چسبندگی دیسک کمر و هر آنچه باید درباره آن بدانید.

چسبندگی دیسک کمر یکی از مشکلات شایع و آزاردهنده در ستون فقرات است که می‌تواند زندگی روزمره افراد را تحت تأثیر قرار دهد. این عارضه، به‌ویژه در افرادی که تحت عمل جراحی دیسک قرار گرفته‌اند، بیشتر دیده می‌شود و می‌تواند با درد، محدودیت حرکتی و کاهش کیفیت زندگی همراه باشد. ایجاد چسبندگی ناشی از التهاب یا بافت‌های اسکار پس از جراحی از دلایل اصلی این مشکل محسوب می‌شود. اگر بعد از گذشت چند سال از عمل جراحی دیسک خود دچار احساس ناراحتی در این ناحیه شده‌اید بهتر است در این باره با متخصص ارتوپد مشورت کنید. شما می‌توانید از طریق سامانه دکترتو نسبت به دریافت وقت ویزیت حضوری و یا مشاوره آنلاین اقدام کنید.

چسبندگی دیسک کمر چیست؟

چسبندگی دیسک کمر به وضعیتی گفته می‌شود که در آن دیسک‌های بین مهره‌ای کمر به دلیل فشار یا آسیب‌های ناشی از وضعیت نامناسب، دچار التهاب یا آسیب می‌شوند. این آسیب‌ها باعث می‌شود دیسک‌ها به استخوان‌ها یا بافت‌های اطراف نزدیک شوند و اصطکاک یا چسبندگی ایجاد کنند. در نتیجه، ممکن است درد شدیدی در ناحیه کمر بروز کند و حرکت محدود شود. گاهی اوقات، این چسبندگی فشار بر اعصاب وارد می‌کند و علائم عصبی مانند درد تیر کشنده یا بی‌حسی ایجاد می‌کند. درمان این مشکل ممکن است شامل فیزیوتراپی، داروهای ضد درد یا در برخی موارد جراحی باشد. برای جلوگیری از بروز چسبندگی دیسک، حفظ وضعیت صحیح بدن و انجام تمرینات تقویتی ضروری است.

چسبندگی دیسک کمر بعد از عمل

یکی از شایع‌ترین دلایل چسبندگی دیسک کمر، جراحی‌های دیسک است. در واقع در طی این روند، بافت‌های اسکار یا زخم‌های ناشی از جراحی در اطراف دیسک‌ کمر به هم می‌چسبند. این چسبندگی‌ها می‌توانند به اعصاب یا بافت‌های اطراف فشار وارد کنند و منجر به بروز درد، بی‌حسی یا ضعف در ناحیه کمر و پاها شوند.

این مشکل معمولا به دلیل روند طبیعی بهبودی پس از جراحی ایجاد می‌شود، اما در برخی افراد، این چسبندگی‌ها می‌توانند به مشکلات جدی‌تری منجر شوند. برای کاهش خطر چسبندگی، فیزیوتراپی و انجام تمرینات درمانی پس از جراحی ضروری است. در صورت بروز علائم شدید، درمان‌های اضافی مانند جراحی دوباره برای آزادسازی اعصاب یا برداشتن بافت‌های چسبنده ممکن است لازم باشد.

چسبندگی مهره کمر بعد از جراحی دیسک

بعد از جراحی دیسک کمر، بافت‌های اسکار ممکن است در اطراف مهره‌های کمر به هم چسبیده و باعث محدودیت حرکت یا درد شوند. این چسبندگی می‌تواند به مهره‌های کمر یا اعصاب اطراف فشار وارد کرده و علائمی مانند درد مزمن یا بی‌حسی در پاها ایجاد کند. معمولاً این مشکل به دلیل روند بهبودی طبیعی پس از جراحی دیسک رخ می‌دهد. برای جلوگیری از این مشکل، فیزیوتراپی و مراقبت‌های مناسب پس از جراحی نقش مهمی دارند.

علائم چسبندگی دیسک کمر

چسبندگی دیسک کمر معمولا علت کمر درد شدید است که امکان تیر کشیدن آن به پاها وجود داشته و هنگام حرکت، خم شدن یا بلند کردن اجسام شدت می‌یابد. فرد ممکن است احساس سفتی و محدودیت در حرکت کمر داشته باشد و برخی حرکات روزمره دشوار شوند. در موارد پیشرفته‌تر، چسبندگی ممکن است فشار بیشتری به اعصاب وارد کرده و باعث بی‌حسی یا ضعف در پاها شود. همچنین، علائمی مانند گزگز و اختلال در کنترل ادرار یا مدفوع در موارد نادر بروز می‌کنند. شدت این علائم بسته به میزان چسبندگی و فشار بر اعصاب متفاوت است.

متن انگلیسی:
Adhesions are typically formed due to inflammation and irritation in the epidural space. These adhesions can aggravate nearby nerve roots causing intense pain. Scar tissue can frequently result in irritated and inflamed nerves, which can cause pain that radiates from the low back into the legs.
ترجمه متن:
چسبندگی‌ها معمولا به دنبال التهاب و تحریک در فضای اطراف نخاع ایجاد می‌شوند. این چسبندگی‌ها هم می‌توانند به ریشه‌های عصبی نزدیک فشار بیاورند و باعث درد شدید شوند. بافت اسکار می‌تواند اعصاب را تحریک کرده و موجب درد از ناحیه پایین کمر به سمت پاها شود.

nomorepain

علائم چسبندگی دیسک کمر داری و نگرانی؟

از متخصص مشاوره بگیر.

علت عفونت دیسک کمر

عفونت دیسک کمر معمولا ناشی از ورود باکتری‌ها یا میکروب‌ها به دیسک بین مهره‌ای است که می‌تواند از طریق خون یا جراحی منتقل شود. این عفونت ممکن است به دلیل آسیب‌دیدگی یا جراحی قبلی، به‌ویژه هنگام استفاده از ابزارهای جراحی، به وجود آید. ضعف سیستم ایمنی بدن، مانند در بیماران دیابتی یا افراد تحت درمان‌های سرکوب‌کننده ایمنی، خطر ابتلا به عفونت را افزایش می‌دهد. همچنین، میکروب‌ها ممکن است از دیگر نقاط بدن مانند پوست یا مثانه به دیسک کمر منتقل شوند. علائم عفونت دیسک کمر شامل درد شدید، تب، تورم و گاهی علائم عصبی است.

تشخیص چسبندگی دیسک کمر

تشخیص چسبندگی دیسک کمر معمولا از طریق بررسی علائم بالینی بیمار و استفاده از تصویربرداری پزشکی مانند ام‌آر‌آی (MRI) یا سی‌تی‌اسکن (CT scan) انجام می‌شود. این روش‌ها می‌توانند وجود بافت‌های اسکار یا چسبندگی‌ها را در ناحیه دیسک‌ها و مهره‌ها نشان دهند. همچنین، آزمایش‌های عصبی و فیزیکی برای ارزیابی عملکرد اعصاب و تشخیص مشکلات عصبی مرتبط با چسبندگی نیز انجام می‌شود. در برخی موارد، ممکن است پزشک از تزریق‌های رادیوگرافی یا آندوسکوپی برای بررسی دقیق‌تر وضعیت استفاده کند.

درمان چسبندگی دیسک کمر

درمان چسبندگی دیسک کمر معمولا شامل ترکیبی از روش‌های غیرجراحی و جراحی است. ابتدا درمان‌های غیرجراحی مانند فیزیوتراپی، داروهای ضد درد و ضد التهابی برای کاهش درد و بهبود حرکت توصیه می‌شوند. در صورتی که این روش‌ها مؤثر نباشند و مشکل ادامه یابد، جراحی ممکن است برای برداشتن بافت‌های اسکار یا چسبندگی‌های ایجاد شده در ناحیه دیسک انجام شود. مراقبت‌های پس از درمان، شامل استراحت، تمرینات تقویتی و پیگیری‌های پزشکی برای جلوگیری از عود مشکل بسیار حائز اهمیت است.

۱. درمان دارویی چسبندگی دیسک کمر

در درمان دارویی چسبندگی دیسک کمر، معمولا از داروهای ضد درد مانند مسکن‌های معمولی یا داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) برای کاهش درد و التهاب استفاده می‌شود. در صورت درد شدیدتر، داروهایی مانند شل‌کننده‌های عضلانی یا داروهای ضد افسردگی و ضد تشنج برای تسکین درد عصبی تجویز می‌شوند. گاهی نیز تزریق استروئید به ناحیه آسیب‌دیده برای کاهش التهاب و تسکین درد مؤثر است. اگر داروهای خوراکی و تزریقی نتوانند مشکل را کنترل کنند، درمان‌های تخصصی‌تری مانند بی‌حسی موضعی یا روش‌های جراحی ممکن است مورد نیاز باشد.

۲. عمل چسبندگی دیسک کمر

عمل جراحی چسبندگی دیسک کمر معمولا زمانی انجام می‌شود که روش‌های غیرجراحی تأثیرگذار نباشند و چسبندگی باعث ایجاد درد شدید یا مشکلات عصبی شود. در این جراحی، هدف برداشتن بافت‌های اسکار و آزادسازی اعصاب فشرده است. جراحی می‌تواند به صورت باز یا کم‌تهاجم (لاپاراسکوپی) انجام شود، بستگی به شدت مشکل و تشخیص پزشک دارد. پس از عمل، فیزیوتراپی و مراقبت‌های مناسب برای بازتوانی و جلوگیری از عود مشکل ضروری است. جراحی معمولا در صورت عدم موفقیت درمان‌های دارویی و فیزیوتراپی توصیه می‌شود.

۳. درمان چسبندگی دیسک کمر در طب سنتی

در طب سنتی، درمان چسبندگی دیسک کمر با استفاده از روش‌های طبیعی برای کاهش التهاب، تسکین درد و بهبود حرکت انجام می‌شود. برخی از درمان‌های مشخص شامل این موارد می‌شوند:

• گیاهان دارویی: گیاهانی مانند زنجبیل، زردچوبه و کندر به دلیل خواص ضد التهابی و مسکن خود برای کاهش درد و التهاب دیسک های کمر استفاده می‌شوند. این گیاهان معمولا به صورت عصاره یا پودر مصرف می‌شوند.
• کمپرس گرم و سرد: کمپرس گرم برای افزایش جریان خون و کاهش اسپاسم عضلات و کمپرس سرد برای کاهش التهاب و درد در ناحیه آسیب‌دیده به کار می‌روند.
• ماساژ درمانی: ماساژ با استفاده از روغن‌های گیاهی مانند روغن سیاه‌دانه، روغن زیتون یا روغن آرتیشو به تسکین عضلات کمر، کاهش تنش و بهبود انعطاف‌پذیری کمک می‌کند.
• طب سوزنی: در این روش، با وارد کردن سوزن‌های نازک در نقاط خاص بدن، جریان انرژی و خون در ناحیه کمر بهبود یافته و درد کاهش می‌یابد.
• تمرینات کششی و یوگا: انجام حرکات خاص کششی و یوگا برای تقویت عضلات کمر، افزایش انعطاف‌پذیری و بهبود وضعیت بدن به کاهش فشار بر دیسک‌ها و جلوگیری از تشدید چسبندگی کمک می‌کند.

۴. درمان خانگی چسبندگی دیسک کمر

درمان خانگی چسبندگی دیسک کمر معمولا بر کاهش درد، التهاب و بهبود تحرک تمرکز دارد. برخی از روش‌های خانگی مؤثر شامل این موارد می‌شوند:

• کمپرس گرم و سرد: استفاده از کمپرس سرد در ۲۴ ساعت اول پس از شروع درد می‌تواند التهاب را کاهش دهد. بعد از آن، کمپرس گرم برای تسکین عضلات گرفته و کاهش درد مفید است. کمپرس گرم یا سرد را به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه روی ناحیه آسیب‌دیده قرار دهید.
• تمرینات کششی ملایم: انجام حرکات کششی ساده مانند کشیدن عضلات کمر و پاها، به تقویت عضلات کمر و کاهش فشار بر دیسک‌ها کمک می‌کند. تمرینات یوگا و پیاده‌روی نیز مفید هستند.
• استراحت و وضعیت صحیح بدن: استراحت کافی و حفظ وضعیت صحیح بدن هنگام نشستن، ایستادن و خوابیدن می‌تواند فشار اضافی روی کمر را کاهش دهد. خوابیدن به پهلو یا در وضعیت جنینی می‌تواند برای کمر مفید باشد.
• استفاده از گیاهان دارویی: مصرف دمنوش‌هایی از زنجبیل، زردچوبه و بابونه می‌تواند خواص ضد التهابی داشته باشد و به کاهش درد کمک کند. همچنین روغن‌های گیاهی مانند روغن سیاه‌دانه برای ماساژ موضعی مؤثر هستند.
• مکمل‌های ضد التهاب: مصرف مکمل‌هایی مانند مگنزیم و امگا ۳ می‌تواند به کاهش التهاب و تقویت عضلات و استخوان‌ها کمک کند. این مکمل‌ها باید تحت نظر پزشک مصرف شوند.

دنبال درمان خانگی برای چسبندگی دیسک کمری؟ همین حالا کمک بگیر.

۵. ورزش برای چسبندگی دیسک کمر

ورزش‌های مخصوص برای چسبندگی دیسک کمر به تقویت عضلات کمر و شکم کمک می‌کنند تا فشار روی دیسک‌ها کاهش یابد. تمرینات کششی مانند خم شدن به جلو و عقب یا کشش‌های ملایم پاها می‌توانند انعطاف‌پذیری کمر را بهبود بخشند. ورزش‌های تقویتی مانند پیاده‌روی، شنا یا تمرینات یوگا نیز به افزایش قدرت عضلات کمر و پشتیبانی از دیسک‌های کمر کمک می‌کنند. مهم است که این تمرینات به‌طور تدریجی و زیر نظر یک متخصص انجام شوند تا از بروز آسیب‌های بیشتر جلوگیری شود.

انواع چسبندگی دیسک کمر

چسبندگی دیسک کمر به طور کلی به وضعیتی اشاره دارد که در آن بافت‌های اسکار یا زخم‌ها به دیسک‌ها و سایر ساختارهای اطراف آن چسبیده‌اند و باعث ایجاد محدودیت حرکتی و درد می‌شوند. انواع چسبندگی دیسک کمر شامل موارد زیر هستند:

نوع	شرح
چسبندگی داخلی	بافت‌های اسکار به دیسک‌ها و ساختارهای داخلی اطراف آن چسبیده و فشار به اعصاب وارد می‌کند که موجب درد و بی‌حسی می‌شود.
چسبندگی سطحی	بافت‌های اسکار در سطح دیسک‌ها و مهره‌ها ایجاد می‌شوند که حرکت کمر را محدود می‌کند.
چسبندگی عصبی	بافت‌های اسکار به اعصاب اطراف دیسک چسبیده و باعث درد تیرکشنده و مشکلات حرکتی می‌شود.
چسبندگی پس از جراحی	پس از عمل جراحی کمر، بافت‌های اسکار ممکن است به دیسک‌ها یا مهره‌ها چسبیده و مشکلاتی مانند درد و محدودیت حرکت ایجاد کنند.

انواع چسبندگی دیسک کمر

عوارض چسبندگی دیسک کمر

عوارض چسبندگی دیسک کمر می‌تواند شامل درد مزمن و شدید در ناحیه کمر باشد که به پاها نیز تیر می‌کشد. این چسبندگی ممکن است باعث محدودیت حرکت و کاهش انعطاف‌پذیری در ناحیه کمر شود. همچنین، فشار به اعصاب می‌تواند منجر به بی‌حسی، گزگز یا ضعف در پاها و اختلالات حرکتی شود. در موارد شدیدتر، چسبندگی دیسک می‌تواند به مشکلات جدی‌تری مانند اختلال در عملکرد مثانه یا روده‌ها منجر شود.

پیشگیری از چسبندگی دیسک کمر

برای پیشگیری از چسبندگی دیسک کمر، انجام ورزش‌های منظم تقویتی و کششی برای تقویت عضلات کمر و افزایش انعطاف‌پذیری اهمیت دارد. حفظ وضعیت صحیح بدن هنگام نشستن، ایستادن و خوابیدن می‌تواند فشار اضافی بر دیسک‌ها را کاهش دهد. همچنین، جلوگیری از بلند کردن اجسام سنگین به طور نادرست و استفاده از تکنیک‌های صحیح در هنگام جابجایی، نقش مهمی در پیشگیری از آسیب‌های دیسک دارد. کنترل وزن بدن و تغذیه سالم نیز می‌تواند از فشار اضافی بر کمر و دیسک‌ها جلوگیری کند.

متن انگلیسی:
Currently, there are various methods to prevent adhesions include lumbar minimally invasive resection, radiotherapy, drug treatment and implant treatment.
ترجمه متن:
در حال حاضر، روش‌های مختلفی برای پیشگیری از چسبندگی‌ها وجود دارد که شامل برداشتن کم تهاجم دیسک کمری، رادیوتراپی، درمان دارویی و درمان با ایمپلنت است.

pmc.ncbi.nlm.nih

نتیجه گیری و راهنمای مراجعه به دکتر

چسبندگی دیسک کمر می‌تواند زندگی روزمره را به طور جدی مختل کند، اما با تشخیص به‌موقع و درمان مناسب قابل مدیریت است. از علائم اولیه تا درمان و پیشگیری، شناخت این عارضه اهمیت بسیاری دارد. اگر با علائم چسبندگی دیسک کمر روبرو هستید، بهتر است در اسرع وقت به پزشک متخصص ارتوپدی مراجعه کنید. درمان به‌موقع نه‌تنها از پیشرفت عارضه جلوگیری می‌کند، بلکه کیفیت زندگی شما را بهبود می‌بخشد. رعایت نکات پیشگیری و توجه به سلامت کمر می‌تواند از بروز مشکلات آینده جلوگیری کند و به زندگی بدون درد و محدودیت کمک کند. اما شما می‌توانید بدون حضور در مطب پزشک با استفاده از سامانه غیرحضوری دکترتو مشاوره آنلاین دریافت کنید.

دکترتو مراقب سلامتی شماست!