حال ناخوش منابع آبی تهران
دنیایاقتصاد: کاهش ۱۷درصدی بارشها و پرشدگی ۲۰درصدی سدهای تهران، زنگ خطر کمبود آب در پایتخت را به صدا درآورده است و به نظر میرسد مدیریت مصرف و تغییر الگوهای بهرهبرداری تنها راه برونرفت از این بحران است.
به گزارش «ایسنا»، ایران بهعنوان کشوری با اقلیم خشک و نیمهخشک، همواره با محدودیتهای آبی مواجه بوده است. بارندگی در کشور تاکنون حدود ۳۵میلیمتر بوده که نسبت به شرایط نرمال، ۲۳درصد کاهش نشان میدهد. در تهران نیز میزان بارشها حدود ۴۸میلیمتر بوده است که نسبت به شرایط نرمال، ۱۷درصد کاهش دارد. با وجود این کاهش، حجم آب ورودی به سدهای کشور در سالجاری ۳.۷۰میلیارد مترمکعب بوده که تنها ۲درصد نسبت به سال گذشته کاهش یافته است. این در حالی است که میزان آب موجود در مخازن سدهای کشور با ۱۲درصد بهبود به ۲۲.۶۶میلیارد مترمکعب رسیده، اما پرشدگی سدهای تهران تنها ۲۰درصد است.
وضعیت بحرانی سدهای تهران
سدهای تهران که منابع اصلی تامین آب شرب و کشاورزی این منطقه هستند، وضعیت نگرانکنندهای دارند. بهطور مثال، سد امیرکبیر با ۳۵درصد پرشدگی، تنها ۶۳میلیون مترمکعب آب ذخیره دارد. سد لتیان ۲۵میلیون مترمکعب با ۳۴درصد پرشدگی و سد لار ۲۴میلیون مترمکعب و تنها ۳درصد پرشدگی دارد و سد طالقان با ۲۳۹میلیون مترمکعب و ۵۴درصد پرشدگی از بهترین وضعیت برخوردار است. سد ماملو نیز با ۱۴درصد پرشدگی، تنها ۳۴میلیون مترمکعب آب ذخیره کرده است.
راهکاری برای مدیریت بحران آب
عیسی بزرگزاده، سخنگوی صنعت آب، با اشاره به اهمیت مدیریت مصرف آب، تاکید کرد که کاهش مصرف میتواند تاثیر قابلتوجهی بر بهبود شرایط داشته باشد. پیشنهادهای وی شامل کاهش فشار و مدت زمان استفاده از آب در فعالیتهای روزمره مانند حمام کردن یا شستن دستها، همکاری دستگاههای مختلف مانند شهرداریها، وزارت جهاد کشاورزی، وزارت کشور و مجلس برای تدوین و اجرای سیاستهای مدیریت منابع آبی و استفاده از فناوریهای جدید و بازچرخانی آب برای کاهش ناترازی میان عرضه و تقاضای آب است. بهمنظور مقابله با تنش آبی، وزارت نیرو سه راهبرد اصلی را در نظر گرفته است؛ رفع ناترازی آب با رویکرد آمایشمحور و استفاده از منابع جایگزین مانند بازچرخانی پسابها، مدیریت مخاطرات آبی برای کاهش مشکلاتی نظیر فرونشست زمین و تخلیه دشتهای ممنوعه و اصلاح حکمرانی آب با بهبود ساختارهای نهادی و سیاستگذاری. کاهش بارندگی و ذخایر آبی در تهران و سراسر ایران، لزوم مدیریت مصرف و همکاری بین دستگاههای مختلف را بهشدت نمایان کرده است. با وجود بهبود نسبی در برخی شاخصها مانند حجم مخازن سدها، وضعیت پرشدگی سدهای تهران و میزان بارشها همچنان نگرانکننده است. حرکت بهسمت الگوهای مصرف پایدار و توسعه منابع جایگزین آب، تنها راه برای عبور از این بحران خواهد بود.