مسئول نظارت بر بازار روغن موتور کیست؟

وجود روانکارهای تقلبی مثل روغن موتور با برند شرکت‌های معتبر خارجی از معضلات این بخش است و مردم نیز از کیفیت این محصولات اطلاعی ندارند و با اعتماد به نماهای خارجی از این برندهای تقلبی استفاده می کنند که البته نقش تعویض کاران و اتوسرویسها در این میان می‌تواند تعیین کننده باشد و شاید عدم وجود نظارت صحیح و شبکه توزیع مناسب دلیل اصلی این اتفاق باشد.

به گزارش ایلنا، محمدرضا مهران جلیل درباره بازار روانکارهای خودرو و کیفیت روغن های داخلی و خارجی خودرو اظهار داشت: تولید کنندگان اصلی روغن موتور در ایران بترتیب شرکت‌های نفت بهران ، ایرانول، نفت سپاهان و نفت پارس می‌باشد و سهم بازار نیز بر همین اساس بین شرکت‌های مذکور تقسیم شده است اما غیر از این چهار برند اصلی بازار حدود ۱۵۰ برند دیگر در بازار ایران شناسایی کرده ایم که اقدام به تولید روانکار میکنند و البته سهم آن ها از بازار کمتر از ۱۵ درصد است.

وی در ادامه بیان کرد: عدم نظارت دقیق بر تولید روانکارها موجب شده تا برخی افراد تنها با ثبت شرکت های کاغذی و غیر واقعی درخارج از کشور و بعضی هم حتی بدون ثبت چنین شرکتهایی اقدام به تولید روانکارهای به اصطلاح خارجی نمایند. اسم های خارجی بدون شهرت، بسته بندی های پر رزق و برق و البته حاشیه سود بسیار بالا برای توزیع کننده عامل اصلی رشد قارچ گونه این تعداد برند روغن موتور در کشور است و نظارتی نیز بر نحوه تولید و توزیع این برندهای ساختگی در بازار وجود ندارد و این امر موجب شده تا به نوعی رقابت غیر منصفانه در بازار ایجاد شود. این در حالیست که تقریبا به جز ۵-۶ برند غیر ایرانی واقعی که صاحب جایگاه بین المللی هستند بقیه آنها به جز ایران در هیچ کشوری وجود ندارند و متاسفانه مصرف کننده ایرانی تنها به دلیل اینکه تصور می‌کند روغن خارجی در موتور خودروی خود استفاده می‌کند موجب افزایش این شیوه غلط در بازار شده است .عدم نظارت دقیق دستگاههای نظارتی موجب شده تا تعداد زیادی برند در بازار روانکار ایجاد شود و ضمن تضییع حقوق تولید کنندگان برندهای ایرانی ،مصرف کننده را نیز دچار سردرگمی کرده است.

مهران جلیل با تاکید بر عدم نظارت برتولید برندهای نامعتبر اظهار داشت: چندی پیش مشاهده شد در یک سوله کوچک در یکی از استان‌های غربی کشور افراد سودجو اقدام به تولید انواع روانکار ها با برندهای معروف خارجی می کردند این متخلفان مدعی بودند که این روانکارها به عراق نیز صادر می شود.این کارگاه غیراستاندارد روغن مورد نیاز خود را از همان تولیدکنندگان عمده خریداری کرده و با اجاره یک سوله درآمدی هنگفت را به دست می آورد و در اینجا هیچ نظارتی نیز وجود ندارد.

وی در پاسخ به این سوال که چرا شرکت های عمده تولیدکننده نفتی به این افراد روغن می فروشند و به نوعی باعث بوجودآمدن این تعداد از برندو شرکت تولیدکننده روانکار شده اند گفت: الزاما همه نیازهای این برندها از شرکت‌های تولید کنندگان داخلی تامین نمی‌شود و برخی از آنها از روغن‌های تصفیه دوم و برخی نیز از روغن پایه های گروه دو و سه که وارداتی هستند استفاده می‌کنند البته از آنجایی‌که روش توزیع روانکارها در کشور بسیار سنتی و قدیمی است و بیش از ۵۰ سال است که به همین شیوه توزیع می‌شود. اعتبارهای تخصیص یافته از سوی تولیدکنندگان بزرگ برای توزیع کنندگان در سال‌های گذشته موجب شد تا تعدادی از توزیع کنندگان به این فکر بیافتند که خودشان به جرگه تولیدکنندگان بپیوندند و با پول شرکت‌های بزرگ و توانایی خودشان در امر بازاریابی و توزیع و فروش عملا به رقیب تامین کنندگان خود تبدیل شدند و با ایجاد برندهای متعدد بخشی از بازار را صاحب کردند.

جلیل تصریح کرد: وجود روانکارهای تقلبی با برند شرکت‌های معتبرخارجی از معضلات این بخش است و مردم نیز از کیفیت این محصولات اطلاعی ندارند و با اعتماد به نماهای خارجی از این برندهای تقلبی استفاده می کنند که البته نقش تعویض کاران و اتوسرویسها در این میان می‌تواند تعیین کننده باشد و شاید عدم وجود نظارت صحیح و شبکه توزیع مناسب دلیل اصلی این اتفاق باشد.

مهران جلیل با اشاره به نقص شبکه توزیع سوخت و روانکار در کشور اظهار داشت: بازار روانکارهای خودرو به یک شبکه توزیع مویرگی واقعی نیاز دارد که در این شیوه توزیع، ضمن بازگشت سرمایه ،اطلاعات نیز جمع آوری و باز میگردد و اگر این شیوه به صورت همه گیر طراحی و اجرا گردد، شرکت های تولید کننده بزرگ می تواند با اطلاعاتی که از بازار و شبکه توزیع بدست می آورند می‌توانند ضمن ارتباط مستمر با مصرف کننده و لحاظ کردن سلایق مشتری در امر تولید و توزیع بهتر عمل کنند.

وی تاکید کرد: مشکلات متعدد شرکت های بزرگ نفتی کشور در دوران تحریم ظالمانه به اضافه رقابت غیر منصفانه با برندهای غیر واقعی موجب شد تا فشار زیادی را در سال‌های اخیر متحمل شوند و برای تامین روغن موتور مورد نیاز کشور با چالشهای بسیاری روبرو شوند. روغن موتور جزو آن دسته از محصولاتی است که به صورت ظاهری نمی توان با چشم و لمس و استشمام از کیفیت ان اطلاعاتی به دست اورد و همین مهم سبب می‌شود روانکارهای تقلبی و غیر استاندارد آسیب های زیادی به قطعات خودرو وارد نمایند ولی متاسفانه همیشه حاشیه سود روغن‌های غیر استاندارد و تقلبی انقدر بالاست که برخی از مراکز خدماتی و تعویض روغنی ها بدون اطلاع از ماهیت اصلی روغن‌ها ترجیح می دهند روغنی را به مشتری پیشنهاد کنند که سود بیشتری دارد.

به گزارش جوان خودرو نکته بسیار مهم این که متاسفانه مکانیسمی برای نظارت بر این تولیدات و یا کالاهای قاچاق وجود ندارد و از انجایی که مردم اطلاعات لازم در مورد روانکارها ندارند در بسیاری از مواقع با استفاده از روغن‌های به اصطلاح با کیفیت خارجی، استهلاک وسیله نقلیه خود را افزایش می دهند.