معرفی لباس محلی مازندرانی زنانه (مجموعه عکس)

به کت بلند گفته می‌شود که دارای آستین‌های بلند بوده و معمولا در زمستان استفاده می‌شود. به کلیجه سکه‌های عراقی و رضاشاهی وصل است و بر روی آن یراق دوزی کار شده است. نوع دیگر کلیجه که چکبن نام دارد دارای آستینی است که تا روی آرنج می‌رسد. جنس کلیجه مخمل رنگی است.

۵. چادر شو

چادر شو به معنی چادر شب است. چادر شو مربعی شکل بوده و چهارگوش است که آن را به حالت سه گوش درآورده و به دور کمر در پشت گره می‌زنند. از چادر شو هنگام عروسی و برای پوشاندن چهره عروس نیز استفاده می‌کنند. جنس چادر شو ابریشم بوده و در خانواده‌هایی که توانایی خرید ابریشم اعلا ندارند، ابریشم درجه سه (ابریشم کج) استفاده می‌شود.

پاپوش در پوشش زنان مازندرانی شامل تمبان، نیم ساق، جوراب، کوش، گالش، چاروق و پاتوئه است.

۱. تمبان، تنگه تمبان یا پشمبال

به شلواری گفته می‌شود که با الگویی ساده و معمولا تیره رنگ دوخته می‌شود. در کمر تمبان از یک نوار بلند کتانی به جای کش استفاده می‌شود. جنس تمبان از پارچه‌های سنتی کرباس یا از پارچه‌هایی معروف به دبیت اکبری است.

۲. نیم ساق

نیم ساق به شلوار تنگ گفته می‌شود. معمولا زنان و دختران جوان در زیر پیراهن خود نیم ساق می‌پوشند. جنس نیم ساق ابریشم یا مخمل در رنگ‌های سفید، سرخ یا سبز است.

۳. جوراب

جوراب در رنگ‌های تیره تولید شده و جنس آن پشمی است.

۴. کوش

کوش یا کفش به کفش‌های به رنگ قهوه‌ای و مشکی می‌گویند که دارای جنس چرم دباغی شده است.

۵. گالش

این نوع کفش را بیشتر برای رفت و آمد‌های روزانه استفاده می‌کنند. جنس این نوع کفش لاستیک سیاه است. گالش دارای کف قرمز رنگ است.

۶. چاروق

چاروق نیز نوعی کفش است که در بین زنان و مردان مشترک است. این نوع کفش دارای سایزی بزرگ‌تر از پا بوده و لبه‌ی کفش حالت چین کش دارد. جنس چاروق از نمد یا چرم گاو و گاومیش است.

۷. پاتوئه

مجموعه عکس لباس محلی مازندرانی زنانه

۱) لباس محلی با جومه کوتاه

لباس محلی مازندرانی جلیقه مشکی، جومه کوتاه قرمز چین دار و دامن ساده قرمز حاشیه نوار دار

۲) لباس محلی با جومه بلند

جومه بلند قرمز و دامن طلایی با نوارهای رنگی

سخن آخر