وقتی تهدیدهای رضاشاه هم مانع بیان خطابه یک عالم نمی‌شود

به گزارش خبرنگار مسجد و کانون‌های مساجد خبرگزاری شبستان، آیت‌الله محمدعلی شاه‌آبادی، عارف و فقیه مبارز در سال ١٢٩٢ قمری در اصفهان در بیت آیت‌الله میرزا محمد جواد اصفهانی دیده به جهان گشود. وی از همان ابتدا در محضر پدر بزرگوار خود، مقدمات علوم الهی و دروس حوزه را فرا گرفت و از محضر برخی از استادان وقت و علمای اصفهان کسب فیض کرد.

وی در سال ۱۳۲۰ قمری به نجف عزیمت کرد، اقامت او در نجف هفت سال طول کشید و طی آن توانست در دو دوره کامل درس خارج اصول «آخوند خراسانی» شرکت کند که نتیجه آن یک دوره شرح بر کتاب کفایه الاصول است که به قلم وی نگارش یافته است همچنین وی در نجف در درس «آیت‌الله شیخ فتح الله شریعت» و «آیت‌الله میرزا محمد حسن خلیلی» شرکت کرد.

پس از درگذشت آخوند خراسانی، شاه‌آبادی به سامرا رفت تا از درس «محمد تقی شیرازی» استفاده کند وی یکی از شش نفری بود که از میرزای شیرازی گواهی اجتهاد دریافت کرد چنانکه «شیخ الشریعه اصفهانی» «سید اسماعیل صدر» «شربیانی» و «میرزا خلیل تهرانی» هم به شاه‌آبادی گواهی اجتهاد داده بودند.

این عالم دینی بعد از هشت سال اقامت در عراق به درخواست مادرش به ایران بازگشت مردم تهران وقتی از ورود آیت‌الله شاه‌آبادی به ایران مطلع شدند، از وی خواستند که به تهران بیاید، وی پذیرفت و چون منزلش در خیابان شاه‌آباد (جمهوری اسلامی کنونی) بود به «شاه آبادی» معروف شد وی نخست در منزل اقامه جماعت و سخنرانی می‌کرد و سپس به مسجد سراج الملک رفت.

شاه‌آبادی در مدت اقامت در تهران در این دوران با سید حسن مدرس هم رابطه نزدیکی داشت در ماه‌های آخر اقامت در تهران، در اعتراض به حرکت‌های رضاشاه در حرم عبدالعظیم حسنی (ع) متحصن شد و پس از آن به درخواست «حائری یزدی» به قم عزیمت کرد و در آنجا به تدریس فقه و اصول و عرفان پرداخت از شاخص‌ترین شاگردان وی در این زمان سید روح‌الله خمینی بود که به مدت هفت سال متون عرفان نظری را نزد وی فرا گرفت وی در سال ۱۳۵۴ قمری دوباره راهی تهران شد و در آنجا به تدریس و اقامهٔ نماز جماعت پرداخت.

وی به دلیل درخواست مردم تهران دوباره به تهران بازگشت و در «مسجد امین‌الدوله» به امامت جماعتی، وعظ، خطابه و تدریس مشغول شد و پس از ۲ سال نماز جماعت، تدریس و سخنرانی خود را به یکی از شبستان‌های مسجد جامع تهران منتقل کرد.

هنگامی که رضاشاه پوشیدن لباس روحانیت را ممنوع اعلام کرد، شاه آبادی هفت پسرش را ملبس به لباس روحانیت کرد و زمانی که حکومت پهلوی مساجد و منابر را تعطیل و ممنوع اعلام کرد، او هرگز مسجد و منبر را ترک نکرد.

مهدی شاه‌آبادی فرزند او از شهدای جنگ تحمیلی عراق علیه ایران است، آیت الله شاه‌آبادی پنج شنبه ۳ آذر ۱۳۲۸شمسی (۳ صفر ۱۳۶۹ قمری) درگذشت.

پایان پیام/40