غزل شماره 273 حافظ: اگر رفیق شفیقی درست پیمان باش


غزل شماره 273 حافظ: اگر رفیق شفیقی درست پیمان باش

غزل شماره 273 حافظ در زمان بازگشت از یزد در دوران تبعید شاعر و خطاب به شاه شجاع و تورانشاه سروده شده است. در این غزل از محبوب می‌خواهد بر سر پیمان خویش ثابت‌قدم باشد و در همه‌حال با او باشد؛ زلف خود را در برابر نگاه عاشقان بر باد ندهد، چراکه این کار عاشقان را پریشان‌خاطر می‌کند؛ برای همنشینی با خضر مانند آب حیات باشد.

غزل شماره 273 حافظ: اگر رفیق شفیقی درست پیمان باش
ستاره | سرویس فرهنگ و هنر
اگر رفیق شفیقی درست پیمان باش
حریف خانه و گرمابه و گلستان باش
شکنج زلف پریشان به دست باد مده
مگو که خاطر عشاق گو پریشان باش
گرت هواست که با خضر همنشین باشی
نهان ز چشم سکندر چو آب حیوان باش
زبور عشق نوازی نه کار هر مرغیست
بیا و نوگل این بلبل غزل خوان باش
طریق خدمت و آیین بندگی کردن
خدای را که رها کن به ما و سلطان باش
دگر به صید حرم تیغ برمکش زنهار
وز آن که با دل ما کرده‌ای پشیمان باش
تو شمع انجمنی یکزبان و یکدل شو
خیال و کوشش پروانه بین و خندان باش
کمال دلبری و حسن در نظربازیست
به شیوه نظر از نادران دوران باش
خموش حافظ و از جور یار ناله مکن
تو را که گفت که در روی خوب حیران باش
〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰

تعبیر فال حافظ شما

بهتر است کمی هم به اعمال و رفتار خود دقت کنی و غرور و تکبر را از وجودت خالی کنی. در دوستی، صدیق و صمیمی باش زیرا در زندگی به دوستان مخلص نیاز است. بیهوده از سختی‌های روزگار در گله و شکایت نباش زیرا پایان هر سختی، خوشی و شادمانی است. برای حرف و کاری که می‌کنی دلیلی محکم و منطقی داشته باش. همه سخن‌ها قابل شنیدن نیستند، سعی کن آزادتر فکر کنی و تصمیم بگیری.

〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰
شاهد فال:

روی کلید واژه مرتبط کلیک کنید


شعر امید به صورت داستان + متن شعر