اس ام اس عاشورای حسینی

اس ام اس تسلیت شهادت امام حسین (ع)

بـیـن الــحــــرمــــیــــن،معـنـــا مـی کنـــد ایـــن آیــــه را
” وَجُـمِـعَ الشَّمْــسُ وَالْقَـمَـــرُ “
و خورشیــد و مــاه یکجـا جمـع شونـد …

هر کسی در عشق ابراز ارادت می کند
تا نفس دارد حسین ( ع ) از او حمایت می کند
پادشاهی دو عالم را به نامش می کند
هر کسی با یوسف زهرا ( س ) رفاقت می کند
تا ابد دیوانه صحرای عشقش می شود
هر کسی شش گوشه او را زیارت می کند

با هر سلام صبح به آقای بی کفن
انگار روبروی حرم ایستاده ایم
شکر خدا که نان شب ما حسین شد
محتاح لطف مادر این خانواده ایم
داریم با حسین حسین پیر میشویم
خوشحال زین جوانی از دست داده ایم
السلام علیک یا ابا عبدالله

آن حسینی که شرف یافته دین از شرفش/ سر و جان داد زکف، تا نرود دین ز کفش
هدف تیر بلا ساخت علی اصغر خویش/ تا که سرمشق بگیرد بشر از این هدفش

ای شاه بی لشکر بگو پس لشکرت کو؟
گر تو سلیمانی بگو انگشترت کو ؟
ظرف دو ساعت این همه نیزه شکسته؟
بوی تو می آید بگو پس پیکرت کو ؟

بتاب ای مه که زینب دل غمین است
پریشان دل ز مرگ شاه دین است
بتاب ای مه رقیه دل کباب است
ز مرگ باب خود در پیچ و تاب است

کوفه را کوفیان آذین بسته اند
اما نه برای حکومتت
برای رسیدن سرت
صلی الله علیک یا مظلوم یا اباعبدالله

قتیل کربلا را دوست دارم
ذبیح بالقفا را دوست دارم
من از زوار دشت کربلایم
عزیز مصطفی را دوست دارم

شب رسید و روز عاشورا گذشت
سوختند آن خیمه و خرگاه را
در دل شب زینب بی خانمان
ترک کرد آن سوخته خرگاه را

کـشـتـه دیـن گـفـت خـواهـم بـا خـدا سـودا کنم
مـیـروم در کــربـ‍ـلا تــا نـهـضـتـی بـرپـا کنم
مـن حـسـیـنـم نـوگـل بـسـتـان زهــرای بـتــول
حکـم یـزدان را مـیـان مـسـلمین اجرا کنم

شب شب اشک و تماشاست اگر بگذارند
لحظه ها با تو چه زیباست اگر بگذارند
فکر یک لحظه بدون تو شدن کابوس است
با تو هر ثانیه رویاست اگر بگذارند

بر حربگاه چون ره آن کاروان فتاد
شورو نشور واهمه درکمان فتاد
هم بانگ نوحه غلغله درشش جهت فکند
هم گریه برملائک هفت آسمان فتاد

کربلا تیره گشت و پر آشوب
کرد عمر حسین چونکه غروب
گرد غم شد بر آسمان ز زمین
آسمان خون گریست زین آشوب

بلند مرتبه شاهی و پیکرت افتاد
همین که پیکرت افتاد خواهرت افتاد
تو نیزه خوردی و یک مرتبه زمین خوردی
هزار مرتبه زینب، برابرت افتاد

خونی چکید و حنجره ی خاک جان گرفت
بغضی شکست و دامن هفت آسمان گرفت
آبی که دستبوس عطش بود شعله زد
آتش، سراغ خیمه ی رنگین کمان گرفت

خونی که روی یال تو پیداست ذوالجناح
خون همیشه جاری مولاست ذوالجناح
یک قطره آفتاب به وی تنت نشست
بوی خدا ز یال تو برخاست ذوالجناح