فرش سلامت، چه فرشی است؟ (+عکس)

غنی پور «محله بشنیغان» میبد، را مهد زیلو دانسته و خاطرنشان می‌کند که در گذشته‌های دور حدود ۷۰ درصد فرش ایران را میبدی‌ها می‌بافتند و زمانی ۸۰۰ دستگاه زیلوبافی در میبد وجود داشت. مردم در سال‎‎های بعد به قالی و موکت روی آوردند و بازار زیلو میبد را از رونق انداختند اما به دلیل حساسیتی و مضرات این فرش‌‏ها، مجدداً ۱۰ سالی است که زیلو جایگاه خود را پیدا کرده است.

تنها کسی در میبد بودم که از ابتدا چله‏‌تابی با دستگاه‌های برقی که نیاز زیلوبافان بود را شروع کردم و تمام دستگاه‌های زیلوی میبد را شخصاً چله‏‌تابی می‎کردم.

این هنرمند بنام شهرستان میبد، برجسته‏‌ترین اثر خود را بافت زیلوی حسینیه جماران معرفی می‎‎کند. بعد از جهانی شدن زیلو، متقاضیان زیلو بیشتر شدند، اما عمده مشکل اصلی زیلوبافان که بیمه آنهاست. با وجود پیگیری‏‌های مسئولان تاکنون، رفع نشده است. این مشکل اصلی، انگیزه زیلوبافی را از جوان‏‏‌ها گرفته و آنها حاضرند با حقوق کمتر و مشکلات و سختی کار بیشتر در مراکز صنعتی به کار مشغول شوند.

این هنرمند میبدی، دیگر مشکل حوزه زیلو را عدم بسته‌بندی مناسب آنها ذکر کرد و گفت: به تازگی بسته‌بندی مناسب برای زیلو با طرح و نقش زیبا انتخاب شده اما شخصی که آن را تهیه و در اختیار زیلو بافان قرار دهد، وجود ندارد. مدیر شرکت تعاونی زیلوی میبد با بیان این که بیشترین سفارش زیلوی این شرکت از شهرهای تهران اصفهان و قم است، اضافه کرد که زیلو زیراندازی خنک و مناسب برای فصل تابستان است، زیرا کاملاً از جنس پنبه است اما در مساجد میبد در فصل زمستان بر روی زیلو‏ها قالی می‌اندازند تا گرمتر باشد.

زیلوهای پشمی دیگری هم وجود دارد که به کشورهای اروپایی و سردسیر صادر می‌شود چون گرمتر از زیلوهای رایج است و این زیلوها به کشورهای روسیه، آلمان، ایتالیا و ... از طریق تجار صادر می‌شود.