برای تو

مرا تا مرز تو چندان فاصله ای نیست؛
ای جسم محدود و روح بی انتها !
مرا تا رسیدن به تو و لمس آن عطش ناب در وجود تو، ای پاک ! فاصله ای نیست
امشب برای آبی چشمانت ، ای تصویر مواج و ناپیدا! شعرهای آتشین از سوز دل خواهم سرود
و این شب یکتا را در دریای مهربان چشمانت سفر خواهم کرد

مرا به خویش بخوان، ای تو دلیل همه ی اشک های شبانگاهان من!
مرا در خویش گیر و ذوب کن
از بی تابی من تا قرار تو، مرا در خویش بپذیر
از تشویش من تا یقین تو، مرا در آغوش کش
از زخم های من تا التیام مرهم های تو، مرا بنواز
از سردی من تا گرمی شعله های ایمان تو، سخت به تو محتاجم، مرا دریاب!

ای تبسم نابت تصویر هزار بار رقص های من در مرگ!
مرا در فنا، در دستان پاک مرگ دریاب!
ای روح دلنواز! آبی پاک!
حضور همیشه ات را سجده خواهم کرد
قدوم بی خبرت را بوسه خواهم زد
و وجودت را حریم خویش خواهم ساخت
مرا در خویش بپذیر که در من دیگر توانی نیست

ای لحظات شیدایی و بیقراری! ای روزهای روشن اندیشه های سبز!
مرا دریابید و دست گیرید
برویید و برویانید
آتش گیرید و آتش کشانید
بسوزانید، بسوزانید و بسوزانید
و خاکسترم را در محراب عشق
در یک لحظه ی پاک نجابت بر باد دهید

فاطمه انیسی
نگاشته شده به تاریخ: هفدهم آذرماه سال یک هزار و سیصد و هفتاد و نه

شعرنو