موتور اسپورت ایران – سر و صدای تماشاگران، ساعتها رانندگی و رقابت، غرش اتومبیلها، وحشت مکانیکها از اتومبیل تعمیر شده ی تیم که مبادا نتواند مسابقه را به اتمام برساند. این ها فقط ابعاد کوچکی از یک مسابقه ی استقامتی می باشند.
مسابقات استقامتی از زمانی که اتومبیلی برای مسابقه دادن بوده وجود داشته اند. در سال 1900 مسابقه ای در کشور ایتالیا به نام Coppa Florio برگزار گردید که رانندگان در آن مسیر 185 کیلومتری که از شهر برشا به سمت کریمونا و از کریمونا به سمت منتووا و دوباره به سمت برشا بود را رانندگی می کردند. اما همانند امروز، در گذشته نیز هدف از انجام این مسابقات، آزمایش پایداری و استقامت خودرو و حتی راننده بود و سازندگان و رانندههای آن ها برای پیروزی، اعتبار و شرف خود را به اشتراک می گذاشتند.
#gallery-13 { margin: auto; } #gallery-13 .gallery-item { float: right; margin-top: 10px; text-align: center; width: 33%; } #gallery-13 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-13 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */هدف از Coppa Florio و مسابقات نظیر آن، این بود که مشخص شود کدام راننده می تواند مسیر مشخصی را سریع تر از بقیه به اتمام برساند. اما دسته دیگری از مسابقات استقامت وجود دارد که در آن علاوه بر سریع بودن، بحث قابلیت اطمینان و پایداری خودرو نیز به میان کشیده می شود. این نوع مسابقه استقامتی با هدف طی کردن بیشترین مسافت در مدت زمانی مشخص برگزار می شود. مدت زمان این مسابقات از چند ساعت شروع و به 24 ساعت می رسد.
اولین مسابقه ی 24 ساعته ی جهان در سال 1907 در پیست Brooklands شهر ساری انگلستان که شامل یک مسیر 4.4 کیلومتری بود شکل گرفت و در حقیقت این پیست، اولین پیستی است که به طور ویژه برای مسابقات اتومبیل رانی ساخته شده است. تنها 4 خودرو در اولین مسابقه شرکت کرده بودند اما این مسئله کمترین اهمیتی برای برگزارکنندگان مسابقه نداشت. برنده ی این مسابقه مسافتی حدود 2545 کیلومتر را با میانگین سرعت 106 کیلومتر بر ساعت طی کرد و بیش از 10000 نفر تماشاگر، شاهد این موفقیت بسیار بزرگ بودند.
#gallery-14 { margin: auto; } #gallery-14 .gallery-item { float: right; margin-top: 10px; text-align: center; width: 33%; } #gallery-14 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-14 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */در طول سالیان سالها مسابقات استقامتی به طور چشمگیری افزایش یافته اند. جای تعجب نیست که مسابقات استقامتی هیجان مسابقات کوچک تر را در یک جا جمع می کند اما درام های ناشی از خرابی های مکانیکی و تصادفات و کناره گیری از مسابقه در لحظات حساس نیز در آن وجود دارد که البته همه ی اینها جزو زیبایی ها و هیجانات مسابقه می باشند. از طرفی دیگر گسترش این مسابقات باعث شده که مسابقات شکل جدی تری به خود گرفته و بسیار پیچیده تر از گدشته برگزار شود به طوری که به وضوح این پیشرفت را می توان در خودرو ها، پیست ها، نحوه ی پوشش مسابقات و بسیاری از موارد دیگر یافت.
در مسابقه 24 ساعته ی لمان سال 2016، خودروی شماره 5 تیم تویوتا به دلیل خرابی اتومبیل در فاصله 3 دقیقه به پایان، قهرمانی مسابقه را از دست داد و یکی از بزرگ ترین درامهای این مسابقات را رقم زد.
مارتین براندل، قهرمان مسابقه ی 24 ساعته ی لمان در سال 1990 راجع به سختی های این رشته از موتور اسپورت بیان می کند:
#gallery-15 { margin: auto; } #gallery-15 .gallery-item { float: right; margin-top: 10px; text-align: center; width: 50%; } #gallery-15 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-15 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */مردم فکر می کنند که رانندگی در مسابقات اتومبیل رانی یک نوع تفریح اقتصادی است در حالی که این گونه نیست. رانندگی می کنید اما باید همیشه به فکر مسابقه باشید. باید درباره ی شرایط اتومبیل فکر کنید که بعد از دو یا سه ساعت رانندگی شرایط مسابقه و اتومبیل چگونه است. اگر شرایط مسابقه تغییر کرد، [اتومبیل] چگونه باید باشد. داشتن سرعت در مسابقه بسیار مهم است اما این خوب نیست که برای 12 ساعت سرعت بالایی داشته باشید اما 20 دقیقه از مسابقه را به دلیل خرابی اتومبیل در منطقه سرویس از دست بدهید. راه درازی در پیش دارید اما باید همیشه سریع باشید.
مسابقات استقامتی دسته ای از مسابقات موتور اسپورت می باشند که در آن نه تنها استقامت و مهارت راننده مورد آزمایش قرار می گیرد بلکه دوام و پایداری و قابلیت اطمینان خودرو نیز آزمایش می شود. خواه چه این مسابقه 24 ساعت، 12 ساعت و یا 6 ساعت باشد، در همه موارد نشان از این دارد که نه تنها کدام خودرو، رانندگان ماهرتر و بهتری دارد بلکه کدام خودرو سریع تر از بقیه است و می تواند مسافت بیشتری را طی کند. جای تعجب نیست که چرا سازندگان خودرو به قهرمانیهای خود در این مسابقات بزرگ و گاه تاریخی بسیار افتخار می کنند و آن را نشانه ای بر سرتر بودن خود از دیگران می دانند. اگر چه این مسابقات فقط در انحصار شرکت های سازنده خودرو نیست چرا که گروه های مستقلی که به آن ها تیم های خصوصی (Privateers) گفته می شود نیز در این مسابقات شرکت دارند. تیم هایی نظیر Rebellion Racing و Pescarolo Sport که در رقابت های مختلف از جمله مسابقه 24 ساعته ی لمان شرکت داشته اند.
مسابقات استقامتی معمولا در پیستهایی با یک مسیر مشخص و برخلاف اتومبیل های فرمول که چرخ باز هستند، با اتومبیل های چرخ بسته انجام می شوند. هر خودرو 2 تا 4 راننده در اختیار دارد و در طول مسابقه رانندگان مجبور هستند که برای سوخت گیری و یا تعویض چرخها و همچین تعویض راننده بعد از گذراندن چند استینت که حدود 60 تا 90 دقیقه به طول می انجامد به منطقه سرویس مراجعه کنند. با توجه به اهمیت تاکتیکی و استراتژیکی این تعویضها، تعداد استینتهای هر راننده می تواند متغیر باشد ولی در برخی از مسابقات به دلیل ایمنی بیشتر تعداد استینتها را محدود می کنند. (به مدت زمان رانندگی بین دو پیت استاپ راننده استینت گفته می شود)
#gallery-16 { margin: auto; } #gallery-16 .gallery-item { float: right; margin-top: 10px; text-align: center; width: 50%; } #gallery-16 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-16 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */خودروی #1 پورشه 919 در منطقه سرویس رانندگان خودروی آئودی در مسابقه لمان سال 2011
معروف ترین مسابقات استقامتی که در حال حاضر برگزار می شوند عبارتند از:
FIA World Endurance Championship: یک سری مسابقات اتومبیل رانی است که به طور مشترک بین FIA و Automobile Club de l’Ouest یا به اختصار ACO برگزار می شود. مسابقه ی 24 ساعته ی لمان جزو این مسابقات بوده و باقی مسابقات به غیر از مسابقه 12 ساعته ی سبرینگ، 6 ساعت می باشند. سری WEC بیشتر به منظور احیای مسابقات World Sportscar Championship که در سال 1992 به اتمام رسید، در سال 2012 پایه گذاری شد.
#gallery-17 { margin: auto; } #gallery-17 .gallery-item { float: right; margin-top: 10px; text-align: center; width: 50%; } #gallery-17 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-17 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */در این مسابقات خودرو ها به دسته یا کلاس های مختلفی تقسیم می شوند. البته برخی از این مسابقات نظیر Blancpin Endurance Series فاقد برخی کلاس ها می باشند. اما در مسابقاتی نظیر سری WEC و Imsa Weathertech همه ی کلاس های مختلف در آنها شرکت دارند. دسته یا کلاس اول که (LMP1 (Lemans Prototype 1 نام دارد و سریع ترین اتومبیلهای مسابقات را شامل می شود که در برخی مسابقات همانند سری مسابقات WEC ، از سال 2012 به دو دسته هیبرید (LMP1-H) و غیر هیبرید (LMP1-Non Hybrid) تقسیم می شوند. آئودی، پژو و پورشه در مسابقات WEC از معروف ترین شرکت کنندگان بخش LMP1 هستند.
#gallery-21 { margin: auto; } #gallery-21 .gallery-item { float: right; margin-top: 10px; text-align: center; width: 50%; } #gallery-21 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-21 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */خودروی Peugeot 908 HDi FAP رقابت خودرو های Porsche 919 Hybrid و Audi R18 E tron Quattro در بخش LMP1-H
دسته دوم (LMP2 (Lemans Prototype 2 نام دارد. اتومبیل های این دسته کوچک تر، سبک تر و قدرت پیشرانه کمتری دارند اما نسبت قدرت به وزن بالقوه بهتری دارند و همچنین هزینه تمام شده ی شرکت در این دسته برای صاحبان تیم ها بسیار کمتر می باشد و در کل به دسته اقتصادی شهرت دارد. از آن جا که تیم های خصوصی به دلیل هزینه بالای دسته LMP1، بیشتر در این دسته شرکت می کنند، از شاسی و موتور ساخت کمپانی های دیگر برای شرکت در این مسابقات استفاده می کنند. Oreca و Alpine و Ligier از معروف ترین سازندگان شاسی و Nissan و Gibson Technology از معروف ترین سازندگان پیشرانه های این دسته هستند.
#gallery-22 { margin: auto; } #gallery-22 .gallery-item { float: right; margin-top: 10px; text-align: center; width: 50%; } #gallery-22 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-22 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */البته نکته ی قابل ذکر این است که در مسابقه Imsa Weathetech بر خلاف سری مسابقات WEC، فقط یک نوع دسته Prototype وجود دارد. کادیلاک، مزدا و نیسان از مهم ترین شرکت کنندگان در این مسابقه می باشند.
#gallery-23 { margin: auto; } #gallery-23 .gallery-item { float: right; margin-top: 10px; text-align: center; width: 50%; } #gallery-23 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-23 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */دسته دیگری که در این مسابقات وجود دارد اتومبیل های (GT (Grand Tour می باشند. پورشه، فورد، شورولت، ب ام و، استون مارتین و فراری معروف ترین شرکت کنندگان این دسته می باشند. البته نحوه نام گذاری این دسته برای هر مسابقه متفاوت می باشد که توضیح آن طولانی و خارج از حوصله می باشد.
#gallery-24 { margin: auto; } #gallery-24 .gallery-item { float: right; margin-top: 10px; text-align: center; width: 50%; } #gallery-24 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-24 .gallery-caption { margin-left: 0; } /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */