این قارچ غول پیکر بزرگ ترین ارگانیسم زنده دنیا می‌باشد!

خیلی سریع بگویید که از نظر شما بزرگترین ارگانیسم زنده چه موجودی می تواند باشد؟ آیا فکر می کنید جواب این سوال دایناسور است؟ نه، از دایناسور بزرگ تر هم داریم! وال ها و نهنگ های درون اقیانوس چطور؟ خب! درست است که وال ها بزرگترین حیوانات روی کره ی زمین می باشند، اما ما به دنبال بزرگترین ارگانیسم زنده می باشیم. درخت های غول پیکر جنگلی هم جواب سوال ما نمی باشند. ما در مورد “قارچ هومونگوس (humongous fungus)” صحبت می کنیم، یک کلونی از قارچ های سمی که در بیش از ۲۳۸۵ آکیِر (هر آکیر معادل ۴۰۴۷ متر مربع است) فضا در زمین گسترش می یابند. در ادامه با نت نوشت همراه باشید.

رشد قارچ ها

وقتی شما ناحیه ای در حدود ۱۰ کیلومتر مربع را اشغال کنید، پس به سادگی نمی توانید از نظرها پنهان بمانید. با این حال، وقتی حضور Armillaria ostoyae (همان قارچ هومونگوس) که به عنوان قارچ عسلی هم شناخته می شود، در کوهستان آبی Oregon برای محققان شناخته شد، تا سال ۱۹۹۸ طول کشید تا محققان بفهمند که تمام این قارچ های موجود در ناحیه ای به وسعت ۲۳۸۵ آکیر از نظر ژنتیکی یکسان هستند. یعنی تمامی این قارچ ها از یک کلونی تشکیل شده اند و هنوز ارتباطشان را با منبع خود حفظ کرده اند. بنابراین می توان این کلونی بزرگ را کاندید انتخاب بزرگترین ارگانیسم زنده بر روی زمین نامید.

حتی قارچ های کوچک baby bella (همان قارچ های خوراکی که از مغازه می توان خرید) که از آن ها در تهیه ی سالاد و غذا استفاده می کنید، در واقع بخشی از یک ارگانیسم بزرگتر می باشند. تصوری که شما از یک قارچ به عنوان یک پایه و یک چتر بر روی آن دارید، در واقع تصوری ناقص است و در واقع شما بخش کوچکی از یک کلیت بسیار بزرگتر را می بینید. قارچ ها یک تصویر عمومی از یک ساختار بزرگی هستند که توسط یک شبکه ی باریک از ریشه ها در زیر زمین به نام rhizomorphs (ریزومورف ها) امتداد می یابند. وقتی این rhizomorph ها در زیر زمین به ناحیه ای می رسند که برای سر از خاک بیرون آوردن مناسب باشد، می توانند برای پیشرفت بعدی خود، در آن جا سر از خاک بیرون بیاورند و یک قارچ را ایجاد کنند. شاید بر روی زمین، دو قارچی که در فاصله ی یک متری از هم قرار گرفته اند، بسیار متفاوت نسبت به هم به نظر بیایند، اما در زیر زمین هر دو متعلق به یک نهاد می باشند.

در سال ۱۹۹۲، تیمی از محققان موفق به کشف یک کلونی از قارچ های عسلی در میشیگان شدند که با قدرت توانست رکورد قبلی بزرگترین ارگانیسم زنده را که ۹۵۲۵ کیلوگرم بود بشکند. این کلونی قارچی مساحت ۳۷ آکیر یا ۱۵۰،۰۰۰ متر مربع را اشغال کرده بود. این تیم در سال ۱۹۹۸ در کوهستان Oregon با اتفاقی غیر منتظره روبه رو شدند: رکورد جدیدی که در این کوهستان توسط این کلونی قارچی ثبت شد چندین برابر بیش تر از رکورد قبلی (میشیگان) بود.

هر چقدر که محققان بیش تر به بزرگی این کلونی پی می بردند، تصور بزرگی اندازه ی آن برای آن ها سخت تر می شد، اما در آخر توانستند تخمینی در حدود ۶٫۸ میلیون تا ۳۱٫۷ میلیون کیلوگرم از این قارچ را در این کلونی بزنند! برای مقایسه بگوییم، مثلا جمعیت شهر ساری چیزی در حدود ۳۱۰،۰۰۰ نفر می باشد. اگر جرم (شما می توانید همان “وزن” که در محاوره استفاده می شود بخوانید!) متوسط هر انسان را ۶۰ کیلوگرم درنظر بگیریم، جرم کل انسان هایی که در ساری زندگی می کنند معادل ۱۸٫۶ میلیون کیلوگرم می شود، یعنی کل مردم ساری حدودا به اندازه ی این کلونی بزرگِ قارچ جرم دارند. پس اگر تا به الان قانع نشده بودید که این کلونی، بزرگترین ارگانیسم زنده ی بر روی زمین است و هنوز به حیواناتی مثل فیل و نهنگ و وال و غیره فکر می کردید، الان وقت آن است تا کمی بیشتر بیندیشید!

ارگانیسم زنده ؟

اما، آیا نامیدن این کلونی قارچی به عنوان ارگانیسم درست است؟ اول از همه باید بگوییم که، هر کدام از این قارچ ها که سر از خاک بیرون می آورند، قادرند به تنهایی به حیات خود ادامه دهند. از سوی دیگر، برخی مردم کلونی های زنبور عسل را یک ارگانیسم در نظر می گیرند، پس می توان کلونی های قارچی متصل به هم که از نظر ژنتیکی یکسان هستند را هم یک ارگانیسم در نظر گرفت. به همین دلیل است که جواب سوال “چه چیزی می تواند یک ارگانیسم را تشکیل دهد؟” سخت است و اگر پای گیاهان و کلونی های قارچی را هم به میان بیاوریم، جواب این سوال بسیار سخت تر هم می شود!

به هر حال در باره ی کلونی قارچ کوهستان آبی، اکثر دانشمندان هم عقیده می باشند. اول از همه، هر کدام از این قارچ ها از نظر ژنتیکی با بقیه ی قارچ ها مشابه هستند و به طور جالبی به ترتیب، سر از خاک بیرون آورده اند. یعنی قارچ هایی که با هم صدها متر فاصله دارند هم از یک کلونی می باشند. دوم اینکه، همه ی این قارچ ها از طریق rhizomorph ها به یکدیگر متصل می باشند و منابع غذایی را با یکدیگر به اشتراک می گذارند. سوما (که ادامه ی همان دوما می باشد)، همه ی این قارچ ها برای هدف مشترکی و به طور هماهنگ با هم کار می کنند. با بیان این سه نکته، دیگر خیلی سخت است که بخواهیم بگوییم، این کلونی قارچی یک “ارگانیسم” نمی باشد. فقط امیدوارم که این کشف علمی دستاویز ساخت یک فیلم زرد و درجه ۲ با مفهوم”حمله ی ۳۵ هزار تن قارچ سمی به زندگی انسان ها” نشود!

منبع: curiosity.com