لبت خوش نقش تر از برگ های گل پس از باران
تنت یاد آور زیباییِ کابل پس از باران
زمین از خویش شاعر پشت شاعر می دهد بیرون
همین که می خمد بر صورتت کاکل پس از باران
کشیده آسمان زیباترین نقاشیِ خود را
تو در آغوش من،پاییز ، دریا ، پل، پس از باران...
جهان با این همه نامردمی و زشتی اش زیباست
برای عشق ورزیدن ولی در کل پس از باران
غزل های من و حافظ توافق کرده اند آخر
«الا یا ایها الساقی»بریز الکل پس از باران
چه خوابی دیده ام دی شب، من و تو، بوسه، آزادی
خیابان های عاشق پرور کابل پس از باران
راحل رایومند