سوراخ کردن گوش نوزاد، 8 نکته مهم را بدانید


سوراخ کردن گوش نوزاد، 8 نکته مهم را بدانید

قبل از اقدام به سوراخ کردن گوش کودکتان با پزشک خود مشورت کنید تا از نظر سلامت عمومی بدن مشکلی وجود نداشته باشد.

نرمه گوش (قسمت گوشتی پایین گوش) از جمله امن ترین نواحی بدن برای اتصال آویز و گوشواره هاست. در بسیاری از خانواده ها مرسوم است که گوش دختربچه ها را در سنین بسیار کم و با روشهای خانگی نخ و سوزن سوراخ میکنند؛ اما این روش ممکن است به دلیل استریل نبودن شخص را دچار عفونت کند. بهتر است برای سوراخ کردن گوش کودکان به مراکز درمانی مجاز که از استریل بودن وسایل و تجهیزات آن مطمئن هستیم مراجعه کنیم، زیرا احتمال انتقال عفونتهایی مثل هپاتیت و کزاز با وسایل آلوده وجود دارد.بهتر است در این مورد از پزشک کودک خود راهنمایی بخواهید. سوراخ کردن گوش در شرایط استریل در مجموع عملی کم خطر است؛ اما در مورد بعضی از بیماران مثل کسانی که استعداد عفونت دارند (بیماران دیابتی یا افرادی که کورتون مصرف میکنند) یا افرادی که احتمال خونریزی در آنها بالاست (مثل افرادی که داروی ضدانعقاد مصرف میکنند)، بهتر است قبل از سوراخ کردن گوش با پزشک مشورت شود.

سوراخ کردن گوش نوزاد، 8 نکته مهم را بدانید

عوارض سوراخ کردن گوش
با وجودی که گوش یکی از رایج‌ترین نواحی بدن برای نصب آویزهاست؛ اما سوراخ کردن گوش نیز ممکن است عوارضی را به همراه داشته باشد، از جمله این عوارض می توانیم به عفونت ها، حساسیت به فلزهای مختلف گوشواره ها، تشکیل یک بافت برجسته در ناحیه نرمه گوش و نیز پارگی گوش در اثر ضربه اشاره کنیم. ایجاد چند سوراخ روی گوش شایع است؛ اما سوراخ کردن لاله گو ش (قسمت غضروفی بالای گوش) خطرناک است زیرا این منطقه غضروفی است و رگ خونی ندارد، در نتیجه التهابی که اطراف سوراخ ایجاد شده دیرتر بهبود پیدا میکند و احتمال ایجاد عفونت و تاول معمولا در ماههای اول بعد از سوراخ کردن به خصوص در ماه های گرم سال زیاد است. علامت ایجاد این عفونت در قسمت لاله گوش، تورم دردناک، گرمی و قرمزی است که معمولا نرمه گوش را درگیر نمیکند.دکتر حسین مروج متخصص اطفال گفت سوراخ کردن گوش کودکان عملی تهاجمی نبوده، بنابراین مشکل زیادی ایجاد نمی کند. در قانون اطفال هیچ گونه عملی که سبب دستکاری آنهاشود مجاز نیست. البته بهتر است در اوایل شیرخوارگی گوش نوزاد سوراخ نشود.وی افزود اگر گوش کودک 2 ساله ای پس از سوراخ شدن عفونت کند، به راحتی می توان با آنتی بیوتیک مشکل ایجاد شده را برطرف کرد، ولی اگر گوش نوزاد 3 ماهه ای بعد از سوراخ شدن مبتلا به عفونت شود، عفونت به تمام بدن سرایت کرده و به راحتی نمی توان آن را برطرف کرد و ضروری است کودک در بیمارستان بستری شود، به این دلیل خوب است هیچ عمل غیر ضروری را در چند ماه اول تولد انجام ندهیم.دکتر مروج در پایان اظهار داشت عفونت گوش کودکان پس از سوراخ کردن واکنشی است که به علت وجود جسم خارجی در گوش ایجاد شده، بنابراین با درآوردن جسم خارجی و چرب کردن ناحیه مورد نظر مسئله رفع می شود، اما اگر آن نقطه دردناک، قرمز و متورم شد و ترشحات چرکی در آن ایجاد شد باید پس از خارج کردن جسم خارجی روی سوراخ را باز نگه داشته و تحت نظر پزشک با استفاده از پمادهای موضعی مشکل را حل کرد.

فقط نرمه گوش را سوراخ کنید
نرمه گوش‌که همان قسمت پایینی گوش است، جایی است که برای سوراخ کردن نشانه می‌رود تا لحظاتی بعد یک جفت گوشواره طلا در آن برق بزند. این ناحیه یکی از بهترین نواحی بدن برای آویزان کردن آویز و گوشواره است. در این میان بسیاری از مادران که صاحب یک دختر کوچولو می‌شوند؛ وقتی کودک کمی بزرگتر می‌شود، به فکر می‌افتند که گوش کودک را سوراخ کنند. در کشور ما، مرسوم است که این کار در سنین کودکی انجام شود. پیش از این وسایل مدرن امروزی وجود نداشت و با استفاده از نخ و سوزن، گوش دختر بچه خانواده را سوراخ می‌کردند.

نکات مهم درباره گوشواره ها
قبل از اقدام به سوراخ کردن گوش کودکتان با پزشک خود مشورت کنید تا از نظر سلامت عمومی بدن مشکلی وجود نداشته باشد. در ضمن از پزشک خود در مورد مراکز مجاز و مطمئن برای این کار راهنمایی بخواهید.بعد از سوراخ کردن گوش، احتمال عفونتهای سطحی نرمه گوش وجود دارد که این عفونتها معمولا به خوبی به درمان موضعی پاسخ میدهند. بنابراین محل سوراخ شده را با یک حوله گرم و مرطوب کمپرس کرده و در صورت نیاز از یک پماد آنتیبیوتیک استفاده کنید.از گوشواره های سنگین به مدت طولانی استفاده نکنید، زیرا این گوشواره ها ممکن است سوراخ گوش کودک را گشاد وحتی پاره کرده و نرمه گوشه را به 2 قسمت تقسیم کنند.اگر پشت (گل میخ) گوشواره شما بلند است یا گوشواره شما قسمت نو کتیزی دارد که در هنگام خواب شما را اذیت می کند، باید گوشواره خود را هنگام خواب خارج کنید زیرا این نواحی نو کتیز ممکن است زخم های فشاری یا آزردگیهای پوست قسمت پشتی لاله گوش را ایجاد کنند.اگر کودک کم سن و سال شما گوشواره دارد مراقب باشید که قفل گوشواره اش محکم باشد و کودک نتواند خودش آن را باز و بسته کند زیرا در این صورت ممکن است کودک گوشواره اش را از گوش خارج کرده، آنرا به دهان ببرد و ببلعد که خطر خفگی وجود دارد.هنگام انجام ورزشهای پربرخورد بهتر است گوشواره ها از گوش خارج شوند، زیرا احتمال پارگی گوش در اثر کشیده شدن و ضربه خوردن وجود دارد.
سوراخ کردن گوش نوزاد، 8 نکته مهم را بدانید
یکی از عوارض شایع استفاده از گوشواره ها حساسیت پوستی به فلزهایی است که گوشوار ه از آن ساخته شده است. این حساسیت ها به صورت خارش، قرمزی و التهاب دیده میشود. معمولا افراد به گوشواره هایی از جنس نیکل حساسیت دارند؛ اما حساسیت به طلا یا نقره نیز گزارش شده است.برای برطرف شدن حساسیت بهتر است گوشواره خود را عوض کنید و اگر مشکل برطرف نشد شاید لازم باشد مدتی گوشواره را از گوش خود خارج کنید.پاره شدن نرمه گوش سوراخ شده در اثر ضربه یکی از عوارض شایع است. ممکن است در اثر تصادف رانندگی، افتادن، نزاع، ورزشهای پربرخورد یا کشیده شدن یک گوشواره به صورت تصادفی، نرمه گوش پاره شود. اگر چنین اتفاقی افتاد ظرف حداکثر 24 ساعت به پزشک مراجعه کنید، پزشک این ناحیه را بخیه میزند و محل پاره شده معمولا در مدت 3 ماه ترمیم می شود. بعد از این زمان میتوان نرمه گوش را مجددا سوراخ کرد.

حتما بخوانید: سایر مطالب گروه سلامت مادر و نوزاد

برای مشاهده فوری اخبار و مطالب در کانال تلگرام ما عضو شوید!


منتخب امروز

بیشترین بازدید یک ساعت گذشته


فال روزانه شنبه 8 اردیبهشت 1403