فراری در گرندپری لاس‌وگاس بیش از پیش فاصله‌اش را با مرسدس و ردبول در جدول سازندگان فرمول یک بیشتر کرد.

چارلز لکلرک و لوئیس همیلتون به‌ترتیب ششم و دهم از خط پایان گذشتند؛ همیلتون پس از اینکه در تعیین خط کندترین راننده بود، مجبور شد از آخرین ردیف خط استارت خود را بالا بکشد.

با اینکه حذف راننده مک‌لارن باعث شد هر دو راننده چند رده رشد کنند، اما در واقع این مرسدس بود که بیشترین سود را برد، زیرا هر دو راننده‌اش جلوتر از لکلرک قرار داشتند.

پس از دو دی ان اف فراری در برزیل، انتقاد عمومی جان الکان از هر دو راننده، اشتباه بزرگ همیلتون در تعیین خط، و گلایه لکلرک از ضعف قدیمی عملکرد خودروی فراری در شرایط بارانی، این مجموعه اتفاقات باعث شده حال و هوای یک سازمان آشفته تداعی شود.

اما فِردریک واسر، رئیس تیم معتقد است این جنجال‌ها برداشت اشتباهی از وضعیت کلی فصل ایجاد کرده‌اند، حتی با وجود اینکه لکلرک پس از تعیین خط لاس‌وگاس گفت SF-25 خودرویی نیست که دلش برایش تنگ شود، زمانی که آخرین بار از آن در ابوظبی پیاده شود.

مدیر تیم فراری گفت:

قطعاً ما در وضعیتی نیستیم که بگوییم دو هفته اخیر اصلاً امتیاز نگرفتیم. دو هفته پیش در رده دوم قهرمانی سازندگان بودیم.

این اصلاً فاجعه نبود، از نظر من کلمه فاجعه درست نیست، اما نکته سخت ماجرا این است که در دو هفته اخیر فقط شش یا هفت امتیاز گرفتیم.

این سخنان پیش از حذف مک‌لارن بیان شد؛ فراری در برزیل فقط شش امتیاز از اسپرینت گرفت و در لاس‌وگاس نیز اگر نتیجه اولیه باقی می‌ماند، ۹ امتیاز کسب می‌کرد.

با این وجود، فراری پس از اسپرینت برزیل به رده سوم سقوط کرد و سپس پس از مسابقه نیز ردبول از آن عبور کرد. اکنون فراری چهارم است و اینکه از ردبولِ تک‌خودرو عقب بیفتد، برای این تیم بسیار آزاردهنده است.

فرد واسر ادامه داد:

پیش از این ما در جدول جلوتر از مرسدس و ردبول بودیم، یعنی وضعیت آن‌قدر هم بحرانی نبود.

می‌دانم که رانندگان دوست دارند نتیجه بیشتری به‌دست آورند. و باور کنید که من هم در جلسه‌های جمع‌بندی دوشنبه‌ها در کارخانه خیلی سخت‌گیر هستم.

اما این دی‌ان‌ای ماست که همیشه می‌خواهیم بیشتر به‌دست بیاوریم. مکس ورشتپن هم همین‌طور از تیمش می‌خواهد. این دی‌ان‌ای کل پدوک است.

فردریک واسر ، مدیر اسکودریا فراری

مشکل فقط این نیست که SF-25 خودرویی ناپایدار، سخت برای تنظیم، و کند در شرایط بارانی بوده؛ بلکه عملکرد عملیاتی تیم نیز در حد مطلوب نبوده است.

خروج همیلتون از مرحله اول تعیین خط هم از اشتباه خودش در پیچ ۱۴ و برخورد با بولارد ناشی شد، و هم از یک ارتباط اشتباه بین او و مهندسش ریکاردو آدامی. با نگاه از بیرون، آدامی باید قاطع‌تر می‌گفت وقت برای یک دور دیگر بسیار کم است. اگر این‌طور می‌شد، ممکن بود همیلتون پس از عبور از خط، گاز را کم نکند.

لکلرک نیز درگیر آندرکات اسکار پیاستری شد که سه دور زودتر پیت کرده بود، اتفاقی که فراری باید پیش‌بینی می‌کرد. این موضوع او را تا پایان مسابقه در یک قطار دی آر اس گیر انداخت.

البته این وضعیت پیچیده‌تر بود، زیرا کیمی آنتونلی که رهبر آن قطار دی آر اس بود، تنها راننده‌ای بود که مسابقه را با تایر سافت آغاز کرد و پس از دو دور پیت کرد.

بنابراین تضمینی نبود که دوباره پیت نکند. اما اگر لکلرک فقط دو دهم ثانیه زودتر خط پایان را رد می‌کرد، جلوتر از آنتونلی قرار می‌گرفت؛ راننده‌ای که یک پنالتی پنج‌ثانیه‌ای داشت.

واسور گفت:

مشکل این بود که مطمئن نبودیم تایرها چقدر دوام می‌آورند؛ چون در روزهای پنج‌شنبه و جمعه به‌خاطر شرایط نامطمئن و وقفه‌ها، استینت طولانی روی تایر هارد نزده بودیم.

مطمئن نبودیم درباره عمر تایر، و اینکه پیت‌استاپ زودتر را پیش‌بینی کنیم یا نه.

اما درست است که فهمیدیم در طول مسابقه می‌شود بیشتر ادامه داد و شاید اگر یک دور زودتر از پیاستری پیت می‌کردیم بهتر بود. اما گفتن این حرف بعد از مسابقه همیشه آسان است.

رانندگان فراری

آرامش خود را حفظ کنید

فرد واسر در ادامه به بدبینی شدید لوئیس همیلتون پس از گرندپری لاس‌وگاس واکنش نشان داده و گفته است که همه باید آرام باشند.

با وجود اینکه همیلتون در مسابقه ۹ رده صعود کرد و پس از حذف دو مک‌لارن هم دو جایگاه دیگر به‌دست آورد، او پس از مسابقه کاملاً ناراحت بود و گفت هیچ نکته مثبتی از این آخر هفته نداشته و این بدترین فصل او بوده است.

بی‌تردید، فصل نخست او با فراری ناامیدکننده بوده؛ او در ۴۰ سالگی در رده ششم جدول ۲۰۲۵ قرار دارد، هنوز سکو نگرفته و ۷۴ امتیاز پشت سر چارلز لکلرک است.

واسر گفت:

واکنش لوئیس بلافاصله بعد از مسابقه را درک می‌کنم، اما باید آرام شویم، صحبت کنیم و روی دو مسابقه آخر تمرکز کنیم، چون در این دو مسابقه باز خواهیم گشت. (قطر و ابوظبی)

به خاطر داشته باشید که لوئیس در تمرین اول و دوم سرعت خوبی داشت و باید آخر هفته را از این نقطه شروع می‌کردیم. قطعاً شروع از رده ۲۰ (یا ۱۹ با توجه به شروع یوکی سونودا از پیت‌لین) بهترین مسیر برای گرفتن نتیجه خوب نیست.

واسر همچنین فکر می‌کند بخشی از شدت واکنش همیلتون به این دلیل است که راننده‌ها باید تقریباً بلافاصله پس از مسابقه مقابل رسانه‌ها ظاهر شوند، یعنی فرصت آرام شدن ندارند.

او افزود:

رفتن به محدوده تلویزیونی پنج دقیقه بعد از مسابقه وقتی یک مسابقه سخت داشته‌اید، برای راننده‌ها خیلی سنگین است.

آدرنالین، احساسات… کاملاً درک می‌کنم که راننده در چنین لحظه‌ای کمی تند صحبت کند.

من ترجیح می‌دهم راننده‌ای در پایان یک مسابقه بد یا وقتی خودرو خوب نبوده صادقانه بگوید ‘عصبانی‌ام’، نه اینکه بیاید و بگوید ‘همه چیز عالی‌ست، تیم عالی‌ست، و از این حرف‌حا’.

این‌طور طبیعی‌تر است. نمی‌توانید آنها را سرزنش کنید. انسان‌اند و گاهی در رادیو یا بلافاصله بعد از جلسه مسابقه احساسی‌تر هستند.

اما مهم‌ترین چیز حرف‌هایی که در محدوده تلویزیونی می‌زنند نیست؛ مهم این است که روز دوشنبه در کارخانه چه می‌کنند، چگونه به تیم برای بهتر شدن فشار می‌آورند؛ وظیفه واقعی راننده همین است، نه آن چند جمله در مصاحبه.

این نوشته را به اشتراک بگذارید