی می‌تواند عوارض جدی و خطرناکی ایجاد کند. برخی از عوارض مهم آن عبارتند از:

• آبریزش مزمن گوش
• آبسه مغزی
• مننژیت
• فلج عضلات صورت به دلیل گسترش عفونت
• تخریب استخوان‌های گوش میانی
• گسترش عفونت به حلق، سینوس‌ها و مغز

متن انگلیسی:
The most common extracranial complications of OM include facial paralysis, subperiosteal abscess, mastoiditis, and labyrinthitis. The most common intracranial complications (ICCs) of OM are meningitis, cerebral abscess, lateral sinus thrombosis (LST), extradural abscess, otitic hydrocephalus, and encephalitis
ترجمه متن:
شایع‌ترین عوارض خارج جمجمه‌ای عفونت گوش میانی شامل فلج صورت، آبسه، التهاب استخوان ماستوئید و آماس گوش (labyrinthitis) می‌شود. عوارض درون جمجمه‌ای شایع عفونت گوش میانی هم شامل مننژیت، آبسه مغزی، ترومبز سینوس جانبی، آبسه ریه، هیدروسفالی و آنسفالیت می‌شوند.

bjorl

راه های پیشگیری از عفونت گوش میانی

برای پیشگیری از عفونت گوش میانی باید موارد زیر را رعایت کنید:

• پرهیز از فرو بردن اشیای مختلف در گوش
• تمیز و خشک نگه داشتن گوش
• اجتناب از فرو بردن گوش پاک‌کن داخل گوش
• رعایت بهداشت فردی و تنفسی در زمان ابتلا به سرماخوردگی، آنفلوانزا و سایر عفونت‌های تنفسی
• تقویت سیستم ایمنی با داشتن رژیم غذایی سالم و ورزش منظم
• درمان به موقع عفونت‌های گوش میانی در صورت بروز علائم
• پیشگیری از آلودگی‌های محیطی و پرهیز از قرار گرفتن در معرض دود سیگار و آلودگی هوا

با رعایت این موارد، می‌توان تا حد زیادی از بروز عفونت گوش میانی پیشگیری کرد.

نتیجه گیری و راهنمای مراجعه به دکتر

در صورت مشاهده هر گونه علائم عفونت گوش میانی و عدم بهبود طی دو سه روز، حتما باید به پزشک متخصص مراجعه کنید. معمولا عفونت‌های گوشی بدون درمان طی دو سه روز بهبود پیدا می‌کنند. بسته به سن و علائم، ممکن است برای درمان گوش میانی، آنتی‌بیوتیک لازم باشد. شما می‌توانید از طریق سایت دکترتو با بهترین متخصص گوش و حلق و بینی در ارتباط باشید. در دکترتو علاوه بر سیستم تعیین وقت حضوری امکان مشاوره دکتر گوش و حلق و بینی آنلاین وجود دارد.

دکترتو مراقب سلامتی شماست!