طرح/ آیات قرآن در شعر شهریار/ از ازل خلعت تشریف به دوش تو و من

دریافت طرح در سایز استوری

سیدمحمدحسین بهجت تبریزی متخلص به «شهریار» شاعر ایرانی اهل آذربایجان است که به زبان‌های فارسی و ترکی آذربایجانی شعر سروده‌ است. او در خانواده‌ای روحانی و قرآنی متولد شد و از کودکی با موسیقی روح نواز و معنوی آیات قرآنی مانوس بود و از معارف ناب قرآنی بهره‌مند بود و همچون اکثر بزرگان شعر فارسی در سروده‌های خود به تکریم قرآن و مفاهیم والای قرآنی پرداخته است.

خودش در این باره می‌گوید: «من شانس ادبی که آورده‌ام، مدیون این هستم که در ده بودم شش سال داشتم، الفبا را خوانده بودم می‌توانستم عبارات را بخوانم ولی معانی آن‌ها را نمی‌دانستم. در اتاق عمه‌ام که ما زندگی می‌کردیم یک طاقچه بود و در آن طاقچه دو کتاب بود؛ یکی قرآن مجید و دیگری دیوان حافظ. من می‌رفتم این کتاب‌ها را باز می‌کردم و می‌آمدم، یک دفعه آیات قرآن را می‌خواندم و یک دفعه حافظ را. از اول مغزم پر شد با این کلمات موزیکال آسمانی قرآن مجید و اشعار حافظ به طوری که وقتی بزرگ‌تر شدم شعرهای دیگر و هر چیز دیگری را که می‌شنیدم می‌دیدم به نظرم سبک می‌آمد. عمده شانس من این است که از اول با قرآن و حافظ شروع شد».

از ازل خلعت تشریف به دوش تو و من
تا ابد آیت تکریم به شأن من و توست

شهریار در این بیت اشاره به مضمون آیه ۷۰ سوره مبارکه اسراء دارد که خداوند در آن می‌فرماید: وَلَقَدْ کَرَّمْنَا بَنِی آدَمَ وَحَمَلْنَاهُمْ فِی الْبَرَّ وَالْبَحْرِ وَرَزَقْنَاهُم مَّنَ الطَّیَّبَاتِ وَفَضَّلْنَاهُمْ عَلَى کَثِیرٍ مَّمَّنْ خَلَقْنَا تَفْضِیلاً؛ به یقین فرزندان آدم را کرامت دادیم و آنان را در خشکی و دریا (بر مرکب‌هایی که در اختیارشان نهادیم) سوار کردیم و به آنان از نعمت‌های پاکیزه روزی بخشیدیم و آنان را بر بسیاری از آفریده‌های خود برتری کامل دادیم.