صدرالدین شجره بی جایگزین است/ داشتن تشخص فرهنگی و برکات آن

ایوب آقاخانی نویسنده و کارگردان تئاتر و نمایش های رادیویی که تجربه سال ها همکاری با زنده یاد صدرالدین شجره را داشت، درباره فقدان این هنرمند و چهره شناخت شده عرصه تئاتر و رادیو به خبرنگار مهر گفت: امروز صبح وقتی که در اخبار خبر درگذشت آقای صدرالدین شجره را دیدم بلافاصله و به صورت ناخودآگاه در صفحه شخصی خود در فضای مجازی جملاتی را نوشتم. متأسفم برای جامعه ای که اینقدر پیاپی آدم های بی جایگزین خود را و کسانی که می توانند برای جامعه تکیه گاه باشند، چه در حوزه فرهنگ و چه در حوزه سیاست و چه در عرصه های علمی و اجتماعی، دارد از دست می دهد.

وی اظهار کرد: ما آرام آرام در شرایطی قرار می گیریم که تمام افرادی را که قد بلندی داشتند و می شد زیر سایه قد آن ها از گرمای آزاردهنده فرار کرد، از دست می دهیم و باز متأسفم به خاطر اینکه شرایطی هم فراهم نیست که این آدم ها جایگزین پیدا کنند، انگار مدت ها است که تربیت افراد رکین و قابل تکیه را فراموش کرده ایم و یا توانایی اش را از دست داده ایم که فکر می کنم ترکیبی از این ۲ وجود دارد.

سرپرست گروه تئاتر «پوشه» با بیان اینکه صدرالدین شجره برای من حکم استاد را داشت، افزود: در دوران کارآموزی ام به عنوان نمایشگر رادیو در سال ۷۳ از ایشان به طور غیر رسمی آموختم و این آموختن تا آخرین سال های عمر ایشان وجود داشت.

آقاخانی تأکید کرد: مهم ترین ویژگی آقای صدرالدین شجره داشتن تشخص فرهنگی بود که به همراه خود برکات زیادی می آورد که ایشان به خاطر همین تشخص، مشمول این برکات شده بود.

وی ادامه داد: اولین نمایشنامه من با عنوان «گیلگمش» که در سال ۸۰ به چاپ رسید و محسوب بخش عملی پایان نامه کارشناسی ارشد من بود، متبرک است به سطرهایی که صدرالدین شجره در مقدمه این نمایشنامه، درباره تئاتر هویت نوشته است.

این کارگردان و نمایشنامه نویس تئاتر و نمایش های رادیویی در پایان سخنان خود تصریح کرد: هر چقدر درباره آموزه هایم از آقای شجره بگویم کم است ولی پیش و قبل تر از همه نکات، دریغ خود را از این بابت بیان می کنم که جای ایشان و امثال ایشان همیشه خالی خواهد بود و بی جایگزین هستند.