مدیریت و درمان میگرن و سردردها

سردرد، یکی از مشکلات شایع در بیش از نود درصد از مردم است که گاهگاهی با آن مواجه می‌شوند. بیشتر سردردها دوره زمانی کوتاهی دارند و آثار آن‌ها پس از چند ساعت برطرف می‌شود؛ نظیر سردردهای ناشی از بیماری‌های عفونی که با بهبود بیماری از بین می‌روند. این نوع سردردها که با بیماری به وجود می‌آیند از دلایل اصلی بروز بیماری نمی‌باشند.
سایر سردردها که گاهی دلیل روشنی هم ندارند، معمولا باعث ایجاد نگرانی و اضطراب شوند. خوشبختانه در بسیاری از موارد، علت بروز سردردها عوامل ناخوشایندی مانند سکته مغزی یا تومور مغزی نیستند؛ بلکه سردردهای خوش‌خیم عودکننده هستند که قابل کنترل و تسکین است. این نوع سردردها حداقل سه چهارم سردردها را تشکیل می‌دهند و از شایع‌ترین نوع سردردهایی هستند که پزشکان با آن برخورد می‌کنند.
شناخت این نوع سردردها، در صورتی که شرح کاملی از وضعیت خود را به پزشک ارائه دهید، چندان کار سختی نیست؛ با معاینه‌های فیزیکی نمی‌توان چیزی از آن فهمید.
سردردها به انواعی از درد میگرنی، تنشی و عضلانی دسته‌بندی می‌شوند.
میگرن را می‌توان یک سردرد گاه‌به‌گاه تعریف کرد که مدت آن از چهار ساعت تا ۷۲ ساعت طول می‌کشد و با حالت تهوع و استفراغ همراه است. برخی از حمله‌های میگرن با یک علامت اولیه شروع می‌شوند که به طور معمول علائم اختلال در دیدن هستند. در بین حمله‌های میگرنی هیچ‌گونه علایم دیگری وجود ندارد.
البته باید توجه داشت که به سردردهای روزانه میگرن نمی‌گویند. نام میگرن از کلمه « همی‌کرانیا » به معنی درد در یک طرف سر (یک نیمه سر) گرفته شده است. ولی این نوع سردرد می‌تواند بعداً تمام سر را فرا گیرد. میگرن فقط یک سردرد نیست و لزوما، علامت اصلی آن هم سردرد نمی‌باشد. بسیاری از مردم با این سردرد احساس بیماری می‌کنند و دیگر قادر به ادامه فعالیت‌های عادی روزانه خود نمی‌باشند.
علایم میگرن: سردرد، اختلالات دید، احساس بیماری، عدم تمایل به غذا، تهوع، استفراغ، بیزاری از نور، خواب آلودگی.
برخی از مردم در یک اتاق ساکت و تاریک دراز می‌کشند تا حمله میگرنی آن‌ها خاتمه یابد. بعضی دیگر نیز تحمل درد را ندارند و حتی به غذا هم نمی‌توانند فکر کنند؛ اما برخی دیگر با خوردن غذا حالت تهوع خود را برطرف می‌کنند.
پزشک چگونه می‌تواند به شما بگوید که دچار کدام یک از انواع سردردهای میگرنی یا سردردهای تنشی و یا درد موضعی عضلات هستید؟