سلامت چشم در کودکان : چگونه چشم های کودکان را سالم نگه داریم؟ (بخش دوم)

سلامت چشم در کودکان : در مقاله بخش اول به نکاتی در مورد اهمیت سلامت چشم در کودکان و علایمی که می توان به وجود مشکل در بینایی کودکان پی برد، پرداختیم. در ادامه در این مقاله به بیماری های چشمی در کودکان و راهکارهای درمانی در آن می پردازیم.

تشخیص زودهنگام بسیار مهم است است

چنان‌چه کودک در مورد بیماری‌های چشمی، سابقه‌ی خانوادگی داشته باشد، بیماری ممکن است در شش ماهگی یا حتی زود‌تر کودک را درگیر کند،

بیماری‌هایی چون استرابیسم (انحراف چشم)،

آمبولی (تنبلی چشم) و … در آن دیده شود.

کور رنگی چیست؟

کور رنگی بیماریی است که فرد در شناسایی رنگ های معینی دچار مشکل می شود.

این مشکلات می توانند از خفیف تا شدید متفاوت باشند.

در موارد شدید، شخص مبتلا ممکن است نتواند هیچ رنگی را ببیند.

کور رنگی (به غیر از کور رنگی کامل) بینایی را تحت تاثیر قرار نمی دهد و هیچ ارتباطی با کوری ندارد.

کمبود دید رنگ، عبارت مناسب تری برای توصیف این بیماری است.

علل کور رنگی در کودکان

به طور کلی، کور رنگی یک بیماری ارثی است.

ژن مسئول کور رنگی روی کروموزوم ایکس (X) یافت می شود.

سایر علل کور رنگی عبارتند از:

آسیب ناشی از برخی از حوادث بر روی بخش های خاصی از مغز، چشم یا شبکیه

قرار گرفتن در معرض برخی مواد شیمیایی، مانند: مونوکسید کربن یا کربن دی سولفید یا سرب

در این شرایط، معاینه‌ی کامل چشم برای اطمینان از نرمال بودن وضعیت بینایی و سلامت چشم توصیه می‌شود.

آزمایشات مرتبط با تشخیص کوررنگی

یک آزمایش دقیق چشم حدود ۲ ساعت طول می کشد و شامل بسیاری از آزمایش ها می شود.

دکتر خارج از چشمانش را معاینه می کند به عنوان مثال بررسی می کند که چگونه نور ۱ چراغ یا اسباب بازی را دنبال می کند.

یکی از چشمان را می بند تا حرکت چشم دیگر را بررسی نماید.

برخی افراد نمیتوانند بخوانند ولی اشکال را به راحتی تشخیص می دهند.

دکتر ممکن است کوررنگی را نیز بررسی نماید.

کودکان بزرگتر به دنبال اعداد در نقاط رنگی هستند و جوانتر ها به دنبال اشکال در نقاط رنگی می پردازند.

نوزادان تا ۶ ماهگی قادر به تشخیص رنگ ها نیستند.

اما از آن پس شروع به شناسایی رنگ های مختلف می کنند.

اگر کودکتان قادر به شناسایی و نامیدن رنگ ها نیست، احتمال کور رنگی در وی وجود دارد.