پایتخت فلسطین در قلب مشهد

به گزارش شهرآراآنلاین به نقل از صبح هشتم ،پروژه نیمه ساخته‌شده در حاشیه بلوار فلسطین و روبه‌روی خیابان سناباد سال‌ها است به دلیل بدنمایی آهن و آجر و بتن علاوه بر آنکه منظر شهر را متشنج کرده صبر ساکنان و کسبه منطقه را نیز از طولانی شدن روند ساخت لبریز کرده است.

این پروژه در تیرماه ۱۳۸۸ در قالب یک قرارداد مشارکتی با شهرداری مشهد آغاز به کار کرد. قرارداد این پروژه در دوره زمامداری محمد پژمان در شهرداری مشهد هم‌زمان با دوره‌ی سوم شورای شهر شروع اما تکمیل روند رسمی قرارداد به دوره چهارم کشید.

نهایی شدن توافقات بین شهرداری و سرمایه‌گذار به دلیل تغییر شورای شهر و تغییر نگرش‌های حاکم بر آن به درازا کشید؛ ضمن اینکه پروژه در گیرودار مقاومت‌ها و مخالفت‌های گاه‌وبیگاه نهاد ناظر و گاه کاهش اعتبارات دچار گرفتاری‌های زیادی شد و اکنون و هنوز نیز پس از گذشته بیش از ۹ سال از آغاز به کار، هنوز پروژه در پیشرفت فیزیکی ۶۰% انتظار تکمیل و بهره‌برداری می‌کشد.

معاون اقتصادی شهرداری مشهد در توضیح این پروژه گفت: قرارداد مشارکتی پروژه تجاری، اداری فلسطین (پایتخت) بین شهرداری مشهد و شرکت ثامن سازه عرش در زمینی به مساحت 1801 مترمربع واقع در بلوار فلسطین، بین فلسطین 24 و 26 بسته‌شده بود.

بنا به گفته دکتر رضا خواجه نائینی در قرارداد اولیه قرار بود ساختمانی به زیربنای کل 18 هزار و 600 مترمربع با مبلغ 27 میلیارد و 700 میلیون تومان احداث شود.

بر طبق اسناد موجود قرارداد مشارکت در تاریخ هفتم تیرماه 88 با کاربری تجاری و اداری امضا شد که در قرارداد اولیه آورده شهرداری مبلغ 14 میلیارد و 140 میلیون تومان بابت 1750 مترمربع زمین و هزینه‌های صدور پروانه و آورده سرمایه‌گذار نیز مبلغ 13 میلیارد و 560 میلیون تومان بابت تأمین 250 مترمربع زمین، احداث پروژه و پرداخت حقوقات آستان قدس رضوی تعیین‌شده بود.

خواجه نائینی در توضیح سهم منافع طرفین قرارداد گفت: بر اساس توافق اولیه سهم شهرداری ۵۱ درصد و سهم سرمایه‌گذار ۴۹ درصد اعلام‌شده بود.

البته در ادامه کار تغییراتی در قرارداد شکل گرفت و مواردی ازجمله افزایش متراژ زمین، تغییر در سطح و سطوح فیزیکی پروژه و تغییراتی در هزینه‌های احداث سبب شد دو طرف به فکر اصلاح قرارداد و تغییر درصد سهام و مشارکت بیفتند.

مشکل از کجا شروع شد؟

خواجه نائینی مشکل تأخیر در روند پروژه را به دو بخش تقسیم می‌کند.به گفته وی بخش اول مشکل مربوط به عدم تعامل مناسب و سازنده بین شورای چهارم و شهرداری و سرمایه‌گذار در جهت تعیین حالت مطلوب توافق بوده است. بخش دوم نیز متأثر از ضعف مالی سرمایه‌گذار در ایجاد پیشرفت فیزیکی مناسب برای نهایی کردن توافقات و همچنین تحمیل هزینه‌های پیش‌بینی‌نشده در روال پروژه بود.

خواجه نائینی در توضیح مشکلات بخش اول گفت: پس از آغاز عملیات عمرانی، پروژه دچار تغییراتی شد و تغییر مساحت‌ها و اجرای تعهدات سبب شد در عمل سهم منافع دو طرف در پروژه تغییر یابد. لذا لازم بود قرارداد اولیه اصلاح و درصدهای واقعی تعیین شود.

وی افزود: اولین لایحه اصلاحیه قرارداد و فروش پروژه در خردادماه 95 به شورای اسلامی دوره چهارم ارسال شد که در آن دوره به نتیجه‌ای نرسید و توافق به درازا کشید.

خواجه نائینی ادامه داد: شرکت سرمایه‌گذار نیز در خلال اجرای پروژه متحمل هزینه‌های پیش‌بینی‌نشده‌ای گردید، ازجمله پرداخت حق تقدیمی آستان قدس که بیش از ۵۰ درصد نسبت به عدد پیش‌بینی افزایش داشت، همچنین به دلیل کسر سهمیه پارکینگ شرکت ناچار شد زمین مجاور پروژه را جهت تأمین پارکینگ موردنیاز خریداری و احداث پارکینگ‌های بیشتر را در دستور کار قرار دهد.

در خلال انجام این امور روند پیشرفت پروژه با کندی مواجه شده و پروژه در برنامه زمان‌بندی به پیشرفت فیزیکی مورد انتظار نرسید. ازاین رو سرمایه‌گذار تأمین بخشی از سرمایه موردنیاز را از طریق پیش‌فروش واحدهای تجاری هدف‌گذاری کرده بود اما نتوانست مجوز پیش‌فروش را به دلیل عدم اثبات پیشرفت ۲۰ درصدی که در شروط قرارداد ذکرشده بود اخذ نمایند و تأمین سرمایه پروژه نیز با اختلال جدی مواجه شد.

گره کار ذهن تعامل‌گرا می‌طلبد

معاون اقتصادی شهردار مشهد خاطرنشان کرد: درنهایت در دوره جدید شهرداری و در راستای سیاست تسهیل گری و حل مشکلات پروژه‌های شهر، با رویکرد مثبت به پروژه ورود کردیم تا با انجام محاسبات و بررسی مشکلات موجود به راهکارهای مناسب جهت باز شدن گره پروژه و واگذاری سهم شهرداری به سرمایه‌گذار دست پیدا کنیم.

وی تأکید کرد حمایت و همراهی شورای شهر به‌ویژه کمیسیون اقتصادی در حل مشکل این پروژه بسیار مؤثر بود و توانستیم مشکلات را برطرف کنیم.

خواجه نائینی بابیان آنکه در بررسی و محاسبات پروژه با سرمایه‌گذار خیلی راه آمده‌ایم ادامه داد: در دوره اخیر افزایش جدول سطح و سطوح به تصویب شورا رسید، آورده‌ها بروز و مبنای پروانه شد و با اصلاح محاسبات و افزایش سهم آورده زمین از جانب سرمایه‌گذار سهم شهرداری کاهش یافت.

پس‌ازآنکه تمام هزینه‌های اداری مربوط به شهرداری به‌عنوان سهم شهرداری منظور شد درنهایت در تاریخ بیست و چهارم تیر ۹۷ اصلاحیه دوم قرارداد و مجوز فروش پروژه پایتخت توسط شهردار وقت مشهد برای شورای شهر ارسال شد که طی آن به شهرداری اجازه داده شد نسبت به اصلاح قرارداد اقدام و پس‌ازآن سهم شهرداری با فرض تکمیل پروژه به نرخ روز توسط کارشناس رسمی دادگستری محاسبه و به شرکت ثامن سازه واگذار شود.

دکتر خواجه نائینی بابیان آنکه قرارداد فروش سهم شهرداری در پروژه پایتخت در شهریورماه گذشته به مدیرعامل شرکت ثامن سازه عرش ابلاغ گردید گفت: سهم منافع شهرداری در این پروژه با تهاتر ملک‌های مرغوب تسویه شد که توانستیم بخشی از بدهی‌های شهرداری را با این املاک پرداخت کنیم.

آینده پروژه

با توجه به آنکه پروژه تماماً با کاربری تجاری اداری تعریف‌شده بود به نظر می‌رسد باگذشت این مدت‌زمان پایتخت فلسطین توجیه‌پذیری خود را ازدست‌داده باشد لذا شرکت ثامن سازه عرش برای زنده نگه‌داشتن امید خود به سودآوری پروژه می‌بایست با تجدید مطالعات اقتصادی و بررسی شرایط و ضروریات به بازتعریف این بنا بپردازد تا با تغییر احتمالی برخی کاربری‌ها بتواند همزمان با تکمیل آن در جهت منافع شهر نیز گام مثبتی بردارد