شعر طنز ماه رمضان : بازم شدس موقه ی روزه داری، یا نه بیگم موقه ی روزه خواری!

شعر طنز ماه رمضان از احمد رفیعی وردنجانی را در ادامه می خوانید :

ما رمضون (وردنگونی)

بازم شدس موقه ی روزه داری
یا نه بیگم موقه ی روزه خواری

هی می خوریم سحر تا تو چشامون
هرچی بیدا با شویش تا نون وپاری

اول صحب هی با لویوا خش شده
نیگا می کونیم به ساعت دیفاری

پیییعه مگه رد میشه خوش درازن
ایجوری روز نبیده هویش تو تاری

خ مونده ای طرف برا فَنِ شعر
که هی نَگَن شعرِ شدس شعاری

در میری از روزه میری اصفوهون
میگی میرم برا کارا اِداری

نم چجوری می شِد که تو اِی یه ما
هی سفرامون میشن اضطراری

میگیم که سرما سرمامون می شِد وحححح
میریم می چسبیم همه تِل پُخاری

جَلدی میریم‌ همه تو حالتِ غش
تا می کونِد شیکم یه قور و قاری

میگیم مریضیم بیبینید اِی نُخسِش
قند داریم و اوره و کم فشاری

ما رمضون نبید که هویچید نبید؟!
حالا همش حالِ مریضی داری

خویلی بد اخلاق شده ای پ چدِس؟
شدی مثِ یه بمب انتحاری

جا ناشتایی یه مَن سحر خوردی که
یه جوری درمونده ی یه ناهاری؟

نیگا بوکون روزه می گیرد همش
ای ددچی کوچیکه ته تاغاری

وخی وخی جعم بوکون ای بساطا
تا کی میخوای ایجور عَدا درآری

یه کار بوکون بلکی تو ماهِ رحمت
بخشیده شی با یخته گویره زاری

آتیش جندَما می شِد کور کونی
اَی که بشِد به جاش یه اشکی جاری

مدد بیجور از آیه هایِ قرآن
گوش بده یخته به صدایِ قاری

نره به دنبال گنا حالا که
شیطونا بستنش با زِی به گاری

یهو اگه رقابتی به پا شد
تو مملکت یه روزی روزگاری

خود دا هِلاک می کونی ای که بیگن
جایزه شم یه کارت اعتباری

ای ما پر از جایزه هایِ خوبس
تموم میلیاردی نه که هِزاری

خدا با رحمتش برایِ بخشش
تونا فراخونده چه افتخاری

خونده تونا که بلکی آدم بشی
بَختِدا ا تو منجل اُو در آری

حیفه بِرِد ای ما و بعدش یهو
بیبینی هویش توشه به کف نداری

یالا وخی ما رمضونا دریاب
برای آخرت بوکون یه کاری

شعر طنز ماه رمضان را برای دوستان خود بفرستین.